Τελευταία η Ελλάδα στις ευκαιρίες δια βίου μάθησης για ενήλικες με χαμηλή εκπαίδευση

Την τελευταία θέση μεταξύ 18 κρατών-μελών της Ε.Ε. καταλαμβάνει η Ελλάδα, σε ό,τι αφορά τη δια βίου μάθηση και εκπαίδευση των εργαζομένων χαμηλού εκπαιδευτικού επιπέδου.

Συγκεκριμένα, το ποσοστό των ενηλίκων αυτής της εκπαιδευτικής κατηγορίας στην Ελλάδα, που έχουν την ευκαιρία να καθίσουν ξανά στα «θρανία», τείνει στο μηδέν (έναντι π.χ., 23,4% στη Δανία), με βάση τουλάχιστον στοιχεία του 2010, έχοντας μάλιστα μειωθεί, έστω οριακά, σε σχέση με λίγα χρόνια πριν (2008).

Βέβαια, το πρόβλημα δεν είναι μόνον ελληνικό, αλλά αφορά και τους 74.000.000 εργαζομένους στην Ε.Ε. (των 27 κρατών-μελών αυτή τη φορά), ηλικίας 25-64 ετών, με χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο (το πολύ κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση*).

Συγκεκριμένα, το 2010, μόλις το 3,8% των εργαζομένων αυτής της κατηγορίας στην Ε.Ε. των 27 είχε συμμετάσχει σε πρόγραμμα εκπαίδευσης και κατάρτισης, τις τέσσερις εβδομάδες που προηγήθηκαν της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού.

Αντίθετα, πιο ευνοημένοι από αυτή την άποψη είναι οι εργαζόμενοι με υψηλότερη εκπαίδευση: όταν η αντίστοιχη αναγωγή γίνει για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης (και τις ανώτατες) στην ίδια ηλικιακή κατηγορία, το ποσοστό συμμετοχής σε προγράμματα δια βίου μάθησης στην Ε.Ε.-27 γίνεται πολύ υψηλότερο και φτάνει στο 9,1%.

«Για να αυξηθεί η οικονομική ανταγωνιστικότητα και να δημιουργήσουμε μια πιο δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνία, η δια βίου μάθηση πρέπει να αποτελέσει πραγματικότητα για όλους στην Ε.Ε.. Η συμμετοχή ενηλίκων στη δια βίου μάθηση πρέπει να αυξηθεί, ιδίως για άτομα και ομάδες που αντιμετωπίζουν κίνδυνο [κοινωνικού] αποκλεισμού, όπως εκείνοι με χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο» υπογραμμίζεται στο σημείωμα του Cedefop, που επικαλείται το Ανακοινωθέν της Μπριζ (Bruges Communiqué) και το στρατηγικό πλαίσιο για την Εκπαίδευση και Κατάρτιση 2020 (ET 2020 Srategy).

Πρωταγωνίστριες οι σκανδιναβικές χώρες

Οι χώρες που δίνουν τις περισσότερες ευκαιρίες για δια βίου μάθηση στα άτομα με χαμηλή εκπαίδευση είναι η Δανία (όπου το 23,4% των ενηλίκων αυτής της κατηγορίας συμμετείχαν σε προγράμματα δια βίου μάθησης τις τέσσερις εβδομάδες πριν την έναρξη της έρευνας) και η Σουηδία (15,8%).

Ακολουθούν η Φιλανδία (9,8%), το Ηνωμένο Βασίλειο (9,6%) και η Ολλανδία (9,2%). Ακόμη και σε αυτές τις χώρες, όμως, τα άτομα με υψηλή εκπαίδευση έχουν σημαντικά υψηλότερες ευκαιρίες για συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα δια βίου μάθησης.

Ουραγοί στη σχετική λίστα είναι η Ελλάδα (0,5% για τα άτομα χαμηλής εκπαίδευσης και 3% για όλες τις εκπαιδευτικές κατηγορίες), η Ουγγαρία (0,7% και 2,8% αντίστοιχα), η Πολωνία (0,9% και 5,3%), η Ιταλία (1,3% και 6,2%) και η Τσεχία (1,4% και 7,5%).

Δυστυχώς, η κατάσταση δεν φαίνεται να αλλάζει σύντομα προς το καλύτερο. Από το σύνολο των 18 κρατών για τα οποία υπάρχουν στοιχεία, μόνο σε τρεις αυξήθηκε το ποσοστό συμμετοχής των ενηλίκων με χαμηλή εκπαίδευση σε προγράμματα δια βίου μάθησης (το 2010, σε σχέση με το 2008): τη Δανία και τη Σουηδία (κατά περίπου 2,5% σε καθεμία από τις δύο χώρες) και την Πορτογαλία (κατά 0,8%).

*Επίπεδα εκπαίδευσης 0-2 στην κλίμακα ISCED (International Standard Classification of Education).