ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 1 χρόνο χώρισα από μια μακροχρόνια σχέση η οποία δεν οδηγούσε πουθενά ήταν κοινή απόφαση και των δύο μας . Από εκεί και έπειτα είχα την δουλειά μου είχα της παρέες μου και στην παρέα μου ήταν και ένας άνδρας ο οποίος ήταν αρκετά μεγαλύτερος μου . Αρχίσαμε να βγαίνουμε και δύο μας εκτός της παρέας ήταν και εκείνος ελεύθερος και εγώ μόνη αλλά ποτέ δεν έγινε κάτι ανάμεσα μας τον έβλεπα καθαρά φιλικά και έτσι πίστευα με έβλεπε και εκείνος. Πέρασαν μήνες πέρυσι το χειμώνα βγαίναμε πολύ συχνά χαθηκαμε έπειτα λίγους μήνες λόγο δουλειά δεν είχε χρόνο δεν είχα κι εγώ χρόνο και ξανά βρεθήκαμε μετά την πρώτη καραντίνα. Ήταν ποιο τρυφερός απέναντι μου έβλεπα μια αλλαγή και για να μην τα πολυλογώ μου μίλησε ανοιχτά για το πως με βλέπει και πως δεν με βλέπει φιλικά αλλά ερωτικά , κι εγω ενιωθα το ιδιο και ετσι Καταλήξαμε να ήμαστε αγκαλιά να κάνουμε έρωτα και να κάνει μελλοντικά σχέδια για εμάς ο ίδιος. Με προβλημάτισε πολύ το γεγονός ότι μου μιλάει συνεχώς για συγκατοικηση έχω μείνει χωρίς δουλειά οπότε δεν σκέφτομαι καθόλου να συγκατοικησω ούτε να μείνω εκτός σπιτιού(μένω με τους γονεις μου )λόγω χρημάτων. Δεν ξέρω αλλά μου φενεται πολύ περίεργο να σκέφτεται έτσι για εμάς δηλαδή να σκέφτεται μελλοντικά τόσο γρήγορα. Ξέρω πως θέλει οικογένεια είναι 35 χρονών θέλει έναν άνθρωπο δίπλα του το κατανοώ απλά βιάζεται πολύ και αυτό εμένα δεν μου αρέσει. Και δεν με έχει ρωτήσει καν αν εγώ σκέφτομαι την συγκατοίκηση αν θέλω να μείνω μαζί του τόσο γρήγορα απλά τα σκέφτεται όλα μόνος και λέει ο άνδρας κρατάει ένα σπίτι και αν δεν δουλευεις εσύ θα τα φέρνω όλα εγώ μέχρι να βρεις κάτι. Έχουμε 12 Χρόνια διαφορά αυτό δεν με προβληματιζει καθόλου αλλά λέει πολλά πράγματα και δεν τα λέει απλά για να τα πει καταλαβαίνω απόλυτα ότι τα εννοεί εγώ όμως θέλω με τρόπο να του το βγάλω από το μυαλό γιατί πολύ απλά δεν γίνεται τόσο νωρίς να μείνουμε μαζί.