ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σάββατο βραδυ, 4 το πρωί ακούγοντας "το περιβόλι του τρελού", συνειδητοποιοντας ότι μετά από τρεισήμισι χρόνια σχέσης, νιώθεις ακριβώς, όπως ένιωθες την πρώτη μέρα που γνώρισες καλύτερα τον άνθρωπο αυτό. Θα ακουστεί οξύμωρο σε κάποιους, αλλά ναι, έτσι νιώθω. Με όλα όσα ακολούθησαν, μετακομίσεις, αποστάσεις, χαρές, λύπες, βράδια μοναξιάς, όλα. Όπως λέει και ο Νιονιος "κοντά μου φωσφοριζοντας σκύβεις και με φιλάς, για την νύχτα με σκεπάζεις, ναι, και με παρηγορας." Όλα αυτά με έφτασαν εδώ, να σ'αγαπώ κάθε μέρα και περισσότερο, γιατί όσο εγωιστικό και αν ακούγεται, περίμενα αρκετά χρόνια να ρθεις, έστω και τυχαία.