Αθήνα

Μικρόςπίστευα ακράδαντα ότι η Αθήνα ήταν μιακαταπληκτική πόλη / θυμάμαι πολύ καλάτο αίσθημα αυτάρκειας και υπεροχήςμέχρι και τα χρόνια του λυκείου / η ΝέαΣμύρνη, η γειτονιά της παιδικής μουηλικίας, ήταν ένας επίγειος παράδεισοςκαι δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι μπορείνα υπήρχε πιο όμορφο μέρος στον κόσμο/ όλα ήταν όπως έπρεπε να είναι, τόσοειδυλλιακά όσο και στις εικονογραφημένεςγειτονιές των βιβλίων των αγγλικών καιτων γαλλικών / το «σχολείο», το «πάρκο»,τα «μαγαζιά», το «σπίτι» / οk, το «σπίτι»δεν είχε κήπο και φράχτη / ήταν διαμέρισμασε πολυκατοικία, αλλά το είχα φτιάξειέτσι στο μυαλό μου ώστε να μου αρέσουνπερισσότερο οι πολυκατοικίες από τιςμονοκατοικίες «με κήπο και φράχτη» / ταβράδια, επιστρέφοντας από το σχολείο,κι όταν ήμασταν «απογευματινοί», φρόντιζανα περνάω κάθε μέρα από την οδό ΠατριάρχουΙωακείμ / όχι του Κολωνακίου / γιατί εκείυπήρχε ένα ενιαίο μέτωπο ωραίων«μοντέρνων» πολυκατοικιών της δεκαετίαςτου '80 που «έβλεπαν» στο Άλσος / μουάρεσαν τα φώτα από τα ωραία διαμερίσματα,η ζεστασιά τους, οι βιβλιοθήκες, οιανοιχτές τηλεοράσεις κι έφτιαχναστιγμιαίες ιστορίες με ευτυχισμένεςοικογένειες πριν το «βραδινό» / αυτήήταν η Αθήνα στο πειραγμένο μυαλό τηςπρώτης μου εφηβείας / και οι γονείς μου,πολύ σοφά ποιώντας, είχαν την προνοητικότητανα μας σέρνουν σε χώρες που δεν θααπειλούσαν την πρωτοκαθεδρία της πόληςμας / το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικόήταν στη νότια Ιταλία σε κάποιους φίλουςμας που για κάποιους άσχετους λόγουςζούσαν στη Νάπολη / μετά ακολούθησε έναβαλκανικό σιρκουί το οποίο ενίσχυσετην αθηναϊκή μου λατρεία / γυρνούσαμετρέχοντας / έτσι άργησα να πάρω χαμπάριτι πραγματικά γίνεται / το πρώτο σοκήταν η Λισαβόνα, όπου που εν μέσω πλήρουςάγνοιας κατέφθασα με υφάκι χιλίωνκαρδιναλίων / λίγες ώρες αργότερα είχακαταπιεί τη γλώσσα μου και έπαιρνασβάρνα τα φαρμακεία για αντικαταθλιπτικά(που λέει ο λόγος) / δύο χρόνια μετά, ηΜαδρίτη μού έδωσε το τελειωτικό χτύπημα/ τώρα που την ξαναεπισκέφθηκα με είχανζώσει τα φίδια / πώς θα «διαχειριζόμουν»την αναπόφευκτη σύγκριση; / το σκέφτηκα,το ξανασκέφτηκα, πικράθηκα, ξαναπικράθηκαγια να καταλήξω ότι απλά δεν έχει νόημα/ η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία ανήκουνστη δυτική Ευρώπη / πέρασαν Αναγέννηση/ εμείς είμαστε Ανατολή που κάποια στιγμήπροσπάθησε σκληρά να γίνει Δύση /γεωπολιτικά ο Ψυχρός Πόλεμος μας έκανεαυτήν τη χάρη, αλλά η ψυχή μας είναιάλλης πάστας / έχουμε περισσότερα κοινάμε την Τουρκία και τη Μέση Ανατολή /έχοντας αυτό κατά νου, ηρεμείς κάπως,το αντέχεις.