Στο Σάλτσμπουργκ, το ελληνικό στέκι ήταν το Hilton. Μέσα σε μια ανακουφιστική για τα ελληνικά πνευμόνια καθαρή ατμόσφαιρα, δίπλα στις Άλπεις, ανάμεσα σε αγελάδες και πλακόστρωτα, είχε στρατοπεδεύσει η ελληνική αποστολή. Συνέβησαν διάφορα εκείνο το καλοκαίρι, εκτός από τις τρεις ποδοσφαιρικά ήττες. Συνοπτικά: ένας πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας χτύπησε έναν δημοσιογράφο που του έκανε κριτική, χορηγοί υπολόγισαν πως ίσως να έκαναν υπερβολικά μεγάλη επένδυση, ανθυπο-celebrities γυναίκες ποδοσφαιριστών κυνηγήθηκαν χαρωπά από μαρκουτσοφόρους νεανικών καναλιών, πολιτικοί χαμογέλασαν στις κάμερες και όλοι μαζί περιέφεραν αυτή την απολαυστικά τσικνισμένη ατμόσφαιρα που συνόδεψε τη συμμετοχή της Ελλάδας στο Euro 2008. Φεύγοντας, μαζεύτηκαν από τα στενάκια της πόλης ο εγωισμός μιας ομάδας που νόμιζε πως ήταν μεγαλύτερη απ' όσο είναι, λίγη τσαλακωμένη υπεροψία και αρκετές γόπες πεταμένες έξω από το δεύτερο ελληνικό στέκι, το καζίνο.
Εκείνη την εποχή η κουβέντα δεν ήταν πότε πρέπει να φύγει ο Ρεχάγκελ, αλλά γιατί δεν έχει φύγει ακόμα. Δεν ήταν η πρώτη φορά, ίσως δεν ήταν και αδικαιολόγητη η συγκεκριμένη αναζήτηση ευθυνών. Ο Γερμανός, όπως κάθε 70χρονος επιτυχημένος τύπος, είναι απολαυστικός στα θετικά του, αλλά αφόρητος στα αρνητικά του. Και έδειχνε με κάθε τρόπο πως δεν είχε όρεξη να αλλάξει για χατίρι αυτών που δεν εκτίμησε ποτέ, των Ελλήνων, που αντιμετώπιζε πάντα με έναν συνδυασμό φόβου, εξερεύνησης και αλαζονείας. Τελικά, δεν έφυγε. Αντιθέτως, με τον αντιερωτικό και υποτιμητικό για το όποιο ελληνικό ταλέντο τρόπο του μας οδήγησε στο Μουντιάλ. Και τώρα ξεκινούν τα ωραία.
Το Μουντιάλ πουλάει. Γενικώς. Και γι' αυτό, εδώ και μήνες έχει γίνει μια τεράστια ανάλυση που ελάχιστα έχει αγγίξει το πραγματικό ποδόσφαιρο. Η κουλτούρα της μπάλας έχει αναλυθεί με όρους λογοτεχνικούς, σεξιστικούς, φωτογραφικούς, πολιτικούς, οικονομικούς, διαφημιστικούς, χορευτικούς, σημειολογικούς, lifestyle, ακόμα και θρησκευτικούς. Κανείς δεν έχει μιλήσει για ποδόσφαιρο, ίσως γιατί -αυτό είναι το μεγαλείο- κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί.
Ο θίασος είναι ήδη στη Νότια Αφρική. Πιο σεμνός αυτήν τη φορά, χωρίς τόσα όνειρα, χωρίς την ευχή και την κατάρα της πρωταθλήτριας Ευρώπης να την αναγκάζει να αποδείξει αναπόδεικτα πράγματα. Το μόνο που θα κάνει είναι να προσπαθήσει να γλεντήσει τουλάχιστον τρία παιχνίδια μακριά από κάφρους, οπαδικούς στρατούς και δημοσιογράφους που μιλάνε για την ομάδα τους στον πρώτο ενικό. Το Μουντιάλ έρχεται την κατάλληλη εποχή, τώρα που η πραγματικότητα ξεπερνά τη λογική. Λίγη επικαιρότητα χωρίς spread και χρέη δεν είναι αποπροσανατολιστική, είναι απλώς ανακουφιστική.
•ΕΙΠΩΘΗΚΕ: «Θα τους φάμε όλους». Ο Γιώργος Καραγκούνης κάνει πλάκα στις κάμερες, ξεστομίζοντας την απόλυτη ποδοσφαιρική δήλωση. Είναι σίγουρο πως ο Νίκος Αλέφαντος θα τη θυμηθεί στην εκπομπή οργής και απαξίωσης που θα προβάλλεται καθημερινά.
σχόλια