ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ 10 χρόνια λειτουργίας της ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας Bedouin Records διοργανώνεται ένα label showcase στην Αθήνας και στο Temple Athens αυτή την Παρασκευή 15 Μαρτίου. Είναι η πρώτη φορά που ο Salem Rashid Skourlis θα παρουσιάσει την εταιρεία του στην Ελλάδα. Την ίδρυσε το 2012, όταν ήταν 22 χρονών, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Από την Ελλάδα λείπει πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Πάντα ασχολούνταν με τη μουσική. Έφυγε από εδώ σε μικρή ηλικία, μόλις βρήκε μια υποτροφία για να σπουδάσει μουσική παραγωγή στο Λονδίνο το 2008. Ήταν η εποχή του grime και του UK sound στην ηλεκτρονική σκηνή του Λονδίνου, κάτι που τον επηρέασε αρκετά στη συνέχεια όσον αφορά τις κυκλοφορίες της εταιρείας, όπως μου λέει από το τηλέφωνο – λόγω έλλειψης χρόνου, δεν προλαβαίνουμε να συναντηθούμε από κοντά.
«Στα Εμιράτα κατέληξα για οικογενειακούς λόγους», μου αναφέρει. «Έχω έναν γιο στο Ντουμπάι. Ήταν η σύντροφός μου από εκεί και μεγάλωνα τον γιο μου παράλληλα με το label». Ανήσυχος καλλιτεχνικά, γύρω στο 2018 μετακόμισε στο Βερολίνο για σύντομο χρονικό διάστημα. Σήμερα, η έδρα της Bedouin βρίσκεται στο Τόκιο, αν και ο ίδιος μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ της πρωτεύουσας της Ιαπωνίας και της Μπανγκόκ. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνει – κυρίως χάρη στην αγάπη του για τη μουσική.
«Είναι πάρα πολύ επίπονο το να διατηρήσεις το όραμα που έχεις ως μουσικός στο πλαίσιο της μουσικής βιομηχανίας. Είναι πολύ δύσκολο να γίνει χωρίς να σε παρασύρουν τα ρεύματα της βιομηχανίας, και να φτάσεις να μπορείς να ζεις από αυτό».
«Ήμουν για πέντε χρόνια στο Ντουμπάι και μετά βρισκόμουν μεταξύ Ντουμπάι και Βερολίνου. Είχα ανοίξει γραφείο στο Βερολίνο. Εκεί έχει μια πολύ δυνατή σκηνή, αλλά ως Έλληνας και ως ξένος ποτέ δεν θα είσαι μέρος αυτής της κοινωνίας, αυτό είναι πολύ ξεκάθαρο. Αυτό δεν είναι ακριβώς κακό, αλλά εμένα, επειδή δουλεύω πολλά χρόνια σε ένα διεθνές δίκτυο, δεν μου δίνει κάτι παραπάνω το να είμαι προσκολλημένος σε μια συγκεκριμένη σκηνή. Το θεωρώ κλισέ. Λόγω των επαγγελματικών μου σχέσεων βρέθηκα μεταξύ Μπανγκόκ και Τόκιο και ζω έτσι από το 2020».
Έχει κυκλοφορήσει πάνω από 50 άλμπουμ σε κασέτα, βινύλιο και ψηφιακά μέσα, καλλιτέχνες που στην πλειοψηφία τους είναι από την Ασία και τη Μέση Ανατολή – αυτό δεν είναι κάτι που συναντάς συχνά. Μάλιστα ορισμένοι από αυτούς είναι αρκετά γνωστοί και καταξιωμένοι, ονόματα όπως οι Merzbow, Tzusing, Xosar, Aquarian, Osheyack, Hieroglyphic Being αλλά και ο μεγαλύτερος αδερφός του Salem, Constantine Skourlis, ένας ανερχόμενος διεθνώς στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής.
Εκτός από ένα ευρύ καλλιτεχνικό ρόστερ, η Bedouin παρέχει υπηρεσίες scoring για τον κινηματογράφο, το θέατρο και τις άλλες τέχνες, ενώ παράλληλα διοργανώνει φεστιβάλ, καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις, εκθέσεις, επιδείξεις μόδας και experimental εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο.
«Έχω αφοσιωθεί σε αυτό που κάνω εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ακόμα και το προσωπικό πρότζεκτ που έχω ξεκινήσει ως fatalism έχει να κάνει πάρα πολύ με επικοινωνία. Όταν πήγα στο Λονδίνο ήμουν 17 χρονών και άρχισα αμέσως να δουλεύω με διάφορα στούντιο και venues. Είδα ότι υπάρχει ένας νεποτισμός στη βιομηχανία και μια συγκεκριμένη κατεύθυνση που πρέπει να πάρεις αν θέλεις να πετύχεις ως μουσικός. Ποτέ δεν μου καθόταν σωστό το ότι πρέπει να ξέρεις συγκεκριμένα άτομα και να είσαι από συγκεκριμένα μέρη για να σε πάρουν στα σοβαρά.
Όταν άρχισα να συνειδητοποιώ πώς δουλεύει η βιομηχανία, σκέφτηκα να ανοίξω μια πλατφόρμα ή εταιρεία χωρίς να έχω κάποιο επιχειρηματικό πλάνο στο μυαλό μου, πιο πολύ για να κυκλοφορήσω τη δική μου δουλειά, ένα πρότζεκτ που τελικά δεν βγήκε ποτέ. Με την Bedouin άρχισα να δουλεύω με καλλιτέχνες που δεν είχαν στο μυαλό τους κάποιο συγκεκριμένο μουσικό είδος αλλά ένα όραμα που ξέφευγε από τις κατηγοριοποιήσεις τις οποίες σου έβαζε η μουσική βιομηχανία. Το ότι δεν υπάρχει μία γεωγραφική βάση είναι βασικό χαρακτηριστικό του label. Η Bedouin έχει αλλάξει πέντε φορές τη βάση της μέχρι σήμερα και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι με τα χρόνια έχει ανοίξει πολύ το δίκτυό της».
«Πόσο δύσκολο ήταν να επιβιώσει η εταιρεία τόσα χρόνια;»
«Είναι πάρα πολύ επίπονο το να διατηρήσεις ως μουσικός το όραμά σου στη μουσική βιομηχανία. Είναι πολύ δύσκολο να γίνει χωρίς να σε παρασύρουν τα ρεύματα της βιομηχανίας, και να φτάσεις να μπορείς να ζεις από αυτό το πράγμα. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε μια πολεμική κατάσταση συνέχεια. Κάθε χρόνο αλλάζει η βιομηχανία και αυτό γίνεται όλο και πιο εύκολο για τις μεγάλες εταιρείες, αλλά όλο και πιο δύσκολο για τις ανεξάρτητες και τους καλλιτέχνες. Επιπλέον, η υπερπληροφόρηση έχει δημιουργήσει στον κόσμο attention span. Θα τσεκάρει ένα άλμπουμ που βγήκε και στοίχημα να το ακούσει μισή φορά. Αυτό συμβαίνει και σε διάσημους καλλιτέχνες. Σίγουρα πρέπει να προσαρμοζόμαστε σε ό,τι έρχεται».
Μου μιλάει για το πώς αντιμετωπίζουν την ελληνική μουσική στο εξωτερικό γενικότερα και πόσο εύκολο είναι να επιδιωξει κανείς διεθνή καριέρα.
«Εξαρτάται με τι κόσμο θα βρεθείς. Εννοείται ότι οι επαγγελματίες στη μουσική βιομηχανία και στην τέχνη θαυμάζουν τους Έλληνες. Βέβαια, δεν γνωρίζουν τόσο τη νεότερη σκηνή. Έχουν πιο πολύ στο μυαλό τους παλιότερους καλλιτέχνες όπως ο Vangelis και ο Ξενάκης. Πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες καλλιτέχνες δεν έχουν οργανωθεί αρκετά για να βγουν προς τα έξω. Λείπω ουσιαστικά δεκαπέντε χρόνια από τη χώρα και είναι η πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό που κάθομαι λίγο παραπάνω στην Αθήνα. Ο συνεργάτης μου από την Οσάκα, ο Takashi Makabe, την έχει επισκεφτεί πολλές φορές και μου είχε πει ότι νιώθει εδώ κάτι που δεν έχει νιώσει αλλού.
Υπάρχει ακόμα ένας ρομαντισμός και μια ελευθερία στη νύχτα που έχει να κάνει με τη μουσική, και τώρα το συνειδητοποιώ κι εγώ. Όταν μεγάλωνα, ως έφηβος, μου φαινόταν πολύ συνηθισμένο το να μπορείς να βγεις από το πρωί μέχρι το βράδυ και να κάνεις κάτι που να είναι κοντά στη μουσική, και χαίρομαι που βλέπω ότι ο κόσμος δεν το έχει βάλει κάτω. Είναι μέρος της ψυχοσύνθεσής μας η ψυχαγωγία, η μουσική και η τέχνη και αυτό μου δίνει αισιοδοξία ότι σε αυτήν τη χώρα υπάρχει ένας καμβάς όπου μπορούν να γίνουν όμορφα πράγματα».
Πέντε σημαντικές κυκλοφορίες για την ιστορία της Bedouin Records που πρέπει να τσεκάρει κανείς:
Ryo Murakami - Tiers
Ryo Murakami - «Path of Sand»
Ο Ryo ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης της εταιρείας που πήρε μια εντελώς νέα κατεύθυνση από το ντεμπούτο-άλμπουμ του «Deist», μετά με το «Esto» και πιο πρόσφατα με το «Tiers». Από την dub techno μεταπήδησε στο drone και dark ambient και άλλαξε εντελώς την εικόνα και τον ήχο του. Ο Ryo σύστησε επίσης στον Salem τον γραφίστα και φίλο του Takashi Makabe, aka Zodiak.
Eartaker - Harmonics
Eartaker - «Stupa»
Το «Eartaker» είναι το πρότζεκτ ενός προσωπικού ήρωα του Salem όσον αφορά τον ακραίο ήχο – ο Goth Trad συνεργάστηκε με τον λάτρη του θορύβου Masayuki Imanishi και τον grindcore τραγουδιστή Die Suck για να δημιουργήσουν το «Harmonics», ένα άλμπουμ που κυριολεκτικά έρχεται από τα βάθη της Κόλασης, συνδυάζοντας industrial, noise και heavy bass μουσική.
Xosar - The Possessor Possesses Nothing
Xosar - «The possessor possesses nothing»
Η Sheela Rahman, αλλιώς Xosar, δημιούργησε ένα ηχητικό έργο αποκλειστικά για την Bedouin Records το 2015. Έβαλε όλες τις προσωπικές της εμπειρίες και τις ικανότητές της στην παραγωγή σε ένα αποκαλυπτικό, φολκ άλμπουμ με τίλο «The possessor possesses nothing» που συνδυάζει techno, electro και trance με τρόπους δεν έχει επιχειρήσει ποτέ άλλος.
Constantine Skourlis - Hades
Constantine - HADES
Ο Constantine είναι ένας μοναδικός καλλιτέχνης που κατάγεται από την Αθήνα. Το έργο του περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα οργάνων και τεχνικών ηχογράφησης που δημιουργεί ένα σύμπαν το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί ως μνημειώδες. Με το ντεμπούτο-άλμπουμ του «Hades», που ακολουθείται από το «Eternal Recurrence» και το live άλμπουμ «Dawn Eternal» που κυκλοφόρησε πρόσφατα, συνεχίζει να εξερευνά θέματα κοινωνικοπολιτικής και φιλοσοφικής βαρύτητας.
fatalism - Gh0st
fatalism - «Foreshadow»
Ο παγανισμός, ο πασιφισμός και η περιπλάνηση αποτελούν την πηγή των αλλόκοτων ηχοτοπίων του ιδρυτή της Bedouin Records, Salem Rashid Skourlis. Με έδρα την Μπανγκόκ σκιαγραφεί δυστοπικούς μετα-βιομηχανικούς κόσμους μέσα στις συνθέσεις του, σχεδιάζοντας έναν τρομακτικό ήχο που μεταλλάσσει τη φθορά μέσα από μονοπάτια τραύματος και μυστικισμού.
Στη δουλειά του ο Skourlis δημιουργεί πύλες προς άλλες διαστάσεις, αναζητώντας απαντήσεις στα φυσικά αινίγματα της δικής μας διάστασης. Το ντεμπούτο-άλμπουμ του «Gh0st» στην εταιρεία του Bedouin Records συμπυκνώνει αυτή την κινηματογραφική φιλοσοφία του άλλου κόσμου. Κυκλοφορεί μαζί με μια ταινία μικρού μήκους που σκηνοθέτησε ο Tatsuya Fujimoto.
