Είναι απ' τους αγαπημένους μου συγγραφείς παιδικών κι εφηβικών βιβλίων. Παρ' ό,τι δεν διάβασε ποτέ Τέρι Πράτσετ έβγαλε, εκτός των άλλων, ένα βιβλίο ισάξιο του Βρετανού συγγραφέα - με χιούμορ, φανταστικούς κόσμους και πανέξυπνες ιδέες, "Το Μυστικό της Άτυχης Πέστροφας ή Η Βίβλος της Αμφιβολίας."
Του ζήτησα να μου πει τα αγαπημένα του πολιτιστικά αγαθά, μιας και πιστεύω πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να ψυχολογήσουμε κάποιον...
Αγαπημένο έργο τέχνης;
Τρελαίνομαι για τα έργα του Πίτερ Μπρίγκελ. Ας πούμε για αυτό εδώ
που λέγεται «Ολλανδικές παροιμίες». Το κοιτάω και προσπαθώ να αποκρυπτογραφήσω τα μυστικά του. Γιατί εκείνος ο τύπος δαγκώνει την κολόνα; Τι παροιμία μπορεί να κρύβεται σε εκείνη η παράξενη μορφή στο περίπτερο, στο κέντρο του πίνακα; Τι κάνουν αυτοί οι δύο που είναι ανεβασμένοι στον πύργο;
Αγαπημένο τραγούδι;
Πέτυχα πρόσφατα το There Is a Light That Never Goes Out των Smiths και το θυμήθηκα ξανά.
Γιατί αγαπώ αυτό το τραγούδι; Ίσως γιατί το άκουγα στα χρόνια που σε σημαδεύουν.
Αγαπημένο βιβλίο;
Εντάξει, αν το σκεφτώ υπάρχουν πολλά και δεν θα βγάλουμε άκρη. Για αυτό θα πω το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα την ερώτηση –και θα κάνω το ίδιο και για τα άλλα αγαπημένα. Είναι το «Χειρόγραφο της Σαραγόσα» του Γιαν Ποτότσκι.
Περιγράφει την περιπέτεια ενός νεαρού στην Ισπανία του 18ου αιώνα, αλλά περικλείει και δεκάδες άλλες ιστορίες τις οποίες τις αφηγούνται οι διάφοροι χαρακτήρες. Μέσα σε αυτές τις ιστορίες υπάρχουν πρόσωπα που και αυτά αφηγούνται κάτι άλλο, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η μία ιστορία εισχωρεί μέσα στην άλλη. Ένα αριστουργηματικό -και πολύ πολύ διασκεδαστικό - συρταρωτό μυθιστόρημα. Εδώ το λήμμα της wikipedia για τον συγγραφέα του. Περίεργος τύπος. Και εδώ η ταινία που έχει γυριστεί το 1964 (επίσης αγαπημένη)
Αγαπημένα σάιτ;
Ψαχουλεύω πολύ συχνά στο Project Gutenberg γιατί εκεί βρίσκω σπάνια δωρεάν βιβλία. Αγαπάω το www.altcine.com γιατί συμμετέχω σ’ αυτό. Και ναι, το ομολογώ: Μπαινοβγαίνω όλη την ώρα στο www.lifo.gr
Αγαπημένη ταινία;
Από τις ταινίες της τρέχουσας σεζόν αγάπησα την «Απέναντι όχθη», του Γεωργιανού Γκεόργκε Οβασβίλι.
Είναι ένα σκληρό και τρυφερό μαζί, φιλμ ενηλικίωσης.
Αγαπημένος δίσκος;
Δεν είναι ακριβώς αγαπημένος, αλλά αυτός μου ήρθε πρώτος στο μυαλό. Γύρω στο 1980 υπήρχε μια μάλλον σαχλή συλλογή που λεγόταν Dance Party. Με την Εύη την αδελφή μου, είχαμε το Νο12 και τσακωνόμασταν σε ποιον από τους δύο ανήκει.
Κάποια στιγμή το σιχαθήκαμε και τσακωνόμασταν για τον αντίθετο λόγο –κανείς μας δεν τον ήθελε για δικό του. Τελικά ο δίσκος χάθηκε σε μια μετακόμιση.
Κάτι άλλο αγαπημένο;
Αγαπώ τα κόμικς του Max Andersson και τις ταινίες του Yan Svankmajer, πχ.
Επίσης μ’ αρέσει να παίζω ποδόσφαιρο (έχω όμως χρόνια να το κάνω) και να παίρνω μέρος στους οικογενειακούς διαγωνισμούς χορού που διοργανώνουν οι δύο κόρες μου (χορεύω όμως άθλια – ίσως γιατί έχω χάσει το Dance Party No12 που λέγαμε πιο πάνω...).
----
*Το πιο πρόσφατο βιβλίο του Γιώργου Κ. Παναγιωτάκη λέγεται Μικρόκοσμος, (και αυτό Εκδόσεις Κέδρος) και είναι ένα εξαιρετικό, αλληγορικό μυθιστόρημα, όπου ένα κορίτσι-μυρμήγι διαφορετικό απ' τα υπόλοιπα μυρμήγια αποφασίζει να δραπετεύσει απ' το μικρόκοσμό τους και να γνωρίσει τον κόσμο...
σχόλια