Inception, αναμενόμενοι τσακωμοί, το Ρετιρέ του Δαλιανίδη, η ανθρώπινη βλακεία, λινκς για ένα σωρό αντικρουόμενα πράγματα, μόνιμες μικροστήλες κ.α.
.
.
.
.
1) Inception
Καταπληκτική εμπειρία το Inception. Άλλωστε ο έλεγχος των ονείρων είναι η αδυναμία μου, από παιδί. Διάβαζα τις τελευταίες επιστημονικές ανακαλύψεις για τα lucid dreams, έκανα εξάσκηση και συμμετείχα σε πολλά όνειρα που έβλεπα, συνειδητά. Έφτιαξα πολλά ποστ για τα lucid dreams - μέχρι και τέσσερα παιδικά βιβλία έγραψα που βασίζονται στα «μαγικά όνειρα».
Το Inception είναι γεμάτο φαντασία και πολύπλοκες εικόνες που στα χέρια του David Lynch θα γίνονταν τέχνη - ή θα καταστρέφονταν. Είναι το mindfuck που αναζητούσα όλο το καλοκαίρι.
Παρά την καταπληκτική κινηματογραφική εμπειρία μου, συμφωνώ και μ’ αυτήν την κριτική που, αφού λέει καλά λόγια, σημειώνει:
Όταν όμως αρχίζει το δεύτερο μέρος, με τις συνεχείς και πιο περίπλοκες διεισδύσεις στα όνειρα, ο [σκηνοθέτης] Κ. Νόλαν υποχωρεί στις εμπορικές απαιτήσεις και τις συνταγές του μπλοκ-μπάστερ. Ενός μπλοκ-μπάστερ αναμφισβήτητα υψηλότερου επιπέδου από τα συνηθισμένα. […] Οι σκηνές αυτές συνδυάζονται με άλλες όχι ιδιαίτερα πετυχημένες, όπως εκείνες σ' ένα χιονισμένο τοπίο όπου δεν ξέρεις ποιος είναι ποιος, οι οποίες καταστρέφουν την οποιαδήποτε σοβαρή αντιμετώπιση του επιστημονικής φαντασίας θέματός του.
*Αυτό με τον χαρακτήρα που είχε κακή σχέση με τον πλούσιο πατέρα του και (μετά το θάνατο του πατέρα-επιχειρηματία) έπρεπε να καταστρέψει την πατρική επιχείρηση παρά το συμφέρον του, σας θυμίζει κάποιον ή κάποια;
2) Φωτογραφία της ημέρας
Θαυμάσια-καινούρια-διαστημική φωτογραφία που δείχνει από μακριά τη Γη (μας) και το φεγγάρι της.
3) Updates
Πρώτο update: Πριν λίγες μέρες στη στήλη αυτή είχαμε το παραλήρημα της Courtney Love μέσω twitter που ευχόταν χρόνια πολλά στην κόρη της με έναν πολτό ανορθόγραφης παράνοιας. Η κόρη φέρεται να άνοιξε λογαριασμό στο Twitter για να απαντήσει στη μαμά της το εξής:
"I pitty your inability to love yourself. I hope you find your soul, wherever it may be. stop acting like a prepubescent feral cat."
Αυτά μ’ αυτό.
Δεύτερο update: Πριν λίγες μέρες είχαμε κι ένα άλλο παραλήρημα, τις Κριτικές της Κριτικής, όπου ο Γιώργος Κιμούλης καταέθαβε κριτικούς θεάτρου, με μάλλον απογοητευτικό τρόπο. Σ΄ ένα απ’ τα αξέχαστα κείμενά του η μπάλα είχε πάρει και τον δημοσιογράφο Βασίλη Αγγελικόπουλο της Καθημερινής.
Έγραφε ο Κιμούλης, απευθυνόμενος στον κριτικό των Νέων Γ. Σαρηγιάννη: «Ο Αγγελικόπουλος (ο πρώην φίλος σου) σταμάτησε να ασχολείται με το θέατρο, από τότε που άρχισες να χρησιμοποιείς κι εσύ δύσκολες εκφράσεις. Φοβερό, ε;»
Ο Β. Αγγελικόπουλος λοιπόν χρησιμοποίησε τη στήλη του για να απαντήσει, εμμέσως πλην σαφώς:
«Σταματώ εδώ, μη και θεωρηθούν «κριτική» όσα γράφω • και με περιλάβει • (σαν έτοιμος από καιρό, άλλωστε) • «κριτικός της κριτικής» που διεγνώσθη προσφάτως σε διαδικτυακό τόπο. • Περιμένω δε εναγωνίως την κριτική της κριτικής του Υψίστου. • Μπορεί να ’ναι κολλητάρια, αλλ’ όχι εξαιρέσεις, ’ντάξει; • Κι επιπλέον τι, με τα… ορντέβρ θα μας αφήσει;»
Και επίσης, όπως τόνισε με μέιλ η φίλη της στήλης [της δικής μου εννοώ] Μαριλένα, ο Αγγελικόπουλος πρόσεξε ότι ο ηθοποιός τονίζει τη λέξη ποίημα λάθος. Στο τελευταίο κείμενό του ο Κιμούλης έγραφε (τα bold δικά μου): Είναι αλήθεια πως ένα Ποιήμα (όταν του επιτρέπεται να εμφανιστεί) δεν έχει ανάγκη διαμεσολάβησης. Το Ποιήμα κινείται στην πορεία συνάντησής του μ’ ένα άλλο Ποιήμα κάποιου άλλου ποιητή. Αυτή είναι και η αποστολή του: το Ποιήμα γεννάει Ποιήμα. […] Ο κριτικός λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να έρχεται για να ερμηνεύσει δημοσίως το Ποιήμα – κι εδώ βρίσκεται η διαφορά! (κι αν το κάνει, το κάνει για τον εαυτό του και για να εμπνευστεί ένα δικό του ποιήμα). . Δεν το αφήνει λοιπόν ασχολίαστο ο Αγγελικόπουλος και στην τελευταία Καθημερινή της Κυριακής γράφει: Το ποίημα, το ποίημα! • Ο τόνος στο ποί –όχι «ποιήμα», τζιζ! • Που το γράφεις μία λέω «τυπογραφικόν» • το γράφεις δύο • λέω ομοίως • το γράφεις τρεις • λέω χμ • το γράφεις τέσσερις • λέω «γερνάμε και κολλάμε» • ε, από την πέμπτη ώς τη νιοστή • –γιατί ρέντα η… ποιήση στα κριτικά των κριτικών • άρχισα να υποπτεύομαι ότι έχει έρθει κι έχει δέσει μισό αιώνα τώρα το παιδιόθεν εκφερόμενον «ποιήμα». • Δε βαριέσαι, και ποίμα να το γράψεις, τι αλλάζει. Η όλη κατάσταση, που θυμίζει λίγο το δελτίο του Σταρ αν αυτό προβαλλόταν ποτέ στο κανάλι της Βουλής, αναμένεται να συνεχιστεί με τα πρώτα κρύα.
4) Από τα σχόλια
Ο Vam33 έστειλε αυτό:
και διευκρίνισε: Είναι ένας ενδιαφέρων σταθμός με όσα συμβαίνουν στην Νέα Υόρκη σχετικά με την τέχνη. Μου αρέσει τα βράδια, παίζει κάτι περίεργα remixes που δεν τα έχω ακούσει πουθενά αλλού. Τον ανακάλυψα στο τελευταίο τεύχος του Monocle που είχε μια συνέντευξη των ιδρυτών.
5) Twilight Zone
Η α,μπα χτύπησε διάνα δημοσιεύοντας δύο vintage εξώφυλλα με τον ηθοποιό τρας ταινιών (και Άλκη του Ρετιρέ) παύλα βιογράφο των σταρ Μάκη Δελαπόρτα. Εξώφυλλα που κανείς δεν περίμενε πως θα είχαν συμβεί ποτέ, από περιοδικά που κανείς δε φανταζόταν ότι είχαν υπάρξει ποτέ. [Καταπληκτικά είναι και τα θέματα που αναγράφονται στα δύο εξώφυλλα.]
.
+ Μερικά από τα σχόλια που μάζεψε το ποστ της (που είχε υπότιτλο ‘Διότι η υψηλή αισθητική είναι δροσιστική’)
*Συγχαρητήρια στον αρθρογράφο [του Κλεοπάτρα], με τη φαντασία που σπανίζει στις μέρες μας, που έδωσε τον τίτλο "Νεκρός Κόλπος" στο πόνημα του.
*Κορίτσια ο Δελαπόρτας; ΚΟΡΙΤΣΙΑ Ο ΔΕΛΑΠΟΡΤΑΣ;;;;;
*Και στα δύο εξώφυλλα ο Δελαπόρτας συνδυάζεται με άρθρα για τον γυμνισμό!
Τυχαίο; Δε νομίζω.
*Η εκκλησία ντίσκο λέτε να υπάρχει ακόμα;
*Καλά χρόνια μπροστά ο Δελαπόρτας λανσάροντας το metrosexual look 25 χρόνια πίσω!
*Ποιος είναι ο Δελαπόρτας;
Και μετά απ’ όλα αυτά…
6) Για όσους τους έλειψε το Ρετιρέ!
Όποιος ακόμα δεν ξεπέρασε το σοκ του ότι το καλοκαίρι πέρασε φέτος χωρίς Ρετιρέ, ας ξαναδιαβάσει τα Έντεκα πιο προβλέψιμα κλισέ της σειράς…
*Επίσης:
Ένα αρχειακό απόσπασμα απ’ τα Λιονταράκια του κυρ-Ηλία, που όπως και η Οδός Ανθέων πριν γυριστεί το Ρετιρέ, αλλά και οι Μικρομεσαίοι μετά απ’ αυτό χρησιμοποιεί το ίδιο σενάριο και τα ίδια κλισέ με όλες τις σειρές του Δαλιανίδη. [ΟΚ, με όλες εκτός απ’ το Τρίτο Στεφάνι - απίστευτο που ο Δαλιανίδης γύρισε τελικά σε σειρά για τον Αντέννα το βιβλίο του Ταχτσή, ενώ ο συγγραφέας πριν πεθάνει το ονειρευόταν ταινία του Αγγελόπουλου;]
7) Πολυμεσικό Υλικό?!
Αντιγράφω:
Το Υπουργείο Οικονομικών στην προσπάθεια για την εμπέδωση φορολογικής συνείδησης και τη διαμόρφωση ενός πιο δίκαιου φορολογικού συστήματος στη χώρα μας καλεί κάθε πολίτη ή ομάδες πολιτών, φυσικά ή νομικά πρόσωπα, επαγγελματίες και εταιρίες του χώρου της επικοινωνίας και της διαφήμισης να υποβάλλουν ιδέες στο πλαίσιο της ανοικτής πρόσκλησης με θέμα
«Οι πολίτες δημιουργούν φορολογική συνείδηση».
Η πρόσκληση αφορά στη δημιουργία και υποβολή πρωτότυπης ιδέας με τη μορφή πολυμεσικού υλικού (video) διάρκειας έως 60 δευτερολέπτων.
Ενδεικτικά το κάθε video θα μπορεί να παρουσιάζει το πρόβλημα της φοροδιαφυγής, να επιχειρεί να πείσει τους πολίτες για την ανάγκη αντιμετώπισής του, να κινητοποιεί την κοινωνία για τη δημιουργία φορολογικής συνείδησης, να επιβραβεύει την ορθή φορολογική συμπεριφορά και να οδηγεί σε αλλαγή νοοτροπίας απέναντι στις φορολογικές υποχρεώσεις.
Οι συμμετοχές θα υποβάλλονται στη διαδικτυακή διεύθυνση http://www.minfin.gr/video-contest.
*Οι 10 καλύτερες κερδίζουν αληθινά λεφτά. Θα έχει πλάκα να δούμε πώς θα εξελιχτεί αυτό. Στη σελίδα μέχρι στιγμής έχει τρεις παλιότερες διαφημίσεις για τη φοροδιαφυγή μεταξύ των οποίων και το κλασικό τηλεοπτικό σποτ της δεκαετίας του ’90, «Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη!»
8) Δηλώσεις
C.M. Cipolla, απ’ το ‘Δοκίμιο περί ανθρώπινης βλακείας’:
«Ένα ηλίθιο άτομο είναι ένα πρόσωπο που προκαλεί ζημιά σ’ ένα άλλο πρόσωπο ή ομάδα προσώπων, χωρίς ταυτόχρονα να εξασφαλίζει κάποιο πλεονέκτημα για το ίδιο. Πολλές φορές μάλιστα αυτό το ίδιο υφίσταται την απώλεια.»
.
.
.
9) Πινακοθήκη
Dorothea Tanning, Eine Kleine Nachtmusik,,1943.
H Dorothea Tanning, που είχε γεννηθεί το 1910, ήταν απ’ τις πιο σημαντικές ζωγράφους του σουρεαλισμού. Με είχε γοητεύσει η δουλειά της όταν στα μέσα των ‘90ς κατάλαβα ότι ο παραπάνω πίνακάς της είχε επηρεάσει το βίντεοκλιπ του Bedtime Story.
Έζησε μια συναρπαστική ζωή και, ψάχνοντας γι’ αυτήν διαπίστωσα με έκπληξη πως ακόμα ζει μια συναρπαστική ζωή:
Η Dorothea Tanning, που γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου του 1910, έγινε προχτές 100 ετών!
10) Aggregator
Το νησί των συναισθημάτων /// Όσοι τον θυμόμαστε μικρούλη στο Home Alone νιώθουμε κάπως γέροι μαθαίνοντας ότι ο Macaulay Culkin έκλεισε μόλις τα τριάντα. Μετά όμως θυμόμαστε την Dorothea Tanning και τα 100 της και αισθανόμαστε έφηβοι! /// /// Η Dorothea Tanning είχε δώσει μια συνέντευξη στο Salon το 2002. Ήταν ήδη ανέλπιστα μεγάλη (και ανέλπιστα ζωντανή) και το άρθρο είχε τον ταιριαστό τίτλο: Oldest living surrealist tells all /// Μια πολύ μεγάλη έκπληξη περιμένει τους επισκέπτες του σάιτ του Δήμου Καλάμου Αττικής. Η δημοτική ιστοσελίδα γράφει και δείχνει αυτό! /// Τελετάρχης: O Βρετανός Παπαϊωάννου - απ’ το Trainspotting στην τελετή των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. /// Ένα σάιτ για τα χρώματα: Colour Lovers. /// Ο Μ. C. Escher θα ήταν περήφανος γι’ αυτήν την πανοραμική τρισδιάστατη εκδοχή της δουλειάς του. /// Kittens! (Μία την ημέρα) /// O νέος δίσκος του Φοίβου Δεληβοριά θα κυκλοφορήσει τέλος Οκτωβρίου στην Inner Ear. Ο ήχος του δίσκου θα είναι διαφορετικός, κινούμενος αρκετά προς το trip-hop. (!?#) [Τώρα μένει να κάνει trip-hop και ο άλλος Φοίβος, ή να βρεθεί ένας σκύλος που να κάνει σκράτσινγκ.] /// Σκύλος DJ που κάνει σκράτσινγκ.
11) Νέο Βίντεοκλιπ
Στον κόσμο της ποπ είναι είδηση κάπως σημαντική: ο Robbie Williams (που επιστρέφει στους Take That) έδωσε συνέντευξη μαζί με τον Gary Barlow [μπορεί να τη δει κανείς εδώ σε βίντεο] για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια και μετά από πολύ βαριές κουβέντες.
Κι όχι μόνο αυτό αλλά έκαναν και ντουέτο. Το τραγούδι είναι μάλλον βαρετό, το βίντεοκλίπ όμως έχει την πλάκα του μιας και είναι βασισμένο στην ιστορία τους – και στην ταινία Brokeback Mountain.
.
.
.
--------------------------------------------------
.
.
.................................[τη Δευτέρα πάλι]
.
.
σχόλια