ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχθές το απόγευμα πήγαμε με τον πατέρα μου στο σούπερ μάρκετ,κι εκεί τυχαία συνάντησα το αγόρι μου.Δεν μπορούσαμε να μην μιλήσουμε γιατί ήρθαμε face to face.Του έχω εξηγήσει το θέμα που έχω με τους γονείς μου,το έχει καταλάβει,και συμπεριφέρθηκε με ψυχραιμία,οπότε όλα καλά.Με λίγα λόγια,προσποιηθηκαμε τους φίλους και είπαμε τα τυπικά.Καλά,εγώ εκείνη την ώρα ήθελα ν'ανοίξει η γη να με καταπιεί,πρέπει να έγινα σαν το πατζαρι,και πάλι καλά που φορούσα τη μάσκα και δεν με κατάλαβε ο πατέρας μου.Λοιπόν οι γονείς μου σ'αυτό το θέμα,είναι κάπως αυστηροί.Ειδικά ο πατέρας μου,μπορεί και να φρικάρει άν μάθει ότι έχω σχέση.Δεν αντέχω,δεν μπορώ άλλο να κρύβομαι λες και κάνω κάτι κακό,λες και κάνω έγκλημα.Δεν είμαι ανήλικο,20 χρονών είμαι,γιατί μου συμπεριφέρονται έτσι; Ποτέ δεν έχω συμπεριφερθεί επιπόλαια ή παράλογα,για να ανησυχούν και να φοβούνται.Τέλος πάντων,όταν φτάσαμε σπίτι(ο πατέρας μου εννοείται πως είπε στη μάνα μου για το σκηνικό)άρχισαν να με ρωτάνε ποιός ήταν ο νεαρός στο σούπερ μάρκετ,και τους είπα ότι είναι ένας φίλος.Μετά με ρώτησαν πως εγώ έχω φίλους αγόρια αφού μόνο φίλες έχω,κι άλλα τέτοια κουλά.Τους είπα πως πρέπει να διαβάσω και πήγα στο δωμάτιο μου για να σταματήσει η συζήτηση.Δεν είναι μεγάλοι σε ηλικία,ο πατέρας μου 54 και η μητέρα μου 52,είναι μορφωμένοι άνθρωποι,και απορώ γιατί σ'αυτό το θέμα το μυαλό τους είναι του 1900.Αντίθετα μ'εμένα,στον αδελφό μου δεν έχουν την ίδια συμπεριφορά.Απ'την πρώτη στιγμή τους είπε ότι έχει κοπέλα,την φέρνει πολύ συχνά στο σπίτι,και μάλιστα έχει κοιμηθεί κάποιες φορές η κοπέλα στο σπίτι μας.Σχετικά με τον αδελφό μου,όλα τους φαίνονται μια χαρά,δεν έχουν κανένα πρόβλημα.Πολύ καλά κάνει ο αδελφός μου,εγώ δεν έχω πρόβλημα μ'αυτόν,έχω πρόβλημα με τη διαφορετική αντιμετώπιση των γονιών μας.Ακόμα κι άν ο αδελφός μου είναι μεγαλύτερος,είναι 25,δεν νομίζω πως αυτό έχει σημασία.Είναι φορές που με πιάνει παράπονο σε συνδυασμό με νεύρα,και θέλω να ξεσπάσω και να τους μιλήσω ευθέως,κι ο,τι γίνει.Δεν παλεύεται η κατάσταση...