Νιώθω μόνη ρε γαμωτο. Βασικά είμαι μόνη. Σε λίγο γίνομαι 23 και είμαι μόνη. Προσπαθώ να κάνω φίλους μένουν για λίγο και μετά χάνονται δεν ξέρω γιατί αλήθεια. Αλλά κουράστηκα. Πότε δεν είχα σχέση. Μου λείπει μια αγκαλιά όταν θα πάω για ύπνο. Μου λείπει να πω καλημέρα σε κάποιον μου λείπει να μου στείλουν ένα μήνυμα και να μου πουν πάμε για ποτό , καφέ , φαΐ? Ούτε οι δικοί μου δεν με παίρνουν τηλέφωνο τώρα τελευταία η μαμά μου με παίρνει πιο συχνά γιατί της είπα πως αν δεν πάρω εγώ θα περάσουν 2 μέρες για να με πάρουν. Νιώθω μοναξιά , φόβο , απογοήτευση. Είναι καλοκαίρι και δεν έχω έναν άνθρωπο να πάω διακοπές. Κάνω μια δουλειά που συχένομαι και η ζωή μου από τον Οκτώβριο και μετά είναι σπίτι δουλειά δουλειά σπίτι και τίποτα άλλο. Δεν ζωωωωωωω απλά επιβιώνω και περιμένω να πεθάνω. Θέλω απλά να αλλάξουν όλα με έναν μαγικό τρόπο. Ότι βήμα κάνω διαλύεται προσπαθώ να βρω δουλειά σε αυτό που σπούδασα και δεν μου απαντούν καν στο βιογραφικό , προσπαθώ να γνωρίσω κόσμο να κάνω φίλους , να βρω έναν σύντροφο μάταια. Νιώθουν και άλλοι έτσι ή ακόμη και σε αυτό είμαι μόνη?