Πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε πως ο Ελληνοαυστραλός Ange Postecoglou θα αναλάβει ως προπονητής το τιμόνι της ομάδας Tottenham, στην Premier League. Η πορεία του ως αθλητή αλλά και ως προπονητή στα πρώτα του βήματα είναι συνδεδεμένη με την Ελλάς Μελβούρνης (έτσι, καθώς και «Εθνική Ελλάδος Μελβούρνης», αποκαλούσαν πολλοί την ομάδα που σήμερα ονομάζεται «South Melbourne FC»). Πρόκειται για μια ομάδα η οποία έχει εκπροσωπήσει για δεκαετίες με τον πιο λαμπρό τρόπο το αυστραλιανό ποδόσφαιρο. Ο Postecoglou είναι ένα ακόμη, ίσως το λαμπρότερο από τα success stories που έχει δημιουργήσει το κλαμπ. Μπορεί η ιστορία της ομάδας, που ιδρύθηκε το 1959, να είναι μοναδική, γεμάτη αναμνήσεις, πασίγνωστους Έλληνες ποδοσφαιριστές, μνημειώδη ασπρόμαυρα καρέ και εικόνες από την άκρη της γης μέχρι και το χορτάρι του Μαρακανά στη Βραζιλία, όμως πρόκειται και για μια ιστορία που έχει κρυμμένα, μέχρι και σήμερα, πολλά απωθημένα.
«Αν πας τώρα σε οποιοδήποτε μέρος της Αυστραλίας, η South Melbourne εξακολουθεί να είναι ένα κλαμπ που εμπνέει σεβασμό, όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην ευρύτερη ποδοσφαιρική κοινότητα. Μας αντιμετωπίζουν, ιδιαίτερα σε άλλες πολιτείες της Αυστραλίας, αρχοντικά. Γιατί ξέρουν ότι η South Melbourne ήταν ο πιο επιτυχημένος σύλλογος της Αυστραλίας, μέχρι τη δημιουργία της A-league».
Η γέννηση
Το ποδόσφαιρο ήταν ανέκαθεν ένας τρόπος να έρθουν οι Έλληνες της διασποράς κοντά στην κοινότητά τους. Σήμερα, οι φίλαθλοι της Ελλάς παίρνουν τα παιδιά τους με τα μπλε κασκόλ και τις φανέλες και περπατούν μέχρι το Lakeside Stadium για να στήσουν τα Σαββατοκύριακα τη δικιά τους γιορτή. Όπως ακριβώς έκαναν οι γονείς τους με τους ίδιους πριν από δεκαετίες. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1959, τρεις ομάδες της Μελβούρνης, η Yara Park, η Hellenic και η South Melbourne United, ένα βρετανικό κλαμπ με έτος ίδρυσης το 1890, συγχωνεύτηκαν για να σχηματίσουν τη South Melbourne Hellas. H κάθε ομάδα φυσικά έβαλε το δικό της στοιχείο στο πάντρεμα αυτό. Μπορεί η βρετανική South Melbourne United να ήταν το παλαιότερο κλαμπ, όμως κατά τη διάρκεια των παγκόσμιων πολέμων πολλοί Βρετανοί πηγαινοέρχονταν στη μητέρα πατρίδα για να πάρουν μέρος στον πόλεμο. «Τι είχαν οι Έλληνες; Υποστηρικτές!», σχολιάζει ο Νίκολας Μαϊκούσης, πρόεδρος της Ελλάς Μελβούρνης, η οικογενειακή ιστορία του οποίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ομάδα.
Ο πατέρας του έφτασε στην Αυστραλία το 1953, στα 20 του χρόνια. Άφησε πίσω του τα δύο αδέλφια, την αδελφή και τους γονείς του, τους οποίους και έφερε δύο χρόνια μετά. Λίγο μετά την άφιξή του άρχισε να υποστηρίζει τη Yara Park και στη συνέχεια τη νέα ομάδα μετά την ένωση. Σύντομα όλη η οικογένεια άρχισε να ασχολείται με το κλαμπ. Όταν ο Νίκολας ήταν δύο ετών, ο πατέρας του τον πήγε για πρώτη φορά σε έναν αγώνα της Ελλάς Μελβούρνης, ενώ στο μέλλον κάθε Κυριακή θα πήγαιναν μαζί στο γήπεδο. «Δεν χάναμε παιχνίδι», λέει. «Τις Κυριακές το πρόγραμμα είχε πάντα South Melbourne».
Ο Νίκολας δεν θυμάται να μην έχει στη ζωή του την ομάδα. Την εποχή που εργαζόταν στην Αδελαΐδα, ταξίδεψε χιλιόμετρα ένα Σάββατο βράδυ με το αυτοκίνητο για να πάει συνοδευόμενος από όλη την οικογένεια στον μεγάλο τελικό του 1991. Στα τριάντα του ήταν αντιπρόεδρος. Θυμάται τα βράδια μετά τα πολύωρα meetings, τα ξενύχτια που ακολουθούσαν στα Mac της γειτονιάς, αλλά και τις οικογενειακές στιγμές που έχουν χαραχτεί στη μνήμη του και είναι ταυτισμένες με την ομάδα.
Σήμερα τα παιδιά του συμμετέχουν ενεργά στο κλαμπ, ο γιος του έχει παίξει για την ομάδα, ενώ, όπως μου εξηγεί, η σχέση του με τον πατέρα του χτίστηκε στον δρόμο για το γήπεδο τις Κυριακές, όταν ήταν νεότερος. Τότε ήρθαν, όπως λέει, κοντά. «Εκεί άρχισε να ανοίγεται ως άνθρωπος και αρχίσαμε να μιλάμε. Δεθήκαμε ο ένας με τον άλλον πηγαίνοντας στους αγώνες».
Οι επιτυχίες
Με τα χρόνια και για μια μεγάλη περίοδο, η Ελλάς Μελβούρνης εξελίχθηκε ίσως στο πιο πετυχημένο brand του αυστραλιανού ποδοσφαίρου. Από την ομάδα έχουν περάσει γνώριμοι των ελληνικών γηπέδων. Από τον Νεστορίδη, τον παίκτη της ΑΕΚ που πήγε στην Αυστραλία το 1964, μέχρι τον Ούγγρο επιθετικό Φέρεντς Πούσκας, που οδήγησε τον Παναθηναϊκό στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και αργότερα κάθισε στον πάγκο της South Melbourne Hellas. Η Ελλάς κατέκτησε τέσσερις φορές –1984, 1991, 1998, 1999– το εθνικό πρωτάθλημα της Αυστραλίας, ενώ στέφθηκε και κυπελλούχος Αυστραλίας δύο φορές. Η χρυσή στιγμή όμως στην ιστορία της ομάδας ήρθε το 2000. Η Ελλάς Μελβούρνης εκπροσώπησε την Αυστραλία στο πρώτο παγκόσμιο Διασυλλογικό Πρωτάθλημα, στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Εκεί, απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, στη Βάσκο Ντε Γκάμα και στη Νεκάξα, έγραψε ιστορία, με τον Τζόνι Αναστασιάδη να είναι μέχρι και σήμερα ο μοναδικός Έλληνας που έχει σκοράρει ποτέ στο θρυλικό στάδιο. Ο σύλλογος επιλέχθηκε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ποδοσφαιρικής Ιστορίας & Στατιστικής ως το κλαμπ της Ωκεανίας για τον 20ό αιώνα, ενώ πάνω από 50 παίκτες της Ελλάς έχουν φορέσει τη φανέλα της Εθνικής Αυστραλίας.
«Όταν πήγαμε στο Ρίο, δεν πήγαμε με ελληνικές σημαίες. Εκπροσωπούσαμε την Αυστραλία. Ήμασταν πρωταθλητές Αυστραλίας», λέει ο κ. Μαϊκούσης.
Το όνομα της ομάδας άλλαξε αρκετές φορές. Το 1996, η ομοσπονδία της Αυστραλίας αποφάσισε, σύμφωνα με τον «Guardian», να «αυστραλοποιήσει» το ποδόσφαιρο. Έτσι, έδωσε εντολή στα κλαμπ να «αφαιρέσουν όλα τα ευρωπαϊκά εθνικά σύμβολα, από λογότυπα μέχρι σημαίες κ.λπ».
Το όνομα της ομάδας άλλαξε σε «Lakers», όπως και το έμβλημα, μια κίνηση που δεν άρεσε σε πολλούς Έλληνες υποστηρικτές. Το όνομα άλλαξε εκ νέου σε «South Melbourne Gunners», πριν αλλάξει σε «South Melbourne Hellas» και τελικά σε «South Melbourne FC», όνομα που παραμένει μέχρι σήμερα.
«Η άποψή μου ήταν ότι δεν χρειαζόταν να έχουμε το κομμάτι της Ελλάς. Είμαστε ποδοσφαιρικός σύλλογος. Ναι, η κληρονομιά μας είναι ελληνική και πάντα θα έχουμε την ελληνική υποστήριξη. Αυτή ήταν η άποψή μου τότε. Μπορώ να πω ότι έχει αλλάξει λίγο», λέει ο κ. Μαϊκούσης.
«Αν πας τώρα σε οποιοδήποτε μέρος της Αυστραλίας, η South Melbourne εξακολουθεί να είναι ένα κλαμπ που εμπνέει σεβασμό, όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην ευρύτερη ποδοσφαιρική κοινότητα. Μας αντιμετωπίζουν, ιδιαίτερα σε άλλες πολιτείες της Αυστραλίας, αρχοντικά. Γιατί ξέρουν ότι η South Melbourne ήταν ο πιο επιτυχημένος σύλλογος της Αυστραλίας, μέχρι τη δημιουργία της A-league».
Η αλλαγή
Ώσπου όλα άλλαξαν μέσα σε μία νύχτα. To 2004, η κυβέρνηση πήρε την απόφαση να κλείσει το εθνικό πρωτάθλημα και να δημιουργήσει μια νέα κλειστής μορφής λίγκα με δώδεκα ομάδες που δεν μπορούσαν να υποβιβαστούν. Η Ελλάς Μελβούρνης, που από τότε αγωνίζεται με επιτυχία στο τοπικό πρωτάθλημα της Victoria, δεν κατάφερε να πάρει την άδεια συμμετοχής. Μέχρι σήμερα οι άνθρωποι της ομάδας έχουν κάνει αίτηση δύο φορές χωρίς επιτυχία. Το αίσθημα της αδικίας είναι διάχυτο σε πολλούς υποστηρικτές.
«Με βάση το τι έχει προσφέρει το κλαμπ στο ποδόσφαιρο της Αυστραλίας, είναι ντροπή το πώς έχουν καταλήξει τα πράγματα», λέει ο Νίκολας Μαϊκούσης. Σύμφωνα με εκείνον, δεν πρόκειται να κάνουν ξανά αίτηση για μια θέση στην A-league και, όπως αναφέρει, πλέον είναι χαρούμενοι με τη B-league, τη δεύτερη εθνική κατηγορία που ξεκινά από τη νέα χρονιά. Τα τελευταία 20 χρόνια αποτελούν για την ομάδα, όπως λέει χαρακτηριστικά, τον «μεσαίωνα» και όσα γίνονται τώρα, αλλά και όσα θα γίνουν από του χρόνου με τη νέα κατηγορία, την «αναγέννηση». Μου εξηγεί επίσης πως είναι χαρούμενος που τα παιδιά του πρόλαβαν να δουν την Ελλάς στις δόξες της.
Η ιστορία του δεν είναι βέβαια μοναδική. Το ποδόσφαιρο έχει ξεχωριστή θέση στη ζωή πολλών Ελλήνων μεταναστών. Τα οικογενειακά άλμπουμ είναι γεμάτα με αναμνήσεις στο γήπεδο. Η ομάδα είναι για εκείνους παρελθόν και παρόν, συνδέει τους παππούδες με τα εγγόνια, τα βήματα των ανθρώπων που ταξίδεψαν έναν ολόκληρο μήνα σε πλοία, για να χτίσουν μια νέα ζωή στο άγνωστο λίγο μετά τον πόλεμο, με τις νεότερες γενιές. Είναι μια φανέλα με ιστορία.