ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 7 μήνες έχω κλειστεί στον ευατο μου κυριολεκτικά και μεταφορικά. Εξαιτιας ενώ άσχημου συμβάντος που με κατέστησε 2 μήνες στο κρεβάτι έχασα την δουλειά μου,φιλους κλπ με αποτέλεσμα να με επηρεάσουν όλα μαζί. Μετά από αυτό αρχισα να επανέρχομαι σιγά σιγά βρίσκοντας μια δουλειά συμβάσεως 3 μηνών μόνο δυστυχώς αλλά ήταν καλή θέση και το κύρος όποτε λέω καλύτερα από το τιποτα. Η μόνη μου ασχολία ήταν η δουλειά, όσοι φιλοι μου ειχαν απομείνει ήταν εκτός πόλεως. Τα Χριστούγεννα παρόλο που δεν δούλευα τα πέρασα όμορφα έβγαινα όσο δεν είχα βγει τους υπόλοιπους μήνες αλλά τώρα πάλι κλείνομαι περιμενωντας προτιστως μια δουλειά. Αυτό που με ενοχλεί είναι γιατί ο περίγυρος οικογένεια και φιλοι με πιέζουν ειδικά στο θέμα της δουλειάς. Ρε παιδιά πείτε με τρελή αλλά εχω κάνει 2 σεζόν και ήταν οι χειρότεροι περίοδοι της ζωής μου σωματικά και ψυχικά, ολες αυτές οι δουλειές ποδαριού πραγματικά respect σε όσους τις κάνουν εγώ όμως πλέον δεν έχω την δύναμη και ειδικά την σωματική μετά από τον τραυματισμό που είχα το καλοκαίρι, δηλαδή τρελαίνομαι το ποσο αναίσθητοι είναι όλοι τους δεν κοιτάνε τα δικά τους χάλια. Κ μιλαμε ειδικά για την οικογένεια μου που είχα την παράδοση να δουλεύει ο άντρας κ η γυναίκα σπίτι. Κάπου εδώ θέλω να πω ότι όσους βλέπεται άπραγους δεν σημαίνει ότι δεν το γνωρίζουν απλά χρειάζονται βοήθεια,κατανόηση κ αγάπη. Όλοι με συγκρίνουν με το παλιο ευατο που δεν έβαζα κωλο κάτω κ κανεις δεν σκέφτεται ότι ίσως ειναι αποτέλεσμα με όλα όσα έχω περάσει.