27.11.2020 | 14:40
ξαφνικά
Πραξη πρώτη: κοιμόμουν μέχρι αργά το πρωί το ωσπου με ξύπνησε με τις φωνές του. Τσακωνόταν με μια ηλικιωμένη. Είχε χαλάσει τον κόσμο όλο. Αναρωτήθηκα τί είδους κάφρος παίζει να ´ναι. Πραξη δεύτερη : σε παρεξήγηση με στενό συγγενή μου, μας χτύπησε το κουδούνι μας κι απάντησα εγω.Απαιτούσε.Είχε νεύρα .Είχα νεύρα. Βραδιάτικα.Που να ´ξερα με ποιον μιλούσα..Ταράχτηκα. Απο ένστικτο. Πράξη τρίτη: τον ειδα με την γυναικα του και το παιδακι του. Ένα χαρούμενο ζευγάρι στην πόλη. Εξακολουθουσα να αγνοώ την ύπαρξή του και γι ´αυτο και δεν έδωσα καμία σημασία. Μετά που πήγα σπίτι με επιασαν τα κλαμματα χωρίς λόγο.Δεν ήξερα γιατί με έπιασε ξαφνικά τέτοια μελαγχολία απο το πουθενά.Επειδή δεν έχω την δική μου οικογένεια; Μα και άλλα ζευγάρια βλέπω συνεχώς. Ποτέ μου δεν στενοχωρήθηκα. Πράξη τέταρτη : είχα κατέβει να ταΐσω τα γατιά και με τσάκωσε που φορούσα μπέϊμπι ντολ.Ένιωσα σαν λαβωμένο ζαρκάδι σε παγίδα θηρευτή. Τα δευτερόλεπτα εκείνα μου φάνηκαν αιώνες.Ένιωθα διαρκώς τη ματιά του πάνω μου να μου σφυρίζει. Εκεί ήταν που τον πρόσεξα.Πράξη πέμπτη: με τσάκωσε που τον κρυφοκοιτούσα απο ψηλά και οι ματιές του διαπερασαν κάθε μου κύτταρο.Έκτοτε εχω πάθει εμμονή μαζί του.Πράξη έκτη: όπου και αν πάω πεφτω πάνω του. Δεν έχω δει καλα-καλά τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και ονειρεύομαι να ήμασταν μαζί. Βάζω τα κλάμματα σε ανύποπτο χρόνο πολλές φορές την ημέρα. Και δεν ξέρω καν το γιατί. Ήμουν ήρεμη πριν. Στην καθημερινότητά μου,στους στόχους μου. Έχω πάθει ζημιά. Θέλω να δω το πρόσωπό του.Ειναι τρελό. Τί μου συμβαίνει;Θελω να ξέρω τί μου συμβαίνει . Πρώτη μου φορα.