ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παρακαλάω για μια επικοινωνία της. Είμαι απίστευτα ερωτευμένος μαζί της. Δεν έχω ξανά νιώσει έτσι τόσα χρόνια. Έκανα λάθη όταν βγαίναμε. Δεν άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο. Η χαμηλή αυτοπεποίθηση μου με κατέστρεψε. Πλέον την έχασα , φταίει και αυτή αλλά και εγώ. Κυρίως τα βάζω με τον εαυτό μου για πράγματα που δεν έκανα. Όχι για αυτήν , αλλά για εμάς. Πλέον? Στο μηδέν. Πάτος. Δεν είμαι καλά και δεν αισθάνομαι καλά. Παρακαλαω για επαφή , βέβαια το κάνω από μέσα μου χωρίς να έχω πει ή στείλει κάτι στην ίδια. Κάθε βράδυ γράφω μύνημα και το σβήνω. Πολλά λόγια που ήθελα να πω και να ξεκαθαρίσω , αλλά δεν το κάνω. Κλείνω τα μάτια μου και την βλέπω. Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Είναι η πρώτη φορά στην ζωή μου που σκέφτομαι να πάω σε έναν ψυχολόγο , να ηρεμήσω κάπως. Την θέλω ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ , χωρίς να το ξέρει (γνωρίζει ότι την θέλω , αλλά όχι σε βαθμό που νιώθω). Δεν έχω ιδέα τι να κάνω. Δεν με ευχαριστεί τίποτα. Δεν ξέρω πως ξεχνάς. Με τον χρόνο? Μα πόσο ακόμα? Μιλάω με άλλην και νιώθω ότι μιλάω σε αυτήν και έτσι κόβω επαφές και μένω μόνος. Μακάρι να υπήρχε ένα χάπι και να μην θυμάμαι τίποτα..