Στην Ελλάδα και στους Έλληνες αφιέρωσε ο Μάριος Γιαννάκου την σπουδαία του επιτυχία με την κατάκτηση της κορυφής του Έβερεστ σε υψόμετρο 8.848 μ. στα Ιμαλάια.
«Οι στιγμές που σκέφτηκα να φύγω ήταν πάρα πολλές αλλά ντρεπόμουν και μόνο στην ιδέα να κάνω πραγματικά πίσω», ανέφερε σε ανάρτησή του στα social media ο Έλληνας υπεραθλητής Μάριος Γιαννάκου περιγράφοντας την αίσθηση από την επιτυχημένη προσπάθειά του να ανέβει στην κορυφή του Έβερεστ.
Ο Έλληνας ορειβάτης έκανε και μια ειδική αναφορά σε έναν ορειβάτη που ανέβηκε μέχρι εκεί, αλλά δεν κατόρθωσε να επιστρέψει.
Ο Μάριος Γιαννάκου είναι αθλητής υπεραποστάσεων, κάτοχος παγκόσμιων ρεκόρ και ένας άνθρωπος που έχει ταξιδέψει σε ασυνήθιστα μέρη και δύσβατους τόπους.
Για πολλά χρόνια ήταν καπνιστής και υπέρβαρος. Η περιπέτεια ενός φίλου του τού άλλαξε για πάντα τη ζωή, παρακινώντας τον να χάσει πενήντα δύο κιλά και να κόψει για πάντα το τσιγάρο. Σήμερα αποτελεί πηγή έμπνευσης και φωτεινό παράδειγμα επιμονής και ψυχικής δύναμης. Πλέον η ζωή του είναι συνυφασμένη με τις ακραίες θερμοκρασίες, τις δυσμενείς καταστάσεις αλλά και με αγώνες που κατάφεραν να τον αλλάξουν ριζικά. Απ’ αυτούς έχει μάθει ότι δεν υπάρχουν όρια στους στόχους που θέτουμε στη διάρκεια του βίου μας.
Μάριος Γιαννάκου: Πολλοί θα σας πουν ότι δεν μπορείτε να τα καταφέρετε
Στην ανάρτησή του, ο Μάριος Γιαννάκου αναφέρει:
«Everest 8.848μ.
Τα ξημέρωμα της Παρασκευής φτάσαμε στην κορυφή του κόσμου. Θα ήθελα να αφιερώσω την προσπάθεια αυτή στην Ελλάδα και σε όλους τους Έλληνες όπου και αν βρίσκονται, στην οικογένεια μου, στην κοπέλα μου και στον Jason που κατάφερε να φτάσει πάνω αλλά δεν κατάφερε δυστυχώς να γυρίσει. Οι στιγμές που σκέφτηκα να φύγω ήταν πάρα πολλές αλλά ντρεπόμουν και μόνο στην ιδέα να κάνω πραγματικά πίσω. Γιάννη -Μαρίνα η φωτογραφία του Ερμή βρίσκεται εκεί που ανήκει και θα κάνουμε τα πάντα για να υλοποιηθεί η εναέρια διάσωση στην Ελλάδα. Είναι χρέος μας. Επίσης στα δύσκολα σκεφτόμουν εκείνη την ημέρα που μίλησα με τα παιδιά από τις Φυλακές Ανηλίκων Αυλώνα και τους υποσχέθηκα να ανεβάσω το δώρο που μου έφτιαξαν για την κορυφή. Μετά από αυτό θα έπρεπε να κάνουν οι ίδιοι την προσπάθεια τους στο πραγματικό Έβερεστ που λέγεται ζωή. Οπότε έπρεπε να κάνω ένα βήμα την φορά γιατί λένε πως ένα γραμμάριο πράξης ισούται με έναν τόνο θεωρίας.
Στον δρόμο που λέγεται ζωή θα σας πούνε πολλοί ότι δε μπορείτε να τα καταφέρετε, ότι δεν είστε ικανοί. Θα γελάσουν και μπορεί να σας κάνουν να πιστέψετε ότι όντως είστε αυτοί που θέλουν να είστε. Οι δικαιολογίες στην ζωή μας θα είναι πάντα περισσότερες και πρέπει να παίρνουμε οι ίδιοι την ζωή στα χέρια μας για οποία κορυφή θέλουμε να φτάσουμε.
Ευχαριστώ όσους δε με πίστεψαν, μου έμαθαν να μετακινώ βουνά. Ευχαριστώ όσους με πίστεψαν που μου έμαθαν να τα ανεβαίνω».
Ευχαρίστησε επίσης όσους τον βοήθησαν στο εγχείρημά του.
Μιλώντας στην Lifo σε προηγούμενη συνέντευξη απάντησε μεταξύ άλλων στο ερώτημα τι θεωρεί σημαντικό στη ζωή και συγκεκριμένα ανέφερε: «Πάντα να προσπαθείς. Να μη σταματάς. Δεν είναι εύκολος αυτός ο δρόμος, αλλά, πιστέψτε με, αξίζει. Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν όρια στους στόχους που μπορούμε να βάλουμε και πως ο μεγαλύτερος και πιο όμορφος αγώνας υπεραπόστασης είναι αυτός της ζωής. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να απολαύσουμε κάθε εκατοστό της».
