Σονάτες για τσέλο και πιάνο στις 10 Ιανουαρίου 2022 από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

Μια βραδιά που παρασύρει τους ακροατές σε ευρεία γκάμα μουσικών απολαύσεων. Ο ώριμος λυρισμός του Μπραμς, η καυστική, ειρωνική γλώσσα του Χίντεμιτ και ο σαρωτικός δυναμισμός του Μαρτινού.

The LiFO team, 7.1.2022 | 19:33

Ο πιανίστας Τίτος Γουβέλης και ο τσελίστας Άγγελος Λιακάκης. Δύο καταξιωμένοι μουσικοί εγνωσμένης χημείας που το 2022 κλείνουν 10 χρόνια κοινής καλλιτεχνικής πορείας. Τρεις σονάτες: των Μαρτινού, Χίντεμιτ και Μπραμς που παρά τις προφανείς διαφορές τους, είναι εξίσου επιβλητικές, επιτυγχάνοντας να ισορροπούν την πιο πηγαία συναισθηματικότητα με την λεπτή, «χειρουργικής ακρίβειας» εγκεφαλικότητα. Ο λόγος για το πρόγραμμα της συναυλίας μουσικής δωματίου της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, Σονάτες για Τσέλο και Πιάνο, στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσό στις 10 Ιανουαρίου. Μια βραδιά που παρασύρει τους ακροατές σε ευρεία γκάμα μουσικών απολαύσεων. Ο ώριμος λυρισμός του Μπραμς, η καυστική, ειρωνική γλώσσα του Χίντεμιτ και ο σαρωτικός δυναμισμός του Μαρτινού διαμορφώνουν ένα ολοζώντανο, πολύχρωμο μουσικό τοπίο, εξαιρετικού ενδιαφέροντος και υψηλών συγκινήσεων.

                                                          

Το σχόλιο του Τίτου Γουβέλη

Το 2022, ο Άγγελος κι εγώ, συμπληρώνουμε δέκα χρόνια σταθερής και στενής καλλιτεχνικής συνεργασίας. Υπό αυτό το πρίσμα, η συναυλία στον Παρνασσό αποκτά για μας ακόμα μεγαλύτερη συναισθηματική φόρτιση – που ελπίζουμε ότι θα διοχετευθεί στο παίξιμό μας, όπως έχει συμβεί τόσες φορές στο κοινό μας παρελθόν. Με τον Άγγελο γνωριζόμαστε από το μακρινό 1997, ενώ λίγο μετά συνυπήρξαμε ως φοιτητές στο Βασιλικό Κολλέγιο Μουσικής του Λονδίνου.


Οι παράλληλες διαδρομές μας, πέραν κάποιων περιστασιακών συμπράξεων, συναντήθηκαν επί της ουσίας το 2012 για μία συναυλία στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Από την αρχή της προετοιμασίας μας για εκείνη τη συναυλία κατέστη και στους δυο μας εντελώς σαφές, ότι μας συνέδεαν πολλά και ουσιώδη στοιχεία: η απέραντη αγάπη και η άνευ όρων αφοσίωση στη μουσική, η τελειομανής προσήλωση στην ανάδειξη της λεπτομέρειας, ο διαρκής αγώνας για τη νοηματοδότηση κάθε ήχου και η αναζήτηση της ερμηνευτικής ελευθερίας ως καρπού υπερβατικής ενόρασης. Έτσι, η συνεργασία μας προέκυψε φυσικά και εξελίχθηκε σαν νομοτελειακή, θα τολμούσα να πω, επιλογή.
Στη δεκαετία που πέρασε, ο Άγγελος έγινε για μένα, όχι μόνο ο πιο στενός μου μουσικός συνοδοιπόρος, αλλά ο μουσικός που κατεξοχήν με εμπνέει, με διδάσκει, με «προκαλεί» να ξεπεράσω τα όριά μου και με τον οποίο έχω μοιραστεί μερικές από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της συναυλιακής μου δράσης. Η αγάπη κι ο θαυμασμός πολλών πιστών ακροατών για τη δουλειά μας ήταν και είναι η πιο απτή ηθική δικαίωση της δικής μας προσπάθειας και μία πολύτιμη παρακαταθήκη για τα επόμενα βήματά μας στα χρόνια που έρχονται.


Το μόνο σίγουρο είναι πως, παρόλο που έχουμε πραγματοποιήσει πολλά καλλιτεχνικά μας όνειρα ως τώρα, αυτά βρίσκουν τρόπο να ανατροφοδοτούνται διαρκώς και ενισχύουν την αποφασιστικότητά μας για περισσότερη μουσική, κοινή μας μουσική, δική μας μουσική στο μέλλον...

 

Το σχόλιο του Άγγελου Λιακάκη

Και τα τρία έργα της συναυλίας μας αποτελούν, κατά κάποιο τρόπο, εκκρεμείς λογαριασμούς για τον Τίτο και μένα. Οι μεν σονάτες των Χίντεμιτ και Μαρτινού είναι έργα μεγάλης έμπνευσης με καταιγιστική δράση και συναρπαστική αφήγηση, που κέντρισαν αμέσως το ενδιαφέρον μας. Η γλώσσα τους είναι άμεση και οικεία, παρά την πολυπλοκότητα της γραφής τους. Εντούτοις, και τα δύο αυτά έργα ακούγονται σπάνια στις αίθουσες συναυλιών και πιστεύουμε ότι δεν έχουν βρει τη θέση που τους αξίζει στο ρεπερτόριο. Από την άλλη πλευρά, η δεύτερη σονάτα του Γιοχάνες Μπραμς, αποτελώντας έργο-σταθμό στη μουσική για τσέλο και πιάνο, μπορεί να μη λείπει από τις αίθουσες, αλλά σίγουρα έλειπε από το δικό μας ρεπερτόριό με τον Τίτο. Έχοντας ασχοληθεί εκτενώς με την πρώτη σονάτα, απολαμβάνουμε τώρα με ιδιαίτερο τρόπο όλες τις αλλαγές στο ύφος και το συνθετικό στυλ του Brahms που μεσολάβησαν από τη μία σύνθεση στην άλλη. Η γραφή της δεύτερης σονάτας έχει ξεκάθαρα συμφωνικό χαρακτήρα, με τα όργανα να ωθούνται στα όρια των τεχνικών δυνατοτήτων τους, εξυπηρετώντας ένα μεγαλόπνοο καλλιτεχνικό όραμα.


 

Το πρόγραμμα με μια ματιά…


ΜΠΟΧΟΥΣΛΑΒ ΜΑΡΤΙΝΟΥ (1890–1959)

Σονάτα για βιολοντσέλο και πιάνο αρ. 2

 

ΠΑΟΥΛ ΧΙΝΤΕΜΙΤ (1895 – 1963)

Σονάτα για βιολοντσέλο και πιάνο, έργο 11 αρ. 3

 

ΓΙΟΧΑΝΕΣ ΜΠΡΑΜΣ (1833–1897)

Σονάτα για πιάνο και βιολοντσέλο αρ. 2 σε φα μείζονα, έργο 99

 

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ

Άγγελος Λιακάκης, βιολοντσέλο

Τίτος Γουβέλης, πιάνο

Οδηγός Μουσικής