Προφανώς ακόμη γουστάρεις τον πρώην και ελπίζεις ότι θα είστε κάποια στιγμή μαζί και αιωνίως ευτυχισμένοι.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Προφανώς ακόμη γουστάρεις τον πρώην και ελπίζεις ότι θα είστε κάποια στιγμή μαζί και αιωνίως ευτυχισμένοι.
Μην ασχολείσαι βρε με πρώην συνήθως είναι ο ένας πιο σουργελο απ τον άλλον για αυτό και είναι πρώην....
Μάλλον για κάποιο λόγο δεν θέλεις να χάσεις τον πρώην από τη ζωή σου δημιουργώντας του έναν κατά φαντασία "αντίζηλο." Που σημαίνει ότι υποψιάζεσαι ότι ο άλλος ή εσύ ή και οι δύο δεν έχετε ξεπεράσει ο ένας τον άλλον. Διαφορετικά, γιατί να έχετε παρεξηγήσεις και follow-unfollow κι άλλα τέτοια; Αν υπήρχε αδιαφορία και το αίσθημα "καλά να είναι, όπου κι αν είναι," δεν θα είχες τέτοιες σκέψεις ούτε και θα προσπαθούσες πάση θυσία να τον κρατήσεις στη ζωή σου. Δεν καταλαβαίνω γιατί πια σου είναι τόσο σημαντική η φιλία σας, έστω και μέσ' απ' το Instagram. Ο νυν σου δεν φταίει σε τίποτα να είναι παράλληλα με τα παρολίγο δράματά σου με τον πρώην σου. Γι' αυτό ή δίνεις προτεραιότητα στον νυν χωρίς να σε νοιάζει τι θα πει ο πρώην ή μένεις μόνη σου και ξεπερνάς όπως μπορείς τον πρώην σου (αν δεν χωρίσει κι εκείνος για να είστε μαζί).
Εξομολογουμενη ούτε έχεις «χωρίσει», ούτε έχεις «προχωρήσει». Φαινομενικά, ναι. Ουσιαστικά, όχι. Γιατί ακόμα και τώρα, μετά από ενάμιση χρόνο και έχοντας δημιουργήσει μια νέα σχέση, το συναίσθημα σου απευθύνεται στον πρώην σου! Αλλά και εκ του πρακτέος τα follow-unfollow μαρτυρούν ότι σέρνεις και ουρά: τον πρώην σου. Λυπάμαι που η καινούργια σου σχέση δεν αντιμετωπίζεται από εσένα με την χαρά και την αφοσίωση που την αξίξει.