ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Υπάρχουν κάποιες ιστορίες που χρησιμοποιούνται συχνά ως παράδειγμα στη στατιστική και την επιστήμη των πιθανοτήτων για να καταδείξουν πόσο πιθανό ή μάλλον… απίθανο είναι να κερδίσει κανείς το λαχείο. Μία από αυτές πάει κάπως έτσι… Ο Γιάννης που βρίσκεται σε μια ξένη χώρα γνωρίζει μία ντόπια κοπέλα με την οποία πίνει ένα ποτό. Ας την πούμε Μαρίνα. Μόλις εκείνη φύγει, ο Γιάννης διαπιστώνει πως η Μαρίνα έχει ξεχάσει στο τραπέζι το ρολόι της. Τότε συνειδητοποιεί πως δεν ρώτησε το όνομα της (μόνο εμείς το γνωρίζουμε αλλά δεν του το λέμε!). Χωρίς όμως αυτό να τον πτοήσει, αποφασίζει να ανοίξει τον χρυσό οδηγό της συγκεκριμένης χώρας και να επιλέξει τελείως τυχαία ένα νούμερο, ελπίζοντας πως όταν το πάρει θα απαντήσει την τηλεφωνική κλήση η Μαρίνα την οποία ψάχνει για να της επιστρέψει το ρολόι. Ναι… μάλλον απίθανο αλλά παρ’ όλα αυτά, πολύς κόσμος συνεχίζει να παίζει τυχερά παιχνίδια! :D Κάτι παρόμοιο όμως, και εξίσου πιστεύω απίθανο συνέβη σ’ εμένα. Και το γράφω εδώ γιατί σχετίζεται και με την κοινότητα της Lifo. Πήρα τηλέφωνο σε ένα επαγγελματικό γραφείο για να αναθέσω μια προσωπική μου υπόθεση και μόλις μου ζητήθηκε το email μου, επειδή αυτό έχει το ίδιο ψευδώνυμο με εκείνο που χρησιμοποιούσα εδώ για να σχολιάζω, έτυχε η κοπέλα με την οποία μιλούσα να το θυμάται και με αναγνώρισε. Αυτό παρόλο που έχω να γράψω μεγάλο χρονικό διάστημα. Πόσο πιθανό να είναι αυτό;; Είναι στατιστικά σαν να κέρδισα το λαχείο! Την ευχαριστώ θερμά γιατί με έκανε να αισθανθώ πως χειρίστηκε την υπόθεσή μου με μία έξτρα φροντίδα. Άμεσα και με επαγγελματισμό ενώ παράλληλα, φρόντισε να μην επιβαρυνθώ με περιττά έξοδα. Το κάνω μέσα από τις εξομολογήσεις γιατί δεν είχα την ευκαιρία να την ευχαριστήσω από κοντά. ΥΓ δεν γράφω το μικρό της όνομα παρότι το γνωρίζω για λόγους προστασίας της ιδιωτικότητας της. Είμαι σίγουρος πως αν ακόμη διαβάζει και τύχει να το δει, θα καταλάβει πως αναφέρομαι σε εκείνη.