ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κρίνοντας από τον περίγυρό μου, οι πραγματικά μόνοι είναι ανύπαρκτοι έως ελάχιστοι. Οι πλείστοι δεν είναι μόνοι, απλά ίσως βολεύονται σε καταστάσεις (''φιλίες'' και σχέσεις) που υπό άλλες συνθήκες δε θα επέλεγαν. Τους αντιλαμβάνομαι όμως, γιατί η πραγματική μοναξιά είναι και για πραγματικά δυνατούς παίκτες...

Η λέξη ανάγκη είναι νομίζω μεγάλη κουβέντα. Ακόμη και αν αύριο έκλεινε η στήλη δεν νομίζω πως υπάρχει κανείς εδώ μέσα που θα συναντούσε δυσκολίες στο να συνεχίσει τη ζωή του. Τώρα στα υπόλοιπα, καταρχάς η ανωνυμία βοηθάει να εκφραστεί κανείς πιο ελεύθερα, αυτό το λέω ιδίως για τους εξομολογουμενους. Είναι πολύ πιο εύκολο να πεις αυτό που σε απασχολεί σε ανθρώπους που δεν σε ξέρουν, για την ακρίβεια δεν έχουν σχεδόν καμία πληροφορία για εσένα, κανένα στοιχείο ταυτοποίησης, παρά στους δικούς σου ανθρώπους.Εκτός αυτού και οι συμβουλές που θα πάρει ένας άνθρωπος εδώ μέσα είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που θα του δώσουν οι δικοί του άνθρωποι, οι οποίοι ενδεχομένως να μην είναι αντικειμενικοι ή να φοβηθούν.Όσον αφορά στους σχολιαστές, προσωπικά απολαμβάνω να εκφράζω την άποψή μου για θέματα, για τα οποία ενδεχομένως στην καθημερινότητα μου δεν θα είχα την αφορμή να τα σκεφτώ.

Αυτά που είπες συν ότι πολλές φορές αυτά που θέλουμε να πούμε δεν ξέρουμε κατά πόσο θα βρουν ανταπόκριση στον έξω κόσμο. Και είναι ένας μέρος που ακούς πολλές μαζεμένες γνώμες για ένα θέμα. Εγώ το βρίσκω φοβερό. Σαν σχολιαστής σχολιάζω όπου νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.

Μέσα και από τον γραπτό λόγο μπορεί κάποιος να μιλήσει και να τον ακούσουν οι υπόλοιποι. Δεν θεωρώ και λίγο να ασχολείται κάποιο μέλος με το πρόβλημα κάποιου άλλου, ενώ είναι άγνωστοι ουσιαστικά. Πολλοί αφιερώνουμε αρκετό χρόνο για να σχολιάσουμε κάποια θέματα έστω επιλεκτικά. Δεν υποχρεώνει κανείς κανέναν και ούτε υπάρχει ανταμοιβή για αυτό. Όλα γίνονται από καθαρή επιλογή. Μέσα από το θέμα κάποιου, ανταλλάσσονται απόψεις και μπορούν να βοηθηθούν και άλλα άτομα με παρόμοιους προβληματισμούς. Είναι γνωστό πως οι πιο πολλοί έχουν κλειστεί στον εαυτό τους και υπάρχει η λεγόμενη ''κοινωνική απομόνωση''. Οι διαδικτυακές συνομιλίες ''σπάνε'' λίγο τη μοναξιά που ζούμε, αλλά δεν είναι το ίδιο σαφώς με μία ζωντανή συνομιλία. Επίσης, μέσω της ανωνυμίας δεν φοβάται κανείς να εκτεθεί και εκφράζεται οπότε ελεύθερα χωρίς ταμπού.

Βεβαίως και ακούει. Κι η ανωνυμία βοηθάει. Ακούς γνώμες χωρίς συμφέρον, χωρίς ιδιοτέλεια, δεν έχουμε κάτι να κερδίσουμε.