Κάθε φορά που ξεκινάω οτιδήποτε στη ζωή μου είμαι πραγματικά άθλιος, απερίγραπτα κακός. Οι κύριοι λόγοι που γίνεται αυτό είναι 2. Ο πρώτος λόγος είναι ότι αγχώνομαι πολύ γιατί θέλω να έχω τον έλεγχο του τι κάνω και όταν δεν τον έχω, λόγω έλλειψης γνώσης,εμπειρίας και εκπαίδευσης αγχώνομαι. Αυτός ειναι ο λόγος ότι όποτε έρχεται κάποιος καινούριος προσφέρομαι να τον εκπαιδεύσω όπως κάνεις δεν νοιάστηκε να εκπαιδεύσει εμένα. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι συνεχώς ξεκινάω, θέλοντας και μη νέα πράγματα, νέες δουλειές, νέα ενδιαφέροντα, νέες σχέσεις όποτε συνδιάζοντας το αυτό με το πρώτο καταλαβαίνετε ότι δεν είναι καλός συνδιασμός. Παρόλα αυτά, επειδή δίνω το 100% με ότι καταπιάνομαι το φτάνω σε ένα εξαιρετικό επίπεδο αν όχι άριστο. Το θέμα μου είναι το εξής και το οποίο με στεναχωρεί, αν και κάθε φορά λιγότερο, πολύ. Σαν να είναι γραμμένο στη μοίρα μου όπου και να πάω θα είναι κάποιος που θα είναι ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ, χωρίς καμία προσπάθεια, πολύ καλός σε αυτό το τομέα. Πλέον το παίρνω σαν δεδομένο ότι θα υπάρχει κάποιο τέτοιο άτομο. Ζηλεύω αυτό το εκάστοτε άτομο όχι γιατί είναι καλός, αλλά γιατί δεν έχει προσπαθήσει για αυτό και η ζήλεια φτάνει έως εκεί, χωρίς ποτέ να πηγαίνει παραπέρα, μετατρέπεται σε πείσμα και οδηγεί στην περαιτέρω βελτίωση. Στο τέλος,Μ έχρι στιγμής σε ότι κάνω, φτάνω σε αντίστοιχο η' καλύτερο επίπεδο. Ένα σχόλιο που έχω ακούσει άπειρες φορές είναι του στυλ "δεν έχω ξαναδεί ποτέ ξανά τέτοια προοδο, στην αρχή ήσουν ότι χειρότερο έχω δει". Δεν μπορώ όμως να καταλάβω γιατί δεν είμαι αρχικά σε τίποτα καλός και νιώθω ανεπαρκής.
Ένας άλλος τομέας που είχε αδρανοποιηθεί εντελώς μέσα μου και αρχίζει να ξαναβγαίνει για διάφορους λόγους στην επιφάνεια είναι το ποσό ντροπαλός είμαι στο θέμα των σχέσεων. Νιώθω σπάνια αισθήματα για κάποιο άτομο αλλά εάν τυχόν νιώσω μαγεύομαι. Για ΠΟΛΥ καιρό μην έχοντας συμβεί κάτι τέτοιο, δεν το σκεφτόμουν καν το συγκεκριμένο θέμα. Όμως το τελευταίο καιρό έγινε ένας χαμος και γνώρισα 3 αξιοθαύμαστες, η καθεμία με τον δικό της τρόπο, γυναίκες μέσα σε διάστημα 2 εβδομάδων, 2 εκ των οποίων έδειξαν ενδιαφέρον αλλά ήμουν παντελώς ανεπαρκης (2η φορά χρησιμοποιώ το συγκεκριμένο επίθετο) στο να το ανταποδώσω, απλά δεν έχω ιδέα τι να πω, πως να αντιδράσω, πως να το συνεχίσω. Είναι επίσης κάτι το οποίο θέλω να αλλάξει όχι γιατί καίγομαι να κάνω σχέση η' να κάνω σεξ κτλ. Στο συγκεκριμένο μετανιώνω κυρίως το ότι θα μπορούσα να γνωρίσω αυτα τα τοσο ενδιαφέροντα, στα δικά μου τουλάχιστον μάτια, άτομα καλύτερα αλλά δεν το κάνω...
Με συγχωρείτε για το σεντόνι, αλλά με βοήθησε πολύ έστω το να τα γράψω και να οργανώσω τις σκέψεις μου. Να στε όλοι καλά.