ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα παιδιά. Καθώς πλησιάζω τα 30 και κλείνοντας περίπου 6 χρόνια στην Αθήνα αναρωτιέμαι αν φταίω τελικά εγώ ή απλά σε αυτή την πόλη οι ρυθμοί είναι τέτοιοι που η αποξένωση είναι κάτι που μπορεί εύκολα να συμβεί. Κατέβηκα στην Αθήνα επειδή ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο. Η ζωή όμως αποδείχτηκε δύσκολη και μόλις τώρα ξεκινάω να βρω τα πατήματά μου γενικά. Ο στόχος λίγο χάθηκε και με πήρε η μπάλα σε άσχετα πράγματα. Κατεβαίνοντας Αθήνα απομακρύνθηκα και απο την παρέα που είχα κάποτε από τα φοιτητικά μου χρόνια. Ανθρώπους που τους θεωρούσα οικογένεια μου και τελικά τώρα δε μιλάμε. Αυτό μου κοστίζει και νιώθω ότι μέσα σε όλα ίσως ψάχνω να βρω άτομα σαν αυτά που έκανα παρέα που στο μυαλό μου ήταν το ιδανικό της φιλίας. Μου φαίνεται περίεργο που αρκετά χρόνια τώρα δεν έχω κάνει παρέες με το ζόρι έχω 2-3 άτομα γνωστούς και ανησυχώ ότι έχω ξεχάσει να κάνω φίλους. Μου λείπει αυτό και δε ξέρω τι φταίει. Δεν ξέρω πως και που θα γνωρίσω νέους ανθρώπους. Ταυτίζεται κανείς να μοιραστούμε απόψεις;