Για τα όσα έζησε μέσα στην Κιβωτό του Κόσμου, μίλησε σε συνέντευξή του ο 19χρονος που έχει καταγγείλει τον πατέρα Αντώνιο για ασέλγεια.
Ο 19χρονος μίλησε για τους λόγους που δεν έκανε νωρίτερα την καταγγελία, για τους φόβους του αλλά και τα «χαστούκια» που έριχναν μέσα στη δομή.
«Από τότε που έγινε η καταγγελία, και μετά τις πρώτες μέρες και μετά ψυχολογικά ήμουν πολύ χάλια. Μέχρι κι αυτή τη στιγμή το άγχος είναι καθημερινό και η ψυχολογία μου δεν είναι πολύ καλή. Βέβαια όσο περνά ο καιρός και βλέπω ότι πολλά παιδιά παίρνουν θάρρος και μιλάνε, χαίρομαι γι’ αυτό, όλοι εμείς τα παιδιά, την αλήθεια μας λέμε. Κανένας δεν έχει βγει κι έχει πει ψέματα.
»Στην αρχή υπήρχε πολύ φόβος για τη μαμά μου και γενικά για το σπίτι. Ευτυχώς όμως δεν έχει γίνει κάτι εναντίον μας, οπότε μπορώ να πω ότι αυτή τη στιγμή είμαι σχετικά καλά» Αυτός ήταν ο φόβος μου τόσο καιρό, η μαμά» είπε μεταξύ άλλων ο 19χρονος που κατήγγειλε στέλεχος της Κιβωτού του Κόσμου για ασέλγεια.
«Εννοείται ότι θα υπάρχουν και θετικά πράγματα στην Κιβωτό. Εγώ δε βγήκα ποτέ και είπα ότι η Κιβωτός του Κόσμου δεν έχει κάνει έργο. Άμα δεν είχε κάνει έργο, δεν θα υπήρχε όλο αυτό που υπάρχει μέσα σε 25 χρόνια. Αυτό που είπα είναι ότι εγώ πέρασα κάποια πράγματα και ότι τα τελευταία χρόνια πολλά πράγματα δεν διαχειριζόντουσαν σωστά μέσα στην Κιβωτό και γι’ αυτό τον λόγο υπάρχουν πολλές καταγγελίες, και επιπλέον υπάρχουν και πολλά παιδιά που πέρασαν καλά» πρόσθεσε στη συνέχεια ο 19χρονος.
«Αυτό έλειπε. Αν και τα 400 παιδιά που λέγεται ότι βρίσκονται στις δομές να μην πέρναγαν καλά, δεν θα υπήρχε τίποτα της Κιβωτού μετά» όπως είπε.
Τόνισε δε, ότι «Εγώ όταν έφυγα από την Κιβωτό φοβόμουν να μιλήσω λόγω της μαμάς, του σπιτιού, του αδελφού μου, οπότε δεν έκαναν καμία κίνηση. Όταν με πλησίασαν κάποιοι δικοί μου άνθρωποι και μου μίλησαν και άρχισαν να μου λένε για τα επόμενα παιδιά, που ζουν εκεί μέσα, τότε άρχισα να το σκέφτομαι.
Συνέχισε δε, εξιστορώντας ένα περιστατικό. «Η αλήθεια είναι ότι στις αρχές του Μαΐου, που μας πέρασε, είχα αποφασίσει να μιλήσω σε 2-3 ανθρώπους, δεν το έκανα γιατί τότε έτυχε ένα περιστατικό και βρέθηκα στον δρόμο. Και στο δρόμο ένας από τους συνεργάτες του πατέρα Αντωνίου τότε με βρήκε και η πρώτη του αντίδραση ήταν να με βρίζει και μου σκάσει χαστούκι. Και προσπαθούσε εκεί στη μέση του δρόμου να με πιάσει και να μου σκάσει κι άλλο. Δεν ήταν απλά ότι μου 'ριξε ένα χαστούκι.
»Και αυτό ήταν εμένα που με φόβισε πολύ, γιατί έκατσα και σκέφτηκα ότι μπροστά σε κόσμο δεν φοβήθηκε να κάνει όλο αυτό. Οπότε τότε φοβήθηκα και πιο πολύ και σταμάτησα επαφή με οποιονδήποτε γι’ αυτό το θέμα.
»Πάνω μου εγώ ξυλοδαρμό δεν έχω πάθει πολύ σοβαρό. Βέβαια, μέσα στην Κιβωτό του Κόσμου χαστούκια και αυτά γινόταν και σε μένα και σε φίλους μου. Εγώ, πριν φύγω από την Κιβωτό, είχα εμπιστευτεί 2-3 πολύ καλούς μου φίλους, οι οποίοι με στήριζαν. Τότε ήταν και οι πρώτες φορές που άρχισαν να μου λένε να φύγω με την πρώτη ευκαιρία και ότι δεν χρειάζεται να τα περνάω όλα αυτά. Έτσι άρχισα να σκέφτομαι την πιθανότητα να φύγω από την Κιβωτό και έψαχνα την αφορμή» συμπλήρωσε ο 19χρονος.
»Το μόνο πράγμα που μπορώ να πω είναι ότι το συγκεκριμένο στέλεχος είχα φτάσει σε σημείο που τον είχα σαν πατέρα μου. Οπότε οτιδήποτε έγινε μετά ήταν τέτοια η ταραχή και τέτοια η ψυχολογική μου κατάσταση που δεν μπόρεσα να αντιδράσω σε τίποτα. Και αυτός ήταν ο λόγος που δεν αντέδρασα από την πρώτη φορά σε οτιδήποτε έγινε από κει και πέρα.
»Από όταν έφυγα από την Κιβωτό και όλους αυτούς τους 8 μήνες, δεν έζησα ούτε μία βδομάδα με την μάνα μου γι αυτόν ακριβώς τον λόγο. Δηλαδή πήγαινα δεξιά και αριστερά σε σπίτια φίλων μου και φιλοξενούμουν. Στην αρχή φοβόμουν να της το πω, δεν ήξερα αν θα με πιστέψει, βέβαια το πίστεψε, φοβόμουν επειδή είναι άρρωστη πώς θα το πάρει. Όταν της ανοίχτηκα ένιωσα και εγώ καλύτερα.
Στη συνέχεια της συνέντευξης ο ίδιος είπε ότι είχε υποβληθεί σε πλύση εγκεφάλου. «Βεβαίως, πλύση εγκεφάλου. Ήμουν σε μία κατάσταση όπου μας είχαν κάνει να πιστεύουμε ότι έξω από την Κιβωτό δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα και αυτό πέρναγαν σε όλα τα παιδιά. Σε όλα τα παιδιά που πέρναγαν τα 15 χρόνια, αυτό ήταν μία καθημερινή υπενθύμιση. Ό,τι δηλαδή παιδιά χωρίς την Κιβωτό, δεν μπορείτε να κάνετε κάτι άλλο στη ζωή σας.»
»Από τότε που έφυγα από την Κιβωτό αυτό που φοβόμουν ήταν το σπίτι της μαμάς. Εγώ μια χαρά πάτησα στα πόδια μου. Δούλεψα ένα μήνα στην οικοδομή, 4 μήνες σε βενζινάδικο, ένα μήνα στις ελιές, δεν φοβόμουν εμένα. Εγώ ήξερα ότι κουτσά στραβά θα τα βγάλω πέρα» είπε κλείνοντας.
Με πληροφορίες του Alpha
