Αυτο που κανει μια θεατρικη παρασταση μοναδικη, περαν της καλλιτεχνικης της αξιας, ειναι το γεγονος οτι δεν καταγραφεται, παρα μοναχα, στο νου και την καρδια μας. Κι επειτα η μνημη κανει τις επιλογες της. Μπερδευει προσωπα και ρολους, γεμιζει τις σιωπες με προσωπικες ιστοριες. Ξεχναμε πως ακριβως ηταν η πλοκη, γεμιζουν σκιες οι εικονες. Ο χρονος εχει παγωσει.Στιγμες μοναχα και εικονες γεματες σκιες σε παλιες φωτογραφιες.
Και, ξαφνικα,ακους ενα τραγουδι απο εκεινη την παρασταση, που αμυδρα θυμασαι και να την η Μελινα ολοζωντανη, να ανεβαινει την σκαλα απ' το Υπογειο στο φεγγαρι! Ξαναγυρνουν οι ηθοποιοι στους ρολους τους και ξαναστηνεται η σκηνη. Μονα τους, ολομοναχα τα τραγουδια, οσα χρονια κι αν περασουν, θα ζωντανευουν προσωπα μυθικα και ιστοριες, που ενα βραδυ κατω απ' τ' αστρα εξομολογηθηκαν οι ανθρώποι στους θεους τους.
| ΠΟΤΕ | 05/09/2016 - 05/09/2016 |
| ΠΟΥ | ΗΡΩΔΕΙΟ |
