ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν, οι γονείς μου είναι χωρισμένοι από όταν ήμουν 3 ετών. Εμένα με την μητέρα μου και τον αδελφό μου και τα Σαββατοκύριακα πήγαινα στο πατέρα μου. Σε όλη την παιδική μου ηλικία δεν θυμάμαι κάτι καλό ακόμα και αυτές τις δύο μέρες που πήγαινα κάθε σαββατοκύριακο. Σχεδόν πάντα μεθούσε το βράδυ, την άλλη τριγυρνούσε με γκόμενες. Στην μητέρα μου δεν έδινε την διατροφή. Γενικά πάντα είχαμε άσχημες καταστάσεις στο σπίτι του. Σήμερα, ο αδελφός μου μας ανακοίνωσε πως αύριο θα φύγει για τις γιορτές για να μείνει στον ξάδελφό μου (είμαστε από μωρά σαν αδέλφια). Όλοι χαρήκαμε γιατί είχε καιρό να τον δει. Εκτός από τον πατέρα μου, το γύρισε πάλι για τον εαυτό του και άρχισε να λέει πως είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε μαζί του τα Χριστούγεννα και τις γιορτές. Άρχισε να βρίζει τον ξάδελφό και τον αδελφό μου, και έλεγε πως όταν είχε την ευκαιρία να φύγει με την Ρωσίδα έπρεπε να το είχε κάνει. Πείτε μου πως μπορεί να νιώσει τώρα ένα παιδί 18 χρόνων;. Ο αδελφός μου δεν ήταν μπροστά (μας το είπε τηλεφωνικός). Είμαι μία ώρα κάτω από το σπίτι (γιατί έφυγα) και κλαίω. Με πλήγωσαν πολύ αυτά που άκουσα για τα δύο αγαπημένα μου πρόσωπα.Τι λάθος έχουμε κάνει; Δεν μπορώ να καταλάβω. Με έχει πιάσει και το παράπονο γιατί άλλοι γονείς θα έδιναν στον γιο τους όλες τις ευχές για να περάσει το παιδί τους καλά. Και ο δικός μου πατέρας φέρετε έτσι.