Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Τι μπερδεμένος βρε αφού ξεκάθαρα θες και σε νοιάζει η καινούρια ενώ την 6 χρόνων την άφησες στο τέλος, έτσι για να το πεις κι αυτό.
Θα το καταπνίξεις κιόλας;;; Μωρέ μπράβο σθένος...
***Για τον από πάνω προοριζόταν και καλώς μπερδεύτηκα τελικά αφού έχει κλειστά τα σχόλια μάλλον επίτηδες το κόβω μη φάει κράξιμο 🤣
Χαχαχαχα κι εγώ μπήκα σε αυτή την εξομολόγηση σκεπτόμενη απάντηση για τον από πάνω 🤣🤣
Έλα ντε! Να θες ν' αγιάσεις και να μην μπορείς. Petition στους admin ν' αρθεί η επιλογή απενεργοποίησης σχολίων (ειδικά στις εξομολογήσεις που έχουν ζουμί). 🤣🤣
Τώρα που μπήκαμε εδώ, όμως, ας πούμε και μια γνώμη στην εξομολογούμενη να μην κακοκαρδίσουμε κανέναν. Λοιπόν, εξομολογούμενη, εγώ λέω ότι αν είσαι στις μαύρες σου, μπαίνε εδώ συχνότερα και ψάχνε σχόλια από Salamander, που ξέρει πότε να σοβαρευτεί και πότε να τρολλάρει σε όσους το αξίζουν.
Και για μια πιο ουσιαστική συμβουλή, θα σου έλεγα ότι η κατάθλιψη είναι κάτι πολύ βαρύ για ν' αυτοδιαγνωστείς και να μην κάνεις κάτι γι' αυτό κιόλας! Να σημειωθεί εδώ ότι συχνά το αίσθημα burn-out μπερδεύεται με την κατάθλιψη και διαγιγνώσκεται πιο δύσκολα, οπότε βεβαιώσου πρώτα ότι δεν πρόκειται για μια φάση συναισθηματικής εξάντληση, οφειλούμενης στο ότι δεν είχες επαρκή χρόνο ν' αποφορτίσεις και να "κατεβάσεις διακόπτες." Μπορεί κιόλας το ότι δεν σπούδασες στο εξωτερικό να ήταν για καλύτερα, γιατί αν όντως περνάς κατάθλιψη, τότε είτε την περνάς στο χωριό των παππούδων σου είτε με φόντο το Big Ben, ένα και το αυτό άσχημο είναι. Με τη διαφορά ότι για τις σπουδές στο εξωτερικό θα είχαν σπαταληθεί πολλοί παραπάνω πόροι, κι όλο αυτό για να επιστρέψεις στην Ελλάδα και να έχεις παρόμοιες επαγγελματικές προοπτικές με τώρα. Να χαίρεσαι, λοιπόν, που τουλάχιστον έχεις ακόμα μπροστά σου ευκαιρίες, μέχρι και φυγή για δουλειά σε άλλη πόλη ή και στο εξωτερικό (έστω για περιορισμένο διάστημα). Όσο για τις σχέσεις σου, ειλικρινά, μην το χρεώνεις στον εαυτό σου, γιατί κάθε απογοήτευση σου δυναμώνει την εσωτερική επικριτική φωνή που λέει "εγώ φταίω που όλοι θέλουν σεξ, κάτι πάει λάθος μ' εμένα." Και ναι και όχι. Κατ' αρχάς, ναι, εν μέρει είτε εσύ δεν είχες κατάλληλα κριτήρια (ίσως και λόγω έλλειψης εμπειριών, όχι κάτι άλλο) είτε δεν ήξερες πώς να παρουσιάσεις τον εαυτό σου. Καταλαβαίνεις, όταν ο άνθρωπος δεν είναι πλήρης από μόνος του ή όταν δεν έχει τακτοποιηθεί έστω ένας τομέας της ζωής του, αυτόματα δεν μπορεί να βγάλει προς τα έξω έναν γοητευτικότερο και ήρεμο εαυτό. Όταν είσαι αγχώδης κι αβέβαιος, τότε λογικό είναι πως με ό,τι καταπιάνεσαι, σου βγαίνει σε αναποδιά, κι αυτό πολλοί το οσμίζονται από μακριά και δεν το θέλουν δίπλα τους. Κι από την άλλη, μακάρι να μπεις σύντομα σε μια φάση όπου θα πετύχεις έστω έναν σου στόχο, ώστε να νιώσεις λίγο-πολύ ήρεμη και να μπορείς να βγεις στο dating market με την εσωτερική πεποίθηση "ορίστε τι έχασαν οι άλλοι που βιάστηκαν να με χωρίσουν στο παρελθόν." Σου εύχομαι πρωτίστως καλή ανάρρωση. Μάθε πρώτα τι γίνεται, αν πρόκειται όντως για κατάθλιψη ή για εκείνο που σου είπα, ενημερώσου από έναν ειδικό για κατάλληλους τρόπους αντιμετώπισης, και τότε τα υπόλοιπα γύρω σου θα μπουν στη θέση τους, θα δεις.
Chase Meridian 💙
Τα δικά σου σχόλια όμως είναι εξαιρετικά! Βοηθάς πάρα πολύ να το ξέρεις. Να! Όπως και τώρα που τα είπες πάλι όλα και δεν έχω τι να πω εγώ που εδώ μέσα πιο πολύ εξομολογούμενος νιώθω ή τρόφιμος 😆 μερικές φορές μπορεί να πω και κάτι καλό ανάμεσα στα τόσα κι άλλες φορές σπάω πλάκα ή λέω μπούρδες αλλά δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάω τελικά. Όταν συμβαίνει κάτι φορές, έστω να γελάσει κάποιος ή να ξεχάσει για λίγο το πρόβλημα, χαίρομαι κι εγώ.
🙃
Τρόφιμοι είμαστε όλοι μωρέ. 💙💙💙 Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα, τα ξέρεις, τα ξέρεις.
