ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για μένα καμία γιορτή δεν έχει πια τη χαρά και την αξία που θα την ταίριαζε. Συνεχώς κλαίω μετά από χωρισμό πριν από δύο χρόνια. Ναι χρειάζομαι αγωγή προφανώς άλλα λεφτά για ψυχίατρο δε μου περισσεύουν. Αν υπήρχε δυνατότητα θα πήγαινα και εθελοντικά σε ψυχιατρική κλινική. Στο παραλίγο του κλεισίματος των 32 μου ερωτεύτηκα μια κοπέλα. Έζησα μαζί της όλη την ευτυχία μου. Με χώρισε για δικά της θέματα. Τα σεβάστηκα όλα. Πια δεν υπάρχει ούτε τυπική επικοινωνία. Όσοι και όσες θέλετε μπορείτε να γράψετε σχόλια δε θα τα διαβάσω. Θέλω απλά να τα βγάλω από μέσα μου και μου δίνετε η ευκαιρία εδώ να το κάνω. Να ξέρατε πόσο θέλω να την δω, να ακούσω τη φωνή της, να την αγγίξω με μια αγκαλιά και να την μυρίσω. Να δω τα πανέμορφα μάτια της. Έχω αποφασίσει πως δε μπορώ να κάνω οτιδήποτε με κάποιον άλλον άνθρωπο. Μακάρι να ήθελε να το ξανά ζήσουμε. Για αυτήν θα γύριζα πίσω χωρίς καμία άλλη σκέψη. Η μόνη που αγαπάω. Όσα νιώθω είναι για αυτήν. Ό,τι έχει μείνει μέσα μου είναι για αυτήν. Δε ζω. Το σώμα μου δίνει εντολές για την απαραίτητη επιβίωση. Εύχομαι όλοι να βρείτε έναν άνθρωπο δίπλα σας να είστε ευτυχισμένοι. Αμοιβαίο, με ανταπόκριση και γεμάτοι αγάπη. Την αγαπώ. Δε θα την ξεχάσω ποτέ εκτός αν χάσω το μυαλό μου. Δε την είπα ποτέ αντίο. Πάντα θα την περιμένω. Παρακαλάω κάθε μέρα να είναι καλά στην υγεία της. Να ερχόταν στα όνειρα μου κάθε βράδυ και να με έπαιρνε μια αγκαλιά να την ένιωθα. Ακόμα και η δουλειά και οι φίλοι και η οικογένεια και τα κατοικίδια και οι διάφορες ασχολίες δε με γεμίζουν ούτε με κάνουν να ξεχνιέμαι. Τέλος πάντων αυτά.