ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

απο 1 χρονο και κατι πηγα να ζητησω δουλειά σε ενα μαγαζι.Εκει μιλησα με τον υπεύθυνο..απο την πρωτη στιγμη που τον ειδα μου εκανε εντυπωση,γοητευτικός αντρας και αρκετα μεγαλυτερος μου.Μεχρι να μου δωσουν τη δουλειά κρατουσα επαφη μαζι του για να με ενημερωνει.Για να μη λεω πολλα πηρα τη δουλειά και εργαστηκα εκει για 1 χρονο.Δε μπορω να εξηγησω με λογια τι ειναι αυτο που αισθανομουν ολο αυτο το διάστημα μπορω ομως να γραψω καποια παραδειγματα.Περιμενα πως και πως καθε μερα να ερθει στο μαγαζι,ηθελα να ειναι συνεχως διπλα μου η οταν ελειπε περιμενα μηπως προκυψει κατι για να τον παρω τηλέφωνο.Ξεχνοντας οτι αυτος ο άνθρωπος μπορει να ειναι παντρεμένος η ακομα χειροτερα να εχει παιδια.Ωσπου μια μερα μετα απο αρκετους μηνες εμαθα και τα δυο.Παντρεμενος με δυο παιδακια.Ενιωσα ασχημα και ντροπη για αυτο που αισθανόμουν αλλα με το καιρο γινοταν πιο εντονο.Και λεω αυτο που αισθανόμουν που ακομα και σημερα δε ξερω πως να το ονομασω.Ελξη για εναν ανθρωπο κοντα στην ηλικια του πατερα μου;;Απο τη δουλειά σταματησα εδω και 3 μηνες για προσωπικους λογους και ολο αυτο το διάστημα δεν εχω περάσει απο εκει για αυτο ακριβως το λογο.Ωστοσω τον σκέφτομαι συνέχεια..Ποσο ντροπιαστικο και ασχημο και δε ξερω και γω τι αλλο ειναι να θες καποιον που απαγορεύετε να θες αλλά ταυτόχρονα να μη μπορείς να το σταματησεις;