ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν,ξέρω πως ίσως, φανεί παιδιάστικο ή ανόητο,αλλά για μένα είναι αρκετά ουσιώδες. Δεν χάνω άλλον χρονο•ξεκινώ.Το καλοκαίρι,είχα πάει σε ένα σούπερ μάρκετ. Τότε,δεν ήταν ακόμη υποχρεωτική η μασκα για τους πελάτες. Με το που μπήκα μέσα,παρατήρησα ότι ένας νεαρός υπάλληλος με κοίταξε. Νόμιζα ότι ήταν η ιδέα μου,όμως εκείνος συνέχισε να με κοιτά και μάλιστα,αυτό επαναλήφθηκε κάποιες φορές ακόμη. Παρότι αυτό το σούπερ μάρκετ ειναι σχετικά κοντά στο σπίτι μου,δεν πήγαινα σχεδόν ποτέ ή είχα καιρό να πάω μέχρι που πήγα και συνέβη το παραπάνω.. Και μάλιστα,αυτό που περιγράφω συνέβαινε κάθε φορά που πήγαινα εκεί-και συμβαίνει ακόμη.Έκανε αστεία πράγματα οπoτε βρισκόταν κοντά μου,ήταν πολύ εξυπηρετικος μαζί μου..Εγώ όμως,μόλις πριν 2-3 μήνες,κατάλαβα ότι τον αγαπώ και λιώνω γι' αυτόν. Βρίσκομαι λοιπόν σε μία φάση που δεν ξέρω τι να κάνω: τι τον ρωτάω για προϊόντα,τι τον κοιτάω μεσ' στα μάτια (όπως κι αυτος).. Και το αλλο: περνάει δίπλα μου και μού κόβονται τα ποδια:παθαίνω έμφραγμα,εγκεφαλικό και λιποθυμία όλα μαζί ταυτόχρονα.Το θέμα είναι ότι κανείς από τους δύο μας δεν βρίσκει το θάρρος να κάνουμε μια απλή κουβέντα για το οτιδήποτε. Βέβαια,δεν ξέρω αν όλα όσα έγραψα παραπάνω σημαίνουν ότι με συμπαθεί ή ο,τι άλλο.. Τι να πω; Δεν ξέρω.Νιώθω ότι είναι ένας φαύλος κύκλος και ίσως,κάνω λάθος και δεν σημαίνουν τίποτα όλα όσα σου προανέφερα πως κάνει..