#quote# «Εμείς πάντως αντέχουμε!». Το σημείωμα, χθες το βράδυ, στην πόρτα του βιβλιοπωλείου «Ελευθερουδάκης» ήταν σαφές ως προς το νόημα, αλλά όχι και ως προς τον αποδέκτη. Έκλεινε, πάντως, αισιόδοξα με μια ρήση του Ουίνστον Τσόρτσιλ: «Επιτυχία είναι να προχωράς από αποτυχία σε αποτυχία χωρίς να χάνεις τον ενθουσιασμό σου»...
Κάτι που φαίνεται πως ασπάζονται πλήρως οι άνθρωποι -αφεντικά και υπάλληλοι- του ιστορικού βιβλιοπωλείου με την 100ετή παρουσία στο αθηναϊκό κέντρο. Έστω κι αν αναγκάζονται για τέταρτη φορά να μετακομίσουν -αυτή τη φορά από τον αριθμό 11 της Πανεπιστημίου λίγα μέτρα παραπέρα, στο 15.
Ο λόγος αυτής της ξαφνικής νέας μετακόμισης ο συνήθης, για μια εταιρεία που παλεύει να επιβιώσει στην Αθήνα της κρίσης. Το υψηλό ενοίκιο. Εν προκειμένω, ύψους 45.000 ευρώ το μήνα. Ποσό που όπως λέει υπάλληλος του βιβλιοπωλείου «είναι απαγορευτικό για ένα βιβλιοπωλείο, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την κρίση που υπάρχει στον εκδοτικό χώρο».
Η Σοφίκα Ελευθερουδάκη, πρόεδρος της μεγαλύτερης αλυσίδας βιβλιοπωλείων στην Ελλάδα, εξηγεί στο lifo.gr: «Η κρίση δυστυχώς δεν μας επέτρεψε να εφαρμόσουμε όσα ονειρευόμασταν. Η αλήθεια είναι ότι στο κτίριο της Πανεπιστημίου 11 είχαμε κάνει πολλά και σημαντικά σχέδια για το μέλλον, όμως δεν έμελλε να τα πραγματοποιήσουμε τελικά εκεί. Δεν πειράζει, ευελπιστούμε ότι θα τα κάνουμε στο νέο κτίριο. Το 'χει άλλωστε η μοίρα μας να κάνουμε πίσω, μπρος στην Πανεπιστημίου. Θυμίζω ότι παλιότερα στεγαζόμασταν στον αριθμό 17, μετά στο 11, τώρα στο 15. Τι να κάνεις, η ζωή συνεχίζεται».
Καθώς μιλάει η πικρία της για κάποια γεγονότα δεν κρύβεται. «Μας επιτέθηκαν άνθρωποι χωρίς λόγο, έβγαλαν μεγάλη κακία ορισμένοι χωρίς καν να μας γνωρίζουν. Είμαστε αποφασισμένοι ν' ανασυνταχθούμε και να γίνουμε κοινωνοί των αλλαγών που κυοφορούνται διεθνώς στο χώρο του βιβλίου. Εννοείται αντιμετωπίζουμε οικονομικά προβλήματα -όπως πολλές επιχειρήσεις-, αλλά από την άλλη χαιρόμαστε που αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις σαν οικογένεια».
Βέβαια, όπως σε όλες τις «οικογένειες», έτσι και στον «Ελευθερουδάκη» δεν λείπουν τα συμπτώματα της κρίσης που αφορούν καθυστερήσεις πληρωμών στο προσωπικό. «Είναι αλήθεια αυτό...» λέει η Σοφίκα Ελευθερουδάκη, διευκρινίζοντας όμως ότι οι υπάλληλοι στηρίζουν την εταιρεία στον αγώνα επιβίωσης που δίνει. «Δεν μας αρέσει αυτό, όμως είναι μια πραγματικότητα. Υπήρξε μια εποχή που μπορούσαμε να δίνουμε στους υπαλλήλους μας άτοκα δάνεια και να τους πληρώνουμε μια μέρα νωρίτερα αν το τέλος του μήνα έπεφτε πάνω σε Σαββατοκύριακο. Τώρα δυστυχώς είναι αυτοί που βάζουν πλάτη για εμάς. Ευελπιστώ πως θα τους ξεπληρώσω αυτό το καλό».
σχόλια