Μιντιακοί τσακωμοί, απορίες για το Lost, η μέρα που πέθανε η Αλίκη, Dr. Dre, διαφήμιση που σου ουρλιάζει, INDYVISUALS, η πρόεδρος των γυμνιστών κ.α. …
_1.jpg)
.
.
.
.
1) Not a saint? (συνέχεια) Συνεχίζεται η ενδιαφέρουσα συζήτηση για το troktiko με αφορμή τον άδικο χαμό του ιδρυτή του. Η Ρίκα Βαγιάνη μετά και την απάντηση του Άρη Δαβαράκη επανήλθε στο θέμα. Άλλοι δημοσιογράφοι, σε αντίθεση με τους παραπάνω που έκαναν πολιτισμένο διάλογο, έβγαλαν τα άπλυτά τους και τσακώθηκαν δημοσίως (Σεμίνα εναντίον Περρή). Και, επίσης, η Λώρη Κέζα έγραψε στο Βήμα ένα ενδιαφέρον κείμενο με τίτλο: Κατακάθια της Ενημέρωσης. Έχοντας ακούσει την περιγραφή του κειμένου πριν το διαβάσω ("μας βρίζει όλους", "εκτελεί πληρωμένο συμβόλαιο για να μας απαξιώσει", "ο Ψυχάρης την έβαλε να γράψει για να κλείσουν όλα τα μπλογκς") άλλα περίμενα κι άλλα βρήκα. Έχουν πάντως πλάκα τα blogs που όταν κατά καιρούς θέλουν (δίκαια ή άδικα) να χτυπήσουν τη Λώρη Κέζα βάζουν φωτογραφίες της και σχολιάζουν χοντρά την εμφάνισή της. Σπάνια θα το έκαναν αυτό για έναν άντρα. Μου θυμίζει τότε που ο Θέμος Αναστασιάδης κορόιδευε την Πόπη Διαμαντάκου λέγοντάς την κακάσχημη. (Ποιος; Ο Θέμος!) Ας ξεκαθαριστεί: το αν εμείς βρίσκουμε όμορφο ή άσχημο κάποιον δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε. Επίσης: στη Lifo που κυκλοφόρησε σήμερα υπάρχουν δύο σχετικά κείμενα. Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος έγραψε το editorial με τίτλο «Η χαμένη τιμή της ελληνικής δημοσιογραφίας» και ξεκινάει έτσι: ‘Οι αμετροέπειες που λέγονται και γράφονται για τον αδίκως δολοφονημένο δημιουργό του troktiko («οραματικός δημοσιογράφος», «μεγάλος» κ.λπ.), αντί να υπερασπίζονται τη δημοσιογραφία, τη δυσφημούν. Διότι, είτε από φόβο είτε από άγνοια, παρουσιάζουν ένα ελεεινό μπλογκ, που εξέφρασε τη χειρότερη Ελλάδα, ως κυνηγημένη και μαχόμενη δημοσιογραφία…’ [η συνέχεια] Αλλά και ο Στέλιος Κούλογλου γράφει για το θέμα, λέγοντας μάλιστα κάτι που συνέβη στον ίδιο, όταν το troktiko πριν λίγες εβδομάδες τον πολέμησε με όχι και τόσο ακριβή στοιχεία: «Ακολούθησε μπαράζ παρόμοιων εξωφρενικών αναρτήσεων από το troktiko και συγγενή μπλογκ, μιας τηλεοπτικής εκπομπής και της ραδιοφωνικής εκπομπής που παρουσίαζε ο Σ. Γκιολιας. Ένα άρθρο ζητούσε να επιστρέψω τους μισθούς που είχα πάρει και ένα άλλο να ξεκινήσει δικαστική έρευνα εναντίον μου! Στο τέλος, δέχτηκα ανώνυμο τηλεφώνημα, στο οποίο μου ζητήθηκε να καταβάλω 30.000 ευρώ για να σταματήσουν τα δημοσιεύματα και οι αναρτήσεις που από εδώ και στο εξής θα συμπεριελάμβαναν και τα παιδιά μου...» [η συνέχεια] 2) Lifo Tube Μπορεί το Lost να τελείωσε, οι απορίες όμως παραμένουν. Το προτιμώ που δε δόθηκαν απαντήσεις σε όλα, το ασαφές μυστήριο πάντα ταίριαζε στο Lost, το παρακάτω όμως βίντεο είναι ξεκαρδιστικά εύστοχο…
3) Αλίκη
Διαβάζοντας το διήγημα της Λένας Διβάνη για τη μέρα που πέθανε η Αλίκη (ήταν στις 23 Ιουλίου του 1996) θυμήθηκα πως στην επέτειο των 10 χρόνων απ’ το θάνατό της είχα ανεβάσει ένα ποστ γραμμένο απ’ την Ιφιμέδεια και τον NPL που ήταν μαζί εκείνη την ημέρα. Περιέγραψαν σύντομα την εμπειρία ο καθένας απ’ την πλευρά του, σ’ ένα πραγματικά ωραίο ποστ: Τη μέρα που πέθανε η Αλίκη Βουγιουκλάκη.
4) Twilight Zone
[Το greatest hits της Κάλη Φέρρη, προέδρου των γυμνιστών. Ό,τι πρέπει για καλοκαιρινό δώρο.]
5) ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ
(ILLUSTRATION LIFO, η έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη τελειώνει την Κυριακή)
Σήμερα: INDYVISUALS
O Γιώργος, ο Χρήστος, ο Πέτρος και ο Σταύρος είναι τα τέσσερα πρόσωπα που κρύβονται πίσω από τους Indyvisuals. Λειτουργούν σαν μια γραφιστική κολεκτίβα και ελπίζουν να γίνουν ακόμα περισσότεροι.
Λένε: Όλοι, ως παιδιά, ζωγραφίζαμε, προσπαθώντας να βρούμε τρόπους να εκφραστούμε. Μεγαλώνοντας, άλλοι έβαφαν τοίχους, άλλοι καμβάδες και ό,τι έβρισκαν. Πάλι ο σκοπός ήταν ο ίδιος. Οπότε, τα χρόνια αυτά μάλλον επηρέασαν και την επιλογή επαγγέλματός μας. Πλέον, η εικονογράφηση είναι το κυριότερο μέσο οπτικής επικοινωνίας που διαθέτουμε και σίγουρα είναι ένας εύπλαστος τρόπος που μας επιτρέπει να οπτικοποιήουμε τις σκέψεις μας σχετικά με μια δουλειά ή ένα προσωπικό project.
Ο καθένας έχει τη δική του τεχνική. Ο Γιώργος (Rote) είναι hand drawn maniac, ο Χρήστος (masterview) κι ο Πέτρος (design insane) δουλεύουν με cut & paste τεχνική, ο Σταύρος (til01) δουλεύει με vectors. Όταν αναλαμβάνουμε μια δουλειά, φτιάχνει ο καθένας την εκδοχή του και αποφασίζουμε ποιο στυλ ταιριάζει περισσότερο. Στη συνέχεια είτε εξελίσσουμε μία ιδέα είτε συνδυάζουμε τις τεχνικές μας.
6) Εξώφυλλα της Ημέρας
Τρία σημερινά πρωτοσέλιδα [via] εφημερίδων. Ξέρει κανείς μήπως κατά σατανική σύμπτωση κάποια (ή όλες) ανήκει στον «Έλληνα Μεγιστάνα / Επιφανή Επιχειρηματία»;
.
.
.
[καμία είδηση, μόνο η υπόσχεσή της!]
7) Αγαπήστε τα γενέθλιά σας
Η Teri Hatcher (που παίζει τη Σούζαν στο Desperate Housewives) δημιούργησε ένα νέο σάιτ που λέγεται Get Hatched (λογοπαίγνιο) που λέει ότι είναι ένας οδηγός για τη σύγχρονη γυναίκα-μητέρα με συμβουλές και προτάσεις. [Η Α,μπα σχολίασε πως θα έπρεπε να δώσει και συμβουλές για το πώς να μην το παρακάνουν με τις αισθητικές επεμβάσεις οι γυναίκες όπως έκανε αυτή.]
Δεν είμαι σύγχρονη γυναίκα-μητέρα οπότε δεν άντεξα στο σάιτ πάνω από 2 λεπτά, είδα όμως μερικούς τίτλους: Φέρτε το Ζεν στην κουζίνα σας / Πώς να αγαπήσετε τα γενέθλιά σας / Το Μακιγιάζ των Σελέμπριτι με 10 δολάρια / 8 αξεσουάρ που αγαπάμε. Τα περισσότερα έχουν βίντεο στα οποία η Τέρι (υιοθετώντας τελείως την περσόνα της καθημερινής και λίγο άτσαλης Σούζαν) μας μιλάει όλο συγκατάβαση. Ναι θυμίζει λίγο το σάιτ της Τατιάνας Στεφανίδου και όλων των σύγχρονων διάσημων γυναικών-μητέρων που έχουν πολλά λεφτά και θέλουν να μοιραστούν τη σοφία τους.
Θα μοιραστώ μαζί σας όση σοφία πρόλαβα να πάρω σε δύο λεπτά, αντιγράφοντας το τέλος του «Πώς να αγαπήσετε τα γενέθλιά σας», μήπως και έρχονται σύντομα τα γενέθλιά σας και πρέπει να τα αγαπήσετε επειγόντως:
Make a plan. Imagine your perfect day. Then plan ahead so you can do that on your birthday. Make a "Plan B-Day!" note in your calendar a month beforehand so you really do book a sitter and/or invite friends with notice.
Ask for what you want. If someone you love really wants to give you a gift (oh, twist my arm!) but has no idea what to give you, don't be afraid to say what you want. If you really don't want more things, ask for a coffee or lunch together, or ask them to come over, and bring party food!
Get all dressed up. You can't imagine how fabulous you will feel. Red lipstick. A kicky frock. Perhaps a colorful paper crown to complete the picture.
Celebrate all week. Give yourself an entire birthday week. Why not? Once you realize how much fun it is to actually celebrate your birthday, you'll want to have more and more of them. And lucky you! You will.
8) Η Διαφήμιση της ημέρας
Για να διαφημίσουν την εκπομπή Big in Japan οι Σουηδοί έφτιαξαν μια διαφημιστική πινακίδα (νόμιμη ελπίζω) που όταν την πλησιάζεις σου μεταφέρει την στερεοτυπική εμπειρία των Γιαπωνέζων που ουρλιάζουν βγάζοντας φωτογραφίες. Οι περαστικοί, όπως είναι αναμενόμενο, εκπλήσσονται.
[κι άλλες interactive διαφημίσεις δρόμου εδώ.]
9) Σ’ αγάπησα το Καλοκαίρι…
10) Δηλώσεις:
Ο Justin Bieber έγραψε στο Twitter του πως συνάντησε σ’ ένα στούντιο τον Dr. Dre που μάλιστα του έδωσε συμβουλές. Το θέτει έτσι:
"Got to be in the studio with the legend himself Dr. Dre. Made a couple beats and he gave me some advice…i was hyped. can u blame me?"
Κι εγώ το θέτω έτσι: «Αγαπητέ Dr. Dre, δεν πας να τελειώσεις το δίσκο σου λέω γω, που τον περιμένουμε τόσα χρόνια αντί να μπλέκεσαι με τα πίτουρα και να ξοδεύεις χρόνο για χαζομάρες;»
11) Καλοκαιρινό Βίντεο Κλιπ
Το καλοκαίρι του 1989 ο Ριτζ, ο Θορν και η Καρολάιν έρχονταν στο Μινιόν (ή στο Λαμπρόπουλο) και έκλειναν οι δρόμοι από χιλιάδες φανς τους, οι πρώην Ανατολικές Χώρες δεν ήταν ακόμα πρώην αλλά ετοιμάζονταν να γίνουν, το Πασόκ έπεφτε απ’ την εξουσία εν μέσω του σκανδάλου Κοσκωτά, η αριστερά τα έφτιαχνε με τη δεξιά για την κυβέρνηση της κάθαρσης υπό τον Τζανετάκη και αυτό το τραγούδι (και το βίντεοκλιπ με τα δυο παιδιά -το κορίτσι μεγαλύτερο απ’ το αγόρι- που αγαπιόντουσαν αλλά οι κακοί μεγάλοι δεν τους άφηναν να χορεύουν παθιασμένα) κυριαρχούσε σ’ όλη τη χώρα, σ’ εκείνο το καλοκαίρι του «βρώμικου ’89»…
.
.
.
σχόλια