ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κι εγώ έζησα κάτι παρόμοιο όπως η κοπέλα μιας άλλης εξομολόγησης.Μόνο που αντέδρασα διαφορετικά.Ήμασταν χρόνια παντρεμένοι, είχαμε και ένα παιδί.Τα πρώτα χρόνια έπαιζε όπως όλος ο κόσμος, μια φορά την εβδομάδα ή και λιγότερο. Ζούσαμε καλά δεν μας έλειπε τίποτα. Κάποια στιγμή άρχισε να χώνεται περισσότερο, να γυρίζει από τη δουλειά και να είναι κολλημένος μπροστά στον υπολογιστή.Άρχισε να στοιχηματίζει συνέχεια, ξόδευε μεγάλα ποσά στο τέλος δεν του έμενε φράγκο και ζούσαμε μόνο από τον δικό μου μισθό.Του είχα μιλήσει πολλές φορές, προσπάθησα να τον συνεφέρω του είπα ότι δεν πρόκειται να μείνω μαζί του αν δεν το κόψει μαχαίρι.Ναι ναι έλεγε από αύριο σταματάω αλλά συνέχιζε.Μια μέρα ήρθε και μου ξεφούρνισε ότι είναι πνιγμένος στα χρέη, ότι δανείστηκε στη δουλειά και από γνωστούς του.Μέχρι και στους γονείς του χρωστούσε σχεδόν 10.000. Τα μάζεψα και έφυγα άμεσα, πήρα το παιδί ζήτησα άδεια από τη δουλειά και στην αρχή μέναμε σε ξενοδοχείο. Αργότερα νοίκιασα και ησύχασα. Ευτυχώς είχα καλό κομπόδεμα, κάθε μήνα βρέξει χιονίσει έβαζα ένα ποσό στην άκρη. Στο παιδί δεν έλειψε ποτέ τίποτα, βγάζω καλά λεφτά και μπόρεσα να το στηρίξω οικονομικά και με κάθε άλλον τρόπο. Ο πρώην σύζυγος είναι βουτηγμένος στα χρέη δεν σταμάτησε ποτέ, όλο και χειροτέρευε η κατάσταση. Δεν έχει δώσει ούτε ευρώ για το παιδί αλλά δεν πειράζει, τα κατάφερα και μόνη μου. Ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι εμείς οι δυο θα χωρίσουμε, ήμασταν καλό ζευγάρι τα βρίσκαμε σε όλα.Μέχρι που έφερε την καταστροφή στο σπίτι μας.Τον αγαπούσα αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να σκοτώνομαι στη δουλειά για να ξεχρεώνω τα χρέη του, να μετράμε κάθε ευρώ και να περιμένουμε χρόνια για να επιστρέψουμε στο επίπεδο ζωής που κάναμε πριν γίνει αυτό.Ο τελευταίος χρόνος που είχε πάρει την κατηφόρα μου έφτασε, να πετάει τον μισθό του από το παράθυρο και εγώ να παλεύω μόνη μου για όλα.Αν είχα μείνει μαζί του με περίμενε ελλεινή ζωή γκρίνια και σκοτωμός κάθε μέρα, στο παιδί θα λείπανε πολλά συν ότι θα μεγάλωνε μέσα στη μιζέρια και στους τσακωμούς. Τώρα έχει να θυμάται ένα σωρό ωραία, γενέθλια γιορτές διακοπές και μια μαμά, όπως λέει, ευτυχισμένη και μέσα στο κέφι. Δεν στερήθηκε τίποτα και με έχει πάντα δίπλα του. Ευτυχώς έγινε άξιος άνθρωπος με φιλότιμο, εργατικός και ανεξάρτητος. Θα ήταν όμως το ίδιο αν δεν είχα χωρίσει; Πρέπει να παίρνουμε τη ζωή όπως έρχεται δεν γίνονται πάντα όλα όπως τα θέλουμε. Δυστυχώς σε αυτό το ταξίδι μας περιμένουν όχι μόνο καλά αλλά και πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις.Καλό θα είναι όταν ο-η σύντροφός μας παίρνει τον στραβό τον δρόμο να φεύγουμε χωρίς πισωγυρίσματα. Το χρωστάμε στον εαυτό μας και όταν είμαστε γονείς, το χρωστάμε πάνω από όλα στα παιδιά μας.