σόρρυ αλλά κ εγώ ήθελα ν γίνω αστροναύτης αλλά δεν, ξέχνα τ φυσικό Αθήνας κ γενικότερα κ δες άλλο αντικείμενο π σε σηκώνει
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
σόρρυ αλλά κ εγώ ήθελα ν γίνω αστροναύτης αλλά δεν, ξέχνα τ φυσικό Αθήνας κ γενικότερα κ δες άλλο αντικείμενο π σε σηκώνει
Πάντα υπάρχει ελπίδα αρκεί να μην τελματωνεσαι. Βήμα βήμα και με συγκέντρωση μπορείς να καλύψεις τα κενά σου και ότι δεν καταλαβαίνεις μπορείς να ανατρέξεις και να ξαναδιαβάσεις/μελετήσεις τα μαθηματικά που δεν καταλαβαινες από παλαιότερες τάξεις του λυκείου και όταν αισθανθείς ετοιμος/η να ξαναδώσεις εξετάσεις να δώσεις. Από την άλλη η επιλογή ενός ιεκ, όχι ότι δεν είναι μια καλή λύση, εφόσον θα μάθεις μια τέχνη. Γενικά οποιαδηποτε μορφή παιδείας και εκπαίδευσης δεν έχει ηλικιακο όριο.
Μπορείς να ξαναπροσπαθήσεις, γνωρίζω άτομα που προσπάθησαν και μετά τα 30. Χωρίς να θέλω να σε απογοητεύσω αλλά το φυσικό είναι πολύ δύσκολη σχολη ακόμη και για τα άτομα που έχουν καλές βάσεις στα μαθηματικά. Μπορείς να προσπαθήσεις για κάποια άλλη σχολή που θα είναι πιο βατή για σένα.
Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση! Μην ανησυχείς δε με απογοητεύεις, εκτιμώ την οποιαδήποτε άποψη αρκεί να είναι ειλικρινής ασχέτως με το εάν συμφωνώ ή διαφωνώ για αυτό εξάλλου απευθύνθηκα και σε αγνώστους.
Θα σε προσγειωσω! Κανεις ονειρα πανω απο τις δυνατοτητες σου, και συνεχιζεις με μεταπτυχιακα και διδακτορικα χωρις να πιανεις καν τη βαση. Κι απο κει πεφτεις στα ιεκ.! Δες πρωτα τι ικανοτητες εχεις, τι θα μπορουσες να πετυχεις και μετα αποφασισε. Τα ονειρα (ζωης?!) λιγοι τα πιανουν.