ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι κοπέλα 22 χρόνων...και είμαι σε σχέση ένα χρόνο με ένα παιδί λίγο μεγαλύτερο από εμενα. Εγώ ήμουν άνεργη από την αρχή που γνωριστήκαμε και εκείνος δούλευε. Έτσι εγώ είχα άπλετο χρόνο και έτσι βγαίναμε παρά πολύ συχνά σχεδόν όλες τις μέρες της εβδομάδας... Πλέον όμως εδώ και 4 μήνες δουλεύω και έτσι δεν έχω τον ίδιο χρόνο όπως πριν και συναντιόμαστε το πολύ 2 φορές την εβδομάδα και γενικά στα ρεπό μου μιας και δουλεύω μέχρι το βράδυ μερικές μέρες...Όλα πλέον έχουν αλλάξει...Δεν μου δίνει την ίδια σημασία με πριν...Εκείνος κάθε φορά που θα έβγαινε από το σπίτι να πάει κάπου θα με έπαιρνε πάντα τηλ ακόμα και αν ήταν μικρή η διαδρομή..ή θα μου έστελνε μήνυμα πάω εκεί για να το ξέρω...πλέον και όταν ξέρει πως είμαι σπίτι δεν το κάνει πρέπει να ρωτήσω εγώ για να μάθω. Η αλήθεια είναι πως του είχα πει να χωρίσουμε πριν λίγους μήνες και είχαμε χωρίσει για 2 βδομαδες...αλλά τα ξαναβρήκαμε γιατί με παρακαλούσε να τα ξαναβρούμε όλο αυτό πριν βρω δουλειά...πλέον όλη την ώρα ο,τι και να πω θα πει πως γκρινιάζω...Έχει κάνει παρά πολλά για εμενα και έχει ανεχτεί πολλά που του έχω κάνει..επίσης του είχε πει πολλές φορές να χωρίσουμε στο παρελθόν αλλά ποτέ δεν γινόταν γτ με παρακαλούσε να μην χωρίσουμε γιατί δεν μπορούσε και πάντα με συγχωρούσε..φοβάμαι πως πλέον υπάρχει άλλο πρόσωπο στην ζωή του...Κάποια στιγμή που περιμενε κάτω από το σπίτι μου να με πάρει είχα ακούσει τον φίλο του μιας και μιλούσαν βιντεοκληση κοιτά ποια σου έχω εδώ σήμερα και του είπε δεν μπορείς καθόλου εσυ σήμερα και είπε όχι έχω δουλειά για...αλλά ποτέ δεν ρώτησα γι αυτό γτ έχω κάνει πολλές σκηνές ζηλοτυπίας στο παρελθόν και δεν ήθελα να τσακωθούμε πάλι..Επίσης είχα δει στα μηνύματα του κινητού που κάτι έβλεπε μιας και είχε βάλει κάρτα να λέει κιν. Μαρία και δεν μου έχει πει να ξέρει καμία Μαρία...Γενικά όλα έχουν αλλάξει...σκέφτομαι πως ίσως όταν είχαμε χωρίσει είχε βρει κάποια άλλη και απλά δεν είχε προχωρήσει ακόμα και γι αυτό με παρακαλούσε να τε βρούμε...Νιώθω τόσο με τόσο δυστυχισμένη...όταν ξαπλώνω στο κρεβάτι κάθομαι και κλαίω...Δεν του έχω πει τίποτα γτ όταν του είχα πει στο παρελθόν αν έχει άλλη μου ελεγε πως συμβαίνει τίποτα και να μην λέω βλακείες και τον στεναχωρώ...τότε πιστεύω πως όντως δεν συνέβαινε τίποτα τώρα όμως είμαι σίγουρη. Είμαι μια απογοήτευση κανείς ποτέ δεν θα μείνει εγώ φταίω για όλα...Δυστυχώς δεν έχω κανένα άλλο στην ζωή μου μόνο εκείνον γτ πλέον δεν έχω ούτε μια φίλη μιας και έγινα πολλά...Αν με αφήσει και αυτός τι θα κάνω αλλά αν με απαταει δεν γίνεται να μένω δεν ξέρω τι να κάνω νιώθω τόσο μα τόσο ηλίθια γτ είναι δικό μου λάθος που έφτασε εδώ αυτό...