Ο μικρός Πλάτωνας και η μητέρα του Ντατίλντα έφτασαν στον συνοριακό σταθμό του Ορμενίου, στον Έβρο, αφήνοντας πίσω τους τον εφιάλτη της Ουκρανίας.
Ο μόλις 3 ετών Πλάτωνας είναι το πρώτο προσφυγόπουλο από την Ουκρανία που φτάνει στα σύνορα στον Έβρο. «Play, do you want to play with me?» (Παίζουμε, θες να παίξεις μαζί μου;), ήταν τα πρώτα λόγια του Πλάτωνα, τα οποία και γέμισαν χαμόγελα το νοσηλευτικό προσωπικό και τους αστυνομικούς, σύμφωνα με το thesstoday.
Ο Πλάτωνας και η μητέρα του ξεκίνησαν το ταξίδι τους από το Τσερνιβτσί της νοτιοδυτικής Ουκρανίας. Από εκεί άλλαξαν δύο λεωφορεία για να φύγουν για την Βουλγαρία. Μέσα σε τρεις ημέρες πέρασαν από τη μία χώρα στην άλλη και όταν έφτασαν συνέχισαν πεζή για τα σύνορα του Έβρου.
Η Ντατίλντα χώρεσε σε μία βαλίτσα και μία σακούλα σκουπιδιών τα υπάρχοντά τους και ξεκίνησαν για το άγνωστο, αφήνοντας την Ουκρανία, όπου συνεχίζεται η ρωσική εισβολή.
Το νοσηλευτικό προσωπικό από την πλευρά του έκανε ότι μπορούσε προκειμένου ο μικρός Πλάτωνας να παραμείνει ήρεμος και χαρούμενος, ενώ οι αστυνομικές αρχές έκαναν τον δικό τους αγώνα για να του βγάλουν βίζα και να καταφέρει να περάσει τα σύνορα με τη μητέρα του.
«Κάναμε μπαλόνια τα γάντια μας για να παίξουμε, ζωγραφίζαμε με έντονα χρώματα. Έπαιζε με όλους κυνηγητό και κρυφτό για ώρες. Δεν μας άφηνε να καθίσουμε, ζητούσε συνεχώς να παίξει μαζί μας» αναφέρει στο ThessToday.gr, μία από τις νοσηλεύτριες, η οποία προσθέτει πως έζησε μία μέρα διαφορετική από τις άλλες στα σύνορα. «Τόσες ημέρες περνάνε πρόσφυγες αλλά δεν είδαμε κανένα παιδί. Είναι πολύ διαφορετικό όταν συναντάς προσφυγόπουλα. Σε καμία παιδική ψυχή δεν αξίζει αυτή η σκληρή εμπειρία, κι εμείς κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε για να βοηθήσουμε την μητέρα και να μην καταλάβει ο μικρός τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά να το βλέπει ως παιχνίδι».
Τελικά, μετά από ώρες και τηλεφωνήματα στις αρμόδιες υπηρεσίες, υπό την σκέψη ότι θα έπρεπε να σταλούν στον Προμαχώνα, οι αστυνομικές αρχές εξέδωσαν βίζα στον 3χρονο και πλέον είναι έτοιμος μαζί με τη μητέρα του να μεταφερθεί με περιπολικό στην Ορεστιάδα.
«Στον Προμαχώνα οι πρόσφυγες μπορούν να βγάλουν όσα έγγραφα δεν έχουν λόγω καλύτερης οργάνωσης, αλλά δεν ξέραμε πως θα πήγαιναν μέχρι εκεί. Έτσι, μετά από πολύ προσπάθεια, η αστυνομία έβγαλε την βίζα και πλέον υπήρχε μόνο το θέμα της διαμονής τους για το βράδυ» εξηγεί η νοσηλεύτρια. Η Ντατίλντα είχε μόνο λίγα ουκρανικά χρήματα μαζί της και δεν μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει, οπότε οι αστυνομικοί πλήρωσαν ένα δωμάτιο σε ξενοδοχείο της Ορεστιάδας για να περάσουν την νύχτα.
Ντατίλντα: Πριν από 15 ημέρες είχα την ζωή μου, τώρα ζω μία κόλαση
Μιλώντας στο thesstoday, η Ντατίλντα περιγράφει τα όσα έζησε η ίδια και οι δικοί της άνθρωποι. Η 30χρονη δούλευε και σε μια εταιρεία στο Τσερνιβτσί και ο Πλάτωνας πήγαινε παιδικό σταθμό, ενώ μια φορά την εβδομάδα πήγαιναν μαζί στο εμπορικό κέντρο της περιοχής.
«Πριν από 15 ημέρες είχα την ζωή μου στην Ουκρανία, ενώ τώρα ζω μία κόλαση. Ξυπνάω και κοιμάμαι με την αγωνία του τί θα κάνω αύριο μαζί με το μωρό. Έφυγα από το σπίτι μου, καθώς ήμουν περικυκλωμένη από τις φλόγες και τα συντρίμμια. Ή θα προσπαθήσω να φύγω για να ζήσω, ή θα με σκοτώσουν» αναφέρει.
Η 30χρονη μητέρα άφησε πίσω της τους ηλικιωμένους γονείς της, οι οποίοι δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους, αλλά και τα αδέρφια της, τα οποία πολεμούν για την πατρίδα τους. «Δεν θέλουν να φύγουν από εκεί, ακόμη κι αν κινδυνεύει καθημερινά η ζωή τους. Στερούνται τα πολύ βασικά πράγματα για μία αξιοπρεπή επιβίωση, και με φοβίζει η κατάληξή τους. Εγώ πήρα την τσάντα μου, κάποια πράγματα του παιδιού και έφυγα με την σκέψη ότι πρέπει να σωθούμε».
Με πληροφορίες ThessToday
