ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

που εχω να γραψω στις εξομολογησεις. Το λοιπον γραφω μπας και καταλαβω καλυτερα τι νιωθω. Εβγαινα μ'ενα παιδι κανά 4μηνο περιπου, μεσα σε ολη την καραντινα. Ηταν πάρα πολύ τρυφερά, περναγαμε πολύ ωραία, είχαμε αναπτύξει δικούς μας κωδικες και όλα αυτα. Δεν είχαμε ποτέ σχέση και το σθζητησαμε προς το τέλος, αλλά φαινόταν κι ολας δεν επενδύαμε τον άπειρο χρόνο κι εγώ ακομα το φρέναρα. Το μόνο που ίσχυε ήταν ότι εγώ προσωπικά δεν πήγαινα με άλλους κι ελπλιζω ούτε αυτός. Έφυγα για εξωτερικό , πάει 1,5 μήνας και στεναχωρήθηκα πολυ΄την τελευταλαία φορά που βρεθήκαμε ,εκεί κατάλαβα ότι έχω αρκετΆ αισθήματα που δεν είχα παραδεχτεί. Αυτό το διάστημα που πέρασε δεν μου έβγαινε καθόλου να γνωρίσω άλλους, τον σκεφτόμουν και μου έλειπε, μιλάγαμε που και που αλλά αστεία φιλικά, έτσι κι αλλιώς δεν υποσχεθήκαμε ποτέ οτί θα κρατήσουμε επαφή. Τώρα όμως νιώθω από τη μία ότι πρέπει να προχωρήσω και να αρχίσω να ξεχνάω (με όμορφο τρόπο γιατί μονο καλά αισθήματα έχω) από την άλλη όμως δεν θέλω ακόμα να εγκαταλείψω την ιδέα του, δεν θέλω να σταματήσει να μου λείπει και να σκεφτομαι ότι θα τον ξαναδώ, αλλά ταυτόχρονα αρχόιζω να καταλαβαίνω ότι δεν πάει κάπου. Υ.Γ. Όσες φορές διαβάζω αντίστοιχες εξομ χωρίς να υπάρχει το προσωπικό πρίσμα , οι λύσεις μου φαίνονται προφανείς και οι ερωτήσεις χωρίς νόημα,να όμως που βρίσκομαι κι εγω εδώ γι"αυτό βάλτε μου μυαλό