«Στέφανεε». Κάποιος φώναζε το όνομά του! Το αγόρι σκέφτηκε: με ξέρουν μόνο στη Γη. Πιθανώς η γη κινδυνεύει και χρειάζονται τη βοήθειά μου! Με την αυτοπεποίθηση υπερήρωα εκτοξεύτηκε στον αέρα κι αφού έριξε μια πανοραμική ματιά σ’ ένα ηλιακό σύστημα με πλανήτες σε σχήμα ουράνιου τόξου, άρχισε να ταξιδεύει στο σύμπαν χρησιμοποιώντας τον ήχο της φωνής ως πυξίδα. Πέρασε μέσα από ένα σωρό εντυπωσιακούς σχηματισμούς πλησιάζοντας την πηγή του ήχου και ρίχνοντας βιαστικές ματιές στα εκατομμύρια των περιστρεφόμενων γαλαξιών.
Η τεράστια ασημί μάζα του σύμπαντος άρχισε να ξεδιαλύνει και το αγόρι είδε καθαρά το γαλαξία μας. «Στέφανεε», ξανακούστηκε η φωνή. Εντοπίζοντας τη γη, βούτηξε μ’ όλη τη δύναμη του προς τα κάτω, ξέροντας πως χάρη στις μαγικές δυνάμεις του η βαρύτητα θα τον οδηγούσε στο σωστό σημείο. Έπεφτε αρχικά πάνω στην Ευρώπη αλλά σύντομα το σώμα του έστριψε από μόνο του προς την Ελλάδα.
Καθώς κατέβαινε έβλεπε με την άκρη του ματιού του τους όγκους που μετατρέπονταν με αριστοτεχνική, αρχιτεκτονική μαεστρία σε θάλασσες, βουνά και πεδιάδες, σαν γραφικά παιχνιδιού που φόρτωναν αργά αλλά σταθερά. Υπολόγισε πως τα πολλά φωτά που είδε ήταν η πόλη και έστριψε το σώμα του προς τα δεξιά. Έπεφτε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και μόλις που πρόλαβε να δει το κτήμα τους ώστε να πετάξει προς τα κει.
Αρχισε να ξεχωρίζει καθαρά την παραλία τους, το δάσος μετά το μύλο, τα λοφάκια, τον καταρράκτη, το Νησί των Χριστουγέννων και τέλος το σπίτι τους. «Στέφανεεε». Τώρα μπορούσε να δει και τη μητέρα του έξω απ' το δωμάτιό του στη σοφίτα να χτυπάει την πόρτα. Έκοψε ταχύτητα και διαπερνώντας την οροφή της σοφίτας έπεσε με πάταγο στο κρεβάτι του. [...]
----
Ένα υπέροχο βίντεο ταξιδιού γύρω απ' τη Γη κι η τελική επιστροφή σ' αυτήν.
(Απ' το 1.02. Ένα υπέροχο ταξίδι που πάντα ήθελα να κάνω, έστω και με πλήρη οθόνη στο πισί.΅Ευχαριστώ @alexx_kidd)
σχόλια