ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.5.2021 | 11:52

Τελικά ότι νιώθεις για σένα , βγαίνει προς τα έξω?

Τελείωσε μια επαφή που είχα με μια γυναίκα τον Νοέμβρη. Ειμασταν ας πούμε μαζί δυόμιση μήνες. Μικρό διάστημα αλλά με έντονα συναισθήματα από την μεριά μου! Με διέλυσε και με τσάκισε ψυχικά το τέλος όπου έδωσε εκείνη. Από τότε μέχρι και σήμερα που μιλάμε δεν ξέρω και εγώ ο ίδιος τι νιώθω , πώς είμαι , το μόνο σίγουρο είναι ότι νιώθω τόσο άδειος όπου δεν έχω ξανά νιώσει στα τόσα χρόνια ζωής μου. Η παρέα μου ειναι με τις κοπέλες τους , οι δύο κολλητοί μου. Μιας και είναι καινούριες γνωριμίες και δεν τις ξέρω ιδιαίτερα κ ούτε αυτές εμένα.. Το μόνο πράγμα που ρωτάνε συνέχεια τους κολλητούς μου είναι στο 'αν είμαι καλά ο Πετρος, τι έχει ο Πέτρος, δεν αισθάνεται όμορφα με τον εαυτό του ο Πέτρος' κτλ.. Και όχι μόνο αυτές αλλά και γενικα και άλλος κόσμος.. Η αλήθεια είναι ότι δεν χαίρομαι καμία στιγμή εδώ και τόσους μήνες. Μην με ρωτήσετε γιατί, δεν μπορώ να γράψω τα τι και τα πώς , αλλά αυτη η γυναίκα είναι μέσα στο μυαλό μου τόσους μήνες και το μόνο που εύχομαι και ελπίζω είναι το όταν θα την ξαναδώ και το το πότε και σε το φάση θα είναι κυρίως για να διορθώσω τα δικά μου σφάλματα προς το πρόσωπο της.. Σε δεύτερη φάση προσπαθω όλον αυτόν το καιρό να ξανά βρω τον εαυτό μου , να νιώσω πάλι όπως παλιά.. Όλοι μου λένε ξεκολα και προχώρα παρακάτω.. Πώς ρε παιδιά?? Όταν βγαίνω , να πάω για φαγητό,για ποτό ή στην δουλειά μου όπου είμαι σερβιτόρος , κάθομαι και βλέπω γυναίκες και κόσμο , μα κανένα βλέμμα πάνω μου , τίποτα , μια ματιά , κάτι , να μου δώσει έστω έναυσμα να πω μια κουβέντα , μια συζήτηση.. Αισθάνομαι τόσο μικρός , τόσο άσχημος με μένα.. Με κάνω εικόνα ,σαν να με βλέπω από τα μάτια της γυναίκας και με βλέπω χάλια μαύρα όση αυτοπεποίθηση και να προσπαθω να προβάλλω.. Δεν ξέρω τι έχω πάθει .. Πάντα έτσι ήμουν περίπου , αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό.. Ακόμα και η γυναίκα όπου έφαγα το σκάλωμα , είναι πανέμορφη γυναίκα όπου πλέον στο μυαλό μου γίνονται σενάρια ότι δικαίως δεν ασχολήθηκε διότι είμαι άσχημος και με λάθος ,πολύ λάθος συμπεριφορα απέναντι της επειδή είμαι ανασφαλής και αγχώδεις.. Και η μόνη μου σκέψη είναι πως να ξαναπροσεγγισω αυτήν , αλλά ξέρω ταυτόχρονα ότι δεν έχω κάνει καμία βελτίωση ψυχικά ώστε να έχω έστω και μια μικρή προσδοκία για κάτι...
5
 
 
 
 
σχόλια

Δεν σε κοιτούν και δεν σε πλησιάζουν επειδή δεν το έλκεις, έχεις δημιουργήσει ανάχωμα.

Αν είσαι αυτός που νομίζω ότι είσαι, πρέπει να προχωρήσεις, όντως. ΔΕΝ σε θέλει. Δεν πειράζει. Δεν μπορεί να μας θέλουν πάντα αυτοί που θέλουμε. Είναι βασικό μάθημα κοινωνικής προσαρμογής.

Είμαι αυτός που νομίζεις Καραβαν... Δυστυχώς ακόμα γράφω για αυτό το κομμάτι... Το δεν με θέλει , το ξέρω. Είναι η άτιμη ελπίδα/προσδοκία ή πες το όπως θες , όταν ξανά ειδωθουμε.. Σε μια αλλαγή? Σε μια εκ νέου προσπάθεια? Σε κάτι τέλος πάντων? Δεν ξέρω... Προσπαθησα και προσπαθώ , στο λέω με το χέρι στην καρδιά.. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που εκπέμπω στους άλλους πλέον , ξέρω όμως ότι δεν είμαι στον βαθμό που θέλω παρόλο όπου έχω κάνει μεγάλη προσπάθεια για αυτό..

Scroll to top icon