ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αισθανομαι λιγη μοναξια ωρες ωρες. Ειμαι σε μια αλλη πολη απο αυτην που μεγαλωσα με τον αντρα μου. Προς το παρον δεν δουλευω. Ο αντρας μου δουλευει κ ερχεται 5 η ωρα, εως τοτε ειμαι μονη. Εχω καποιες φιλες με τις οποιες μιλαω στο τηλεφωνο, την οικογενεια μου κ λιγους συγγενεις αλλα κ αυτοι δεν μπορουν να ασχολουντε ολη μερα μαζι μου, δεν το επιδιωκω εξαλλου. Αλλα ας πουμε πηρα τωρα την μανα μου κ μιλησα ενα λεπτο μονο γιατι ηταν στην δουλεια ενω ειχα νεα να της πω μονο ενα λεπτο καταφερα να μιλησω. Καμια φορα "ζηλευω" τον αντρα μου γιατι μιλαει καθε μερα σε γκρουπ με τους γονεις του κ τα αδελφια του στο οποιο γκρουπ συμμετεχω κ εγω δεν ειμαι στην απεξω αλλα πολυ θα ηθελα να ημουν στην θεση του. Συν του οτι εχει κ πολλους φιλους εδω κ θα βγει ενω εγω δεν εχω κανεναν. Ευτυχως παντως ποτε δεν με αφηνει εκτος γιατι μπορει να βγει για μια βολτα με κανα φιλαρακι μετα ομως θα βγει κ μαζι μου δεν εχω παραπονο. Μαλιστα εχει τυχει κ 2-3 φορες να μην παει στην δουλεια για να περασουμε μαζι την μερα. Δεν ξερω αισθανομαι καπως. Δεν εχω προβλημα που ολοι μου οι φιλοι κ συγγενεις ειναι μακρια γιατι αμα μιλαω στο τηλ ειναι σαν να τους εχω εδω. Το θεμα ειναι οτι θελω πιο συχνη επικοινωνια κ μονη μου δεν το επιδιωκω παντα γιατι νομιζω οτι γινομαι φορτικη.