ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν ήμουν με κάποιον για ένα χρονικό διάστημα και ήταν η πρώτη μου σχέση. Από την πρώτη στιγμή που μιλήσαμε δέσαμε ιδιαίτερα σαν χαρακτήρες και ειλικρινά είχαμε εξαιρετική επικοινωνία. Ήταν εκδηλωτικός και ήταν ξεκάθαρο ότι ενδιαφερόταν για μένα και εγώ περνούσα ευχάριστα στο πλάι του. Μάλιστα ήταν διακριτικός, περίμενε εγώ να του δώσω θάρρος να κάνει την οποιαδήποτε κίνηση να μου πιάσει το χέρι, να με φιλήσει. Δεν το έχω συναντήσει ξανά, σαν να βγήκε από άλλη εποχή. Και επειδή είχαμε τόση καλή επικοινωνία και δεδομένου του χαρακτήρα του έκανα προσπάθειες να αισθανθώ ερωτικά συναισθήματα για εκείνον, αλλά δεν γινόταν με τίποτα. Τα φιλιά μας δεν με άγγιζαν ούτε στο ελάχιστο, αλλά σκέφτηκα πως αν δωσω χρόνο στον εαυτό μου θα τον συνήθιζα και μπορεί να άλλαζε η κατάσταση. Όσο για σεξ δεν μου έκανε λόγο, κάτι ακόμη που χειροκροτώ.Όμως εγώ σκεφτόμουν πως θα ήταν να είχα ιδιωτικές στιγμές με αυτόν τον άνθρωπο και με έπιανε φρίκη και αισθανόμουν μια καταπίεση, γιατί κάποια στιγμή θα γινόταν και αυτό και έπρεπε να γίνει.Επειδή ήταν και η περίοδος της πρώτης καραντίνας και γενικά με όλα τα μέτρα, να βγήκαμε 15 φορές όλες μαζί (όσο καιρό είχαμε σχέση εννοώ). Ήμασταν μαζί λίγο λιγότερο από τέσσερις μήνες. Καμιά δεκαριά μέρες λιγότερο. Πολλή ώρα τα λέγαμε πάντως από το τηλέφωνο και ήταν ευχάριστη η παρέα του. Ήλπιζα και εγώ πως θα άλλαζαν τα συναισθήματα μου απέναντι του, όμως δυστυχώς δεν έγινε κάτι τέτοιο. Μπορώ να πω ότι πέρα από την καραντίνα που δεν βρισκόμασταν συχνά βγαίναμε για ενάμισι μήνα περίπου τακτικά!!! Από αρχές Ιούνη μέχρι μέσα Ιουλίου περίπου. Αλλά αν και περνούσε ο καιρός εγώ έβλεπα ότι δεν πήγαινε η κατάσταση και δεν αισθανόμουν και κάτι βαθύτερο και του το είπα. Να ξεκαθαρίσω πως ποτέ μα ποτέ δεν του είπα ότι νιώθω πράγματα. Είπα ότι κάτι έχω αρχίσει να αισθάνομαι, αλλά του επαναλάμβανα συνεχώς πως αν δεν πάει καλά η μεταξύ μας σχέση να μην απογοητευτεί και τον παρότρυνα να μην επενδύει συναισθηματικά. Του είπα λοιπόν ότι δεν κατάφερα να αισθανθώ συναισθήματα και πως θα ήταν καλύτερο να χωρίζαμε και όντως έτσι έγινε, χωρίς εντάσεις, χωρίς φασαρίες. Απίστευτη αξιοπρέπεια από την πλευρά του. Μου ευχήθηκε μάλιστα ότι καλύτερο!!! Αυτό έγινε τον Ιούλιο και έχουμε τώρα Γενάρη. Έχει περάσει ένα εξάμηνο και γενικά έχω κάτσει να σκεφτώ πράγματα για μένα, για το ποια είμαι, τι θέλω, τι ψάχνω και πως διαχειρίζομαι τα συναισθήματα μου. Έχω κάνει μια διαπίστωση. Και στο παρελθόν, αλλά και γενικά ποτέ δεν με ενδιέφερε το ερωτικό κομμάτι. Ποτέ! Πριν από εκείνο το παιδί που ήμασταν μαζί είχα βγει με άλλους, αλλά δεν μου έκαναν αίσθηση πέρα από το τι δεν είχαμε καλή επικοινωνία. Και μετά από εκείνον έτυχε και γνώρισα κάποιον, αλλά εντάξει "μου άρεσε" αλλά όχι κάτι έντονο. Βγήκαμε τρεις φορές, αλλά μετά το διαλύσαμε δεν πήγαινε άλλο. Είχαμε διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων. Έβγαλα το συμπέρασμα ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είμαι ασεξουαλική και μακάρι να το είχα καταλάβει όσο ήμουν με εκείνον. Άλλωστε δεν νομίζω ότι τον ενδιέφερε ούτε εκείνον τόσο το σεξ, αλλά για κάποιες φορές θα υποχωρούσα και εγώ και ας μην το ήθελα, θα το έκανα για χάρη του υποθέτω. Αφού επικοινωνιακά και συναισθηματικά κολλούσαμε και τέτοια σχέση ψάχνω στην πραγματικότητα. Και ειλικρινά μπορούσα να μοιραστώ όλο μου τον εσωτερικό κόσμο μαζί του. Και όταν τον χώρισα σκέφτηκα ότι δύσκολα θα βρω άνθρωπο να με καλύψει έτσι απόλυτα, αλλά το έκανα γιατί δεν είχα διαπιστώσει ότι δεν με ενδιέφερε το σαρκικό κομμάτι. Τώρα όμως έχω καταλάβει πράγματα για μένα. Αξίζει να κάνω μια προσπάθεια να επικοινωνήσω μαζί του; Έχει περάσει καιρός, αλλά το σκέφτομαι. Αν θέλετε γράψτε μου απόψεις σε ευγενικό τόνο σας παρακαλώ!!!!!