ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν θα ευχόμουν αυτή την απαίσια ασθένεια ούτε στον χειρότερο εχθρό μου. Ξυπνάω και οι σκέψεις ξεκινούν αυτόματα. Μια ουλή στο μάγουλο έχει γίνει μια ασταμάτητη σκέψη στο μυαλό μου εδώ και χρόνια. Σιχαίνομαι το ύψος μου, τα μαλλιά μου, τη μύτη μου, η λίστα δεν τελειώνει και ντρέπομαι να με βλέπουν άγνωστοι στον δρόμο.Ο κόσμος έχει μετατραπεί σε έναν τεράστιο καθρέφτη όπου κάθε ατέλειά μου είναι γιγάντια και μου τρώει όλη την ενέργεια. Πολύ άσχημος για να κάνω σχέση, για σεξ δεν το συζητώ καν... Πηγαίνω στον ψυχίατρο, παίρνω φαρμακευτική αγωγή αλλά πάλι σιχαίνομαι τον εαυτό μου.Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί απλά ξύπνησα μια μέρα και άρχισα να νοιάζομαι για την εξωτερική μου εμφάνιση. Δεν ήμουν έτσι. Ήταν το τελευταίο που με ένοιαζε τότε. Τώρα μεγάλωσα και μαζί μεγάλωσε και το μυαλό μου. Και αρρώστησε. Αρρώστησε βαριά. Παντού, στον δρόμο, στην τηλεόραση, οι άνθρωποι είναι όμορφοι ή άσχημοι στα μάτια μου. Τους κατηγοριοποιεί ο εγκέφαλός μου αυτόματα.Και τους άσχημους τους θεωρεί υποδεέστερους, μαζί κι εμένα. Μεγάλη ντροπή αυτό που γράφω αλλά είναι η αλήθεια.Δεν ξέρω γιατί μου συμβαίνει αυτό όπως ξαναείπα. Αλλά συμβαίνει. Και δεν μπορώ να το σταματήσω, παρ' ότι θέλω τόσο πολύ.Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.