» Σκηνήαπό την καθημερινότητάτου. Λίγες μέρες πριν, λειτουργός τουδημοκρατικού πολιτεύματος και ενενεργεία υπουργός ήθελε να τον χαιρετήσει.Πλησίασε ευγενικά ένα σωματοφύλακαγεννημένο με ύφος σωματοφύλακα και τονρώτησε με τις κατάλληλες δόσεις υποτέλειαςαν μπορεί να περάσει και να αποτίσειτις τιμές του. Το γιγαντιαίο κοστούμι,χωρίς να μορφάσει, αφού μίλησε στοακουστικό (με ποιον;) τον άφησε να σφίξειτο χέρι του Σωκράτη Κόκκαλη. Ο υπουργόςχαμογελούσε ευγενικά, σχεδόν σαχλά. Οιγύρω του σαρκαστικά. Όπως είναι προφανές,το Εγώ του προέδρου του Ολυμπιακούγράφεται με κεφαλαία και υπό τιςκατάλληλες συνθήκες αναβοσβήνει φωτεινά.Εχει συνηθίσει σε παρόμοιες καταστάσεις,ξέρει καλά από την υποτέλεια των άλλωνκαι η κριτική στο λεξιλόγιό του γράφεταιμε δυο ήτα εννοώντας την καταγωγή.
»Καιξαφνικά, εμφανίζεται η γκρίνια. Βγαλμένημέσα από την πολυετή σχέση του πατερούλημε τα πιστά παιδιά του έρχεται απρόσκλητηκαι καθόλου ευπρόσδεκτη. Σαν τον πατέραπου τιμωρεί τα φοβισμένα παιδιά του μεκουραστικές σιωπές γεμάτες ερωτηματικά,σαν τον εραστή που εξαργυρώνει τηνπρόσκαιρη νίκη σε μια διαμάχη προσθέτονταςστη φαρέτρα του επιχειρήματα για τονεπόμενο τσακωμό, ο Σωκράτης Κόκκαληςμάλωσε τους επικριτές του. Και κέρδισε.
»Οπρόεδρος ήθελε να διώξει τον ακριβούτσικοκαι απαιτητικό Βαλβέρδε,ο κόσμος διαφωνούσε. Ο πρόεδρος θέλεινα ρίξει τα έξοδα, παρά τα διαρκώςαυξανόμενα έσοδα, οι οπαδοί θέλουν νανικήσουν την οικονομική κρίση με ξένοπορτοφόλι. Και μόλις τα σύννεφα τηςκριτικής μαζεύτηκαν, εμφανίστηκε οκεραυνός της απειλής. «Αν με κρίνετε,θα φύγω και θα μείνετε με τα πέτριναχρόνια που θα έρθουν».
»Τοεπιχείρημα μοιάζει παιδικό. Είναι όμωςαποτελεσματικό, δικαιώνοντας μακιαβελικάτον πρόεδρο μιας ομάδας που την έχειγια να παίζει, ενίοτε με εξευτελιστικό,ποτέ με τεχνοκρατικό, πάντα όμως μεοπαδικό τρόπο. Δεν μοιάζει με τρόποδιοίκησης δημοκρατικών διαδικασιών,περισσότερο με έναν καλό βασιλιά πουστις καλές του ανοίγει το παλάτι για ναχαμογελάσει και ίσως να διορίσει τοφτωχό λαό του. Με τη βοήθεια (και) τωναυτοκαταστροφικών αντιπάλων του, όμως,πάντα πιάνει. Λογικό είναι οι ιδρωμένοιυπουργοί να θέλουν να του σφίξουν τοχέρι. Μπορεί ανάμεσα σε σάλια καιυποκλίσεις να του ζητάνε και συμβουλέςγια τρόπους ιδανικού ελέγχου των μαζών.Αν τολμούν.
σχόλια