ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ας εξομολογηθώ εδώ γιατί δεν έχω και πουθενά να τα πω.. είμαι μαμά και είμαι μαζί με αυτόν τον άνθρωπο 9 χρόνια... Πάντα ειχαμε τις διαφορές μας όπως ο κΑθενας,το θέμα μου όμως είναι ότι πλέον η κατάσταση έχει ξεφυγει..καταλαβαίνω ότι κάθε άνθρωπος θέλει το χώρο και το χρόνο του για κάνει πράγματα.. αλλά όχι το να μπλέξεις,όχι να παίρνεις ένα μισθό εξευτελιστικο το να έχεις παιδιά και σπίτι να συντηρήσεις και εσύ να προτιμάς να τα πιεις.. δεν έχω ούτε άλλο κουράγιο ούτε άλλη υπομονή.με κουράζει να μιλάω να βλέπω ότι καταλαβαίνει για λίγο και μετά στο τέλος της μέρας να γίνονται πάλι τα ίδια. Νιώθω αγάπη για αυτόν τον άνθρωπο,νιώθω άσχημα με το να ξέρω ότι με όλα αυτά κάνει κακό στον εαυτό του αλλά και στους γύρω του που απομακρύνεται.. Δεν ξέρω αν θα αλλάξει κάτι,δεν ξέρω αν με το να πιέζω καταστασεις θα γίνουν καλύτερα τα πράγματα..έτσι και αλλιώς μόνη ειμαι ήδη..