ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μερικές μέρες αφού άρχισε η καραντίνα,πήγα για μια δουλειά για το γραφείο στο οποίο εργάζομαι.Εκεί που πήγα,η κοπέλα με έχει εξυπηρετήσει άλλες δύο φορές πρίν από μερικούς μήνες,και από την πρώτη στιγμή που την είδα,μου άρεσε πολύ.Την τελευταία φορά,βρήκα το θάρρος και της έδειξα ότι θα ήθελα να γνωριστούμε,και ήταν δεκτική.Αρχίσαμε να γνωριζόμαστε,και τώρα πλέον έχουμε σχέση.Ο φιλος μου,ο κολλητός μου να το πω έτσι,μου λέει συνέχεια πόσο τυχερός είμαι που κατάφερα να κάνω σχέση στην καραντίνα,ενώ άλλοι προσπαθούν και δεν τα καταφέρνουν είτε με καραντίνα είτε χωρίς.Τον καταλαβαίνω,γιατί θέλει πολύ να κάνει σχέση,και δεν προκύπτει.Κι εγώ μόνος μου ήμουν σχεδόν τρία χρόνια,αλλά δεν είπα ποτέ τίποτα,δεν παραπονεθηκα.Φταίω επειδή μου συνέβη τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο;Με κάνει να νιώθω υπόλογος.Δεν είναι κακός,το αντίθετο,αλλά όλο παραπονιέται και γκρινιάζει,πάντα έτσι ήταν,απ'το Δημοτικό γνωριζόμαστε.Αλλά κι εγώ τί φταίω να με πρηζει και να μου λέει συνέχεια τα ίδια;Με πήρε πρίν για να μου πει κάτι για τη δουλειά,γιατί δουλεύουμε σε παρεμφερείς τομείς,και πάλι με το ότι έχω σχέση ασχολήθηκε.Είναι φίλος,και καλός,αλλά κι εγώ έχω αγανακτήσει πια,έχω άδικο;