Πολλά τραγούδια τους μ' αρέσουν (κι οι Relevant Box επίσης μ' άρεσαν πολύ), αλλά σήμερα ας ακούσουμε αυτό:
(έχει και ωραίο, αθηναϊκό βίντεοκλίπ)
Προσπάθησα να τους ψυχολογήσω απ' τα πολιτιστικά αγαθά που αγαπούν.
------
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ;
Τον τελευταίο καιρό, το "Common Era" των Belong…
…διότι κάθε φορά που αλλάζεις θέση ακρόασης ακούς κι ένα διαφορετικό album.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΑΪΤ;
Το hypem.com, το portal της μουσικής μπλογκόσφαιρας, το ανάλογο του παίρνω τηλέφωνο στο ραδιόφωνο και ζητάω τραγούδι.
Επίσης, το macfreedom.com απ' όπου κατεβάζεις την ομώνυμη εφαρμογή που, με δική σου πρωτοβουλία, σου μπλοκάρει τη σύνδεση στο Internet για όσο χρόνο επιλέξεις.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΒΙΝΤΕΟΚΛΙΠ;
Το video του "This Too Shall Pass" των OK Go
…διότι απέδειξε ότι με ελάχιστα μέσα μπορείς να χτυπήσεις εκατομμύρια views.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ;
Το "Cello Powder" του Νίκου Βελιώτη για την ιδέα, την εκτέλεση και το κλείσιμο του ματιού στο έργο του Nam June Paik.
(Όλο το περφόρμανς εδώ.)
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ;
Το πρώτο "Tron"
…για τη σύζευξη σινεμά και πρωτόγονων video game γραφικών. (Πάνω όλη -ναι όλη- η ταινία.)
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ;
Οι "Αόρατες Πόλεις" του ημι-συνονόματου Ίταλο Καλβίνο για ευνόητους λόγους.
Ένα απόσπασμα του βιβλίου, (κι άλλα εδώ):
οι λεπτόπλοκες πόλεις 2
Τώρα θα πω για τη πόλη Ζηνοβία που έχει τούτο το θαυμαστό: αν και χτισμένη σε άνυδρη περιοχή υψώνεται πάνω σε πανύψηλους πασσάλους και τα σπίτια είναι από μπαμπού και τσίγκο -με πολλές στοές και μπαλόνια- τοποθετημένα σε διαφορετικά επίπεδα, πάνω σε υποστυλώματα που το ένα ξεπερνάει τα άλλο, συνδεδεμένα μεταξύ τους με ανεμόσκαλες και κρεμαστά πεζοδρόμια, ενώ υπερυψώνονται εξώστες σκεπασμένοι με κωνικές στέγες, βαρέλια για αποθήκευση νερού, ανεμοδείχτες, προεξοχές από τροχαλίες, ορμιές και γερανοί.
Κανείς δε θυμάται ποια ανάγκη ή προσταγή ή επιθυμία έσπρωξε τους ιδρυτές της Ζηνοβίας να δώσουν αυτήν τη μορφή στην πόλη τους, γι' αυτό δεν μπορείς να πεις αν η πόλη όπως τη βλέπουμε σήμερα και που ίσως αναπτύχθηκε μέσα από μεταγενέστερες προθήκες πάνω στο αρχικό κι ανεξιχνίαστο τώρα πια σχέδιο, εκπλήρωσε το σκοπό της. Όμως το βέβαιο είναι πως αν ζητήσεις από οποιονδήποτε κάτοικο της Ζηνοβίας να σου περιγράψει πώς φαντάζεται την ευτυχία στη ζωή, αυτός πάντα θα οραματίζεται μια πόλη σαν τη Ζηνοβία, με τους πασσάλους της και τις κρεμαστές της σκάλες, μια Ζηνοβία ίσως εντελώς διαφορετική, γεμάτη από λάβαρα και κορδέλες ν' ανεμίζουν, αλλά που πάντα αναπαράγεται από συνδυασμό των στοιχείων εκείνου του πρώτου μοντέλου.
Μετά απ' όλα αυτά, είναι μάταιο να καθορίσεις αν η Ζηνοβία μπορεί να ταξινομηθεί στις ευτυχισμένες ή τις δυστυχισμένες πόλεις. Δεν έχει νόημα να χωρίζεις τις πόλεις σ' αυτές τις δύο κατηγορίες, αλλά μάλλον σε δύο άλλες: αυτές που συνεχίζουν μέσα από χρόνια και αλλαγές να δίνουν τη μορφή τους στις επιθυμίες κι εκείνες όπου οι επιθυμίες ή καταφέρνουν να σβήσουν την πόλη ή σβήνουν απ' αυτήν.
---
*O νέος τους δίσκος βγαίνει στις 20/4 από την Inner Ear. Θα τον παρουσιάσουν λάιβ στο Bios στις 28/4.
σχόλια