ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.9.2022 | 12:06

το φυγοπονο σαρκίο μου:(

Αν και μου αρεσει πολύ να μαθαινω ξένες γλώσσες και να διαβαζω και να μαζεύω χαρτιά, οι γονείς μου με κράζουν γιατι με θεωρουν πολύ τεμπέλα. Η αληθεια ειναι οτι δυστυχως ξυπνάω καθε... μεσημερι κατα τις ...12!! Ολη μερα δεν κανω τιποτα παρα μονο να διαβαζω (τωρα κανω γερμανικα C1). Εξω βαριέμαι να βγω. Φετος διακοπές βαρεθηκα να πάω. Συντροφο δεν έχω γιατι βαριεμαι να φτιάχνομαι καθε φορά και ντυνομαι ωραία για τα πρώτα ραντεβού. Δουλειά ούτε για αστειο αφού εχω βολευτεί με ενα επιδομα. Δουλεια αλλωστε δεν ψαχνω καν να βρω γιατι η ιδέα του πώς θα καταφερω να ξυπνησω να πάω το πρωί με τρομοκρατεί. Ούτε πεντε ξυπνητηρια δεν με σωζουν. Στην γ λυκειου θυμάμαι ειχα εξαντλήσεις απουσίες ολες τις πρωτες ωρες λογω του οτι αργουσα να ξυπνησω. Το βραδυ αργω να κοιμηθώ επειδη είμαι ενα νευρικο ατομο. Ειλικρινά στα 30 μου δεν εχω κάνει τιποτα το ανατρεπτικό στη ζωη μου επειδη ειμαι ακραια ευθυνόφοβη και τεμπελα. Ντρεπομαι και για το τί λενε οι γειτονες ετσι κοπρόσκυλο που με βλέπουνε. Θελω να αλλάξω την ζωή μου. Απο πού να ξεκινήσω;;;
17
 
 
 
 
σχόλια

Πρέπει αφού συνειδητοποιείς πως δεν σου αρέσει το μότο της ζωής σου, να το αλλάξεις έμπρακτα. Μάθε να ξυπνάς νωρίτερα που σημαίνει πως θα κοιμάσαι επίσης πιο νωρίς. Δηλώνεις μια οκνηρία που προσωπικά απεχθάνομαι και οι γονείς σου έχουν δίκιο. Τους γείτονες άστους παραπέρα. Ο καθένας να κοιτάζει τα του οίκου του. και τα δικά του χάλια. Δηλαδή δεν κάνεις τίποτα και διαβάζεις μόνο ξένες γλώσσες; Τις καθημερινές σου ανάγκες και φροντίδες, ποιος τις εκτελεί; Η μαμά σου, σου μαγειρεύει και πλένει και καθαρίζει ενώ είσαι 30 και όχι μωρό. Το έχω ξαναγράψει πως οι γονείς δεν μένουν για πάντα. Το επίδομα που παίρνεις δεν θα σε κάλυπτε αν δεν είχες την οικονομική ενίσχυση των γονιών σου. Μη βυθίζεσαι στην αδράνεια! Είναι ό,τι χειρότερο!

Συμφωνώ με την Chase Meridian απόλυτα!!!
Μια χαρά κοπέλα είσαι όπως είπαν κι άλλοι χρήστες της στήλης!! Λίγο motivation θέλεις να πάρεις τα πάνω σου και θα δεις που θα αλλάξουν όλοι οι ρυθμοί σου ..κι ο κιρκαδειος πρωτίστως

Υ.Γ νιώθω έχεις ταλέντο στη συγγραφή, φάνηκε από τον τίτλο που χρησιμοποίησες 🙂

αμα συνεχισεις ετσι, οταν πεθανουν οι γονεις σου, τοτε θα εχεις πραγματικο προβλημα. και γενικα σε 20-30 χρονια οταν κοπουν χαρτζιλικια και ''επιδοτησεις'' στους αεργους, εχει να πεσει πεινα...

Κοίτα, αφού δεν είσαι του πρωινού ωραρίου, γιατί δεν το ψάχνεις για μια δημιουργική δουλειά ως freelancer; Έχεις κλίση στις γλώσσες, θα μπορούσες να γίνεις κάτι σαν localization content editor, δηλ. μετάφραση του περιεχομένου ιστοσελίδων σε γλώσσες ανάλογες με την αγορά που θέλει να στοχεύσει η εκάστοτε εταιρεία. Μπορεί να μη βγάζεις πολλά λεφτά, τουλάχιστον όχι στην αρχή, αλλά βάλε εκεί καμιά αγγελία στο LinkedIn, ποτέ δεν ξέρεις. Μπορείς να δουλεύεις και νύχτα αν θέλεις, αρκεί να σεβαστείς τις προθεσμίες. Δεν ξέρω κατά πόσο το έχεις με τη συγγραφή, μα άλλη μια καλή ιδέα είναι το να γίνεις ghostwriter. Μάλλον άδικα προσπαθείς να στριμώξεις τον εαυτό σου σε πλαίσια που σου έθεσαν άλλοι, λ.χ. ότι η επιτυχία στα 30 ισούται με το να έχεις οχτάωρη, πρωινή δουλειά, σοβαρή σχέση και δικό σου διαμέρισμα με στεγαστικό δάνειο αποπληρωμής σε διάστημα 30 ετών, και βασανίζεις τον εαυτό σου άδικα, ενώ θα μπορούσες κάλλιστα να κάνεις κάτι έστω για την πλάκα σου πρώτα, το οποίο μετά μπορεί να σου βγει σε θεσπέσιο business plan. ;-) Δοκίμασε.

@Chase Meridian

Θεωρώ ότι το πρόβλημα είναι η νοοτροπία της εξ. Έχει βολευτεί/μάθει στην κατάσταση που είναι, χωρίς ευθύνες και έξοδα, οπότε το να βγει από το καβούκι της είναι κάτι πρωτόγνωρο για κείνη.

Το προβλημα της δεν ειναι οτι δεν εχει οχταωρη δουλεια, σχεση και διαμερισμα, το προβλημα της ειναι οτι δεν παιρνει ρισκα, δεν εξελισσεται κ γενικά ζει μια φλατ ζωη. Η επιτυχια στη ζωη προκυπτει οταν δοκιμαζουμε καινουργια πραγματα, οταν παιρνουμε ρισκα που δεν ξερουμε που θα βγουν, οσο να ναι το να κανεις καθε μερα το ίδιο κ να μην νιωθεις την αναγκη να ξεβολευτεις απο αυτο που σου ειναι γνώριμο, μονο βαρεμαρα μπορει να σου αποφερει. Εξ ου κ η εξομολογηση της κοπελας, εχει βαλτωσει κ εχει ρουτινιασει.

Δεν διαφωνώ. Τα ρίσκα σαφώς και να παίρνονται, αλλά εννοώ απλώς να το ψάξει να ξεκινήσει κάτι δικό της, μην μπει στον τροχό μιας full-time απασχόλησης που δεν θα της ταιριάζει καθόλου και δεν θα της επιφέρει μεγάλη αλλαγή στα οικονομικά της έτσι κι αλλιώς. Απ' ότι κατάλαβα, η εξομολογούμενη έχει ήδη μια βολική υλική βάση απ' την οποία μπορεί να εκκινήσει, επομένως δεν έχει και πολλά να χάσει σε περίπτωση που δεν ευδοκιμήσει το freelancing της. Αυτή είναι κι η δύναμή της. Σαφώς και αν τ' αφήσει έτσι και δεν κάνει κάτι άμεσα, στα 45 της αυτό θα είναι που θα τη φάει και θα ζει με μετάνοιες που δεν τόλμησε κάτι όσο είχε την υλική βάση και τις δυνάμεις ν' αλλάξει κάτι (κι εκεί θα τρέχει όντως στην πρώτη full-time δουλειά για 300 ευρώ με κομπλεξικό "αφεντικό"). Εφόσον έχει μια βολική βάση, ας παίξει με δικούς της όρους που μπορεί να της γίνουν επικερδείς.

μεταφραστρια, διορθωτρια, δασκαλα ξενωνω γλωσσων ον λάιν, προγραμματιστρια κ χιλια δυο
Γραφουσα ολα καλ,α, ρε συ. Ολ@ εχουμε περασει τετοια φαση. Μηπως ζεις σε ψιλο-κακοποιητικο περιβαλλον?Προσεξε, κακοποιηση δεν ειναι μονο το χαστουκι ή να μη σε αφηνουν να βγεις. Σχολια του στυλ, αχρηστ2, ανεπροκοπ@, πόσο κοιμασαι/τρως/πινεις/μιλας στο κινητο/ξοδευεις κλπ κλπ οταν γινονται απανωτα και απο συνηθεια μας δημιουργουν - εναπολυ τοξικο περιβαλλον. Λεω να βρεις μια ωευτοδουλεια σεζον σε ενα νησι/ καπου μακρια ετσι για την ΑΛΛΑΓΗ

Εξ. κινητοποίησου άμεσα, στα 30 δεν είσαι πιτσιρικα και όσο περνάει ο καιρός θα δυσκολεύεσαι όλο και περισσότερο να εγκαταλείψεις αυτόν τον τρόπο ζωής. Εδώ εργαζόμενοι μια ζωή, χάνουν την δουλειά τους μένουν ένα Χ διάστημα εκτός και μόλις ξαναβρούν δουλειά, δυσκολεύονται να ξαναμπούν στον ρυθμό. Άλλο θέμα είναι το βιοποριστικο, οι γονείς σου οι οποίοι προφανώς σε συντηρουν, δεν θα ζουν για πάντα. Εκτός βέβαια αν υπάρχει οικογενειακή περιουσία οπότε οκ. Αλλά και πάλι η δουλειά σε βοηθάει στην κοινονικοποιηση, στην αυτοπεποίθηση κ. λ.π,ξεκινα τώρα είναι τα πιο παραγωγικά χρόνια, κρίμα είναι να τ αφήνεις να περνάνε έτσι. Απ αυτά που γράφεις κάνεις ζωή 80αρας,χωρις υπερβολή.

Μόνο μία σημείωση: προγραμματίστρια όχι, ειδικά αν δεν της μιλάει στην καρδιά. Ξέρω αρκετούς αυτοδίδακτους "προγραμματιστές" και "web designers" που πήγαν εκεί μόνο και μόνο χάρη των χρημάτων που νόμιζαν ότι θα βγάλουν. Επειδή σε κάποια φάση βαρέθηκαν τη ζωή τους με την τότε απασχόλησή τους, τίναξαν μερικά λεφτά σε ένα coding bootcamp για 3-4 μήνες, τώρα το παίζουν full-stack developers (που, μεταξύ μας, full-stack μπορείς να γίνεις αν έχεις ειδικευτεί τουλάχιστον μια τετραετία στο backend και μια τριετία στο frontend, ακόμα κι αν έχεις πτυχίο Πληροφορικής), αλλά τα προφίλ τους στο LinkedIn είναι "Open to Work" εδώ και μήνες, ενώ για freelancers προγραμματιστές προτιμούνται όσοι έχουν ένα σοβαρό portfolio να επιδείξουν στο GitHub τουλάχιστον. Δεν θέλω να είμαι αρνητική εδώ, απλώς ο προγραμματισμός δεν είναι κάτι τόσο εύκολο, ειδικά αν κάποιος δεν έχει πάθος μ' αυτό και δεν έχει και μυαλό "καλωδιωμένο" με συγκεκριμένο τρόπο (ένα πράγμα όπως από Κλασσικών Σπουδών δύσκολα θα μεταπηδήσεις στη Χημικών Μηχανικών). Το να γίνει η επόμενη Rowling είναι πιο πιθανό απ' το να γίνει προγραμματίστρια.

Τί λέτε βρε παιδιά για προγραμματισμο;!
Τα γερμανικά και τα γαλλικά ειναι το πάθος μου απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου.
Στα εξι μου εβλεπα μια γαλλικη σειρα "Ελέν" (ηξερα να διαβαζω ελληνικά απο τα 4) και όταν ακουγα τους ήχους, τους εγραφα στα ελληνικα και δίπλα την ..."μετάφραση "που εβλεπα απο τους υπότιτλους ΛΟΛ
Τα έχω κρατησει αυτά τα χειρόγραφά μου και γελάω!!
Μέχρι και ρωσικά στο Πούσκιν ήθελα παλιότερα να μάθω αλλα δεν είχα λεφτά .

Scroll to top icon