21.11.2020 | 22:16
Το ήξερα από την αρχή αλλά... πονάει
Λοιπόν... ξέρω ότι θα κριθώ. Μου αξίζει. Αλλά νιώθω τόσο μόνη που θέλω απλά να το πω.Παντρεμένος αυτός, με πλαίσιο απόλυτα ξεκάθαρο... Δεν θα χαλούσε το σπίτι του, δεν θα το ήθελα κι εγώ ποτέ αυτό. Τα είχαμε πει και συμφωνήσει. Περνάμε όμορφα μαζί, γιατί είμαστε και παλιοί φίλοι, κι όσο κρατήσει.Έλα όμως που τον ερωτεύτηκα... πολύ. Κι ευτυχώς είχα τη δύναμη να το λήξω εγώ πριν προκληθεί ανεπανόρθωτη ζημιά.Όμως μου λείπει... πόσο μου λείπει... λιώνω για μια του λέξη, τον ήχο της φωνής του, το βλέμμα του. Αλλά δεν θα τον ενοχλήσω ποτέ.Θέλω μόνο να είναι ευτυχισμένος.
0
