ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω απλά την ανάγκη να γράψω κάπου. Έχει σταματήσει να τρώει εδώ και 16 μέρες, 47 κιλά πλέον. Παρέλυσε η αριστερή πλευρά της, δεν σηκωνεται πια. Κοιμάται 22-23 ώρες τη μέρα. Ξέρω πως έχει έρθει το τέλος και πενθώ βουβά ήδη. Ότι κι αν κάνω δεν αντιδράει πλέον. Της μιλαω, της διαβάζω τις ειδήσεις, βάζω χαμηλά το ραδιοφωνο να ακούει που της αρέσει και ψάχνω δύναμη καθώς ειμαι ολομόναχη και ειλικρινά φοβάμαι. Ποσο θα θελα να μπορούσα να την πάω να κάτσει στη θάλασσα για λίγο, να κάναμε μια ακόμη βόλτα. Πάλεψε τόσο γενναία με το καρκίνο, πάντα χαμογελούσε και έλεγε αύριο θα είμαι καλύτερα θα το δεις. Θέλω να σταματήσει να υποφέρει.