Μαθήματα δημοτικού στο σημερινό ‘Α μπα’

Μαθήματα δημοτικού στο σημερινό ‘Α μπα’ Facebook Twitter
22

 

________________
1.


Μέχρι να κάνει κανείς το πολυπόθητο coming out στην οικογένεια είναι προτιμότερο, όταν ρωτάται για τις σχέσεις του, να χρησιμοποιεί άλλα γένη και ονόματα από τα πραγματικά, ή να τηρεί σιγή ιχθύος, η οποία εγείρει ακόμη περισσότερα ερωτηματικά; σε λίγο θα θεωρήσουν ότι τα έχω με εξηντάρη παντρεμένο κατάσκοπο.- Ελίζα


Επιμένει, όπως στις ανακρίσεις, επαναλαμβάνοντας μια πρόταση που δεν αλλάζει με τίποτα: «είναι προσωπικό μου θέμα και δεν θέλω να το συζητήσω». Οι αλλαγές ονομάτων, οι μισές αλήθειες, τα μου σου ψου, δημιουργούν μια μπερδεψούρα και κυρίως, δημιουργούν προσδοκίες δίνουν πατήματα για σχόλια. Άσε που είναι αδύνατον να θυμάσαι τι έχεις πει κάθε φορά και κάποτε θα πιαστείς να λες ψέματα. Προτείνω να επιμένεις στο "no comment" με την επιμονή με την οποία πιστεύει η Αλέκα στη μηχανή του χρόνου. Και στη λαϊκή κυριαρχία.

________________
2.


"αγαπημένη α,μπα,
με αφορμή ένα quote του Twain, 'Every time I read Pride and Prejudice, I want to dig her up and beat her over the head with her own shin-bone', ήθελα να ρωτήσω, μιάς κι εσύ επιλέγεις τα jpegs/gifs στις Μεγάλες Αλήθειες, είναι λοιπόν μία μεγάλη shared-by-many αλήθεια αυτό? Έχω διαβάσει τρία βιβλία της Austen, ένα από αυτά είναι κι αυτό, έχω αγαπήσει τα παλιά αγγλικά και την σύνταξή της - διαβάζοντας έχω σκεφτεί ότι είναι συγκινητική η προσήλωσή της (ή της σύγχρονής της κοινωνίας) στην εξερεύνηση του τι σημαίνει grace ή class. Συγκινητική κι η αφοσίωσή της στην εύρεση της σωστής ετικέτας για την τάδε συμπεριφορά ή ιδιότητα. Δεν ξέρω αν αυτά που λέω είναι σαν ένα 'okay nice try jane σ εκτιμώ γι αυτό', αλλά δεν βρήκα ποτέ λόγο να μην την συγκαταλέγω στο μυαλό μου σαν μία συγγραφέα άλλης εποχής, με άλλη αισθητική και βιώματα, του κύκλου των υπέροχων αδερφών Bronte. Ίσως σκεφτόμουν πως ήταν φυσικό να προτιμώ βιβλία από τις Bronte, χωρίς να υποτιμώ την Austen. Καταλαβαίνω ότι σύγχρονοί της ήταν ο Dickens κι ο G Elliot που έδωσαν πολύ διαφορετικό έργο την ίδια χρονική στιγμή, αλλά νομίζω πως οι ιστορίες που έγραψε η Jane Austen είχαν έναν δικό τους ρεαλισμό. Το άλλο που με απασχολεί είναι το εξής: επικρίνεται ο τρόπος οπτικής σαν κάτι που έχει κοινό η συγγραφέας και όποιος ή μάλλον όποια έχει διαβάσει το βιβλίο, η λέξη που ταιριάζει μάλλον είναι το σαχλό. Όταν εκφράζεται από συγγραφέα άντρα, αντίστοιχη κλισέ οπτική γωνία που συνήθως είναι αποδεκτή από άντρες αναγνώστες, το επίθετο που μπαίνει είναι άλλο -- Καταλαβαίνεις τι εννοώ, κι αν ναι, τι λες γι αυτό ;"- littleblacksubmarine


Δεν επιλέγω πια τις εικόνες στις Μεγάλες Αλήθειες, τις βάζει η Σοφία Ζυγούμη. Το συγκεκριμένο βέβαια το έβαλα εγώ, πριν την αλλαγή, και το έβαλα επειδή μου φαίνεται πολύ αστεία η δήλωση, αλλά δεν συμφωνώ με τον αγαπημένο Μαρκ Τουέιν, είναι η μοναδική φορά που διαφωνώ μαζί του. Μου αρέσουν πάρα πολύ τα βιβλία της Ώστεν και έχω διαβάσει τα μυθιστορήματα που εκδόθηκαν όσο ζούσε, και τα καταβρόχθισα. Είναι αδύνατον να μην είσαι περίεργος για το τι θα γίνει μετά, όσο και αν οι ιστορίες τώρα είναι προβλέψιμες, το ταλέντο της δε στο να κρατάει το ενδιαφέρον, στους διαλόγους, στις περιγραφές, και στη χρήση της γλώσσας βεβαίως, ήταν τεράστιο. Οι ιστορίες της περιγράφουν τόσο ζωντανά την αγγλική πραγματικότητα της εποχής της, που είναι σαν μηχανή του χρόνου.

 

«Πιάνω» αυτό το τελευταίο που λες, αλλά η πλημμυρίδα της «γυναικείας λογοτεχνίας» που κάνει πάταγο στην Ελλάδα και αλλού επιβεβαιώνει τις υποψίες των αντρών, όπως και πολλών γυναικών: ότι οι γυναίκες όχι μόνο δεν ξέρουν να γράφουν, αλλά δεν ξέρουν και να διαβάζουν. Ενώ αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι γυναίκες διαβάζουν ασύγκριτα περισσότερα βιβλία από τους άντρες, και λόγω του αριθμού τους και μόνο, διαμορφώνονται τάσεις. Οι ίδιες αναγνώστριες όμως ανεβοκατεβάζουν και την αξία των «άξιων» βιβλίων, που έχουν γραφτεί, βεβαίως, από άντρες.


Εννοώ το εξής: αν οι αναγνώστες ήταν κυρίως αρσενικού γένους, ποια βιβλία θα γινόταν μπεστ σέλερ; Ίσως το εγχειρίδιο του παράγοντα ποδοσφαίρου.

________________
3.


Γιατί οι περισσότεροι άντρες που γνωρίζω βλέπουν με τις ώρες ποδόσφαιρο (ενίοτε και μπάσκετ, ποτέ όμως γκολφ) στην τηλεόραση τρώγοντας και πίνοντας (με τις κοιλάρες τους) αντί ξοδεύουν τον ίδιο χρόνο κάνοντας οι ίδιοι ένα άθλημα;! Και δεν είναι ότι το βλέπουν σαν ένα σόου όπως βλέπουμε οι υπόλοιποι κάποια σειρά για παράδειγμα στην tv γιατί και σειρές βλέπουν, και ταινίες και ειδήσεις, είναι κάτι έξτρα. ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΑΘΛΟΥΝΤΑΙ(ενώ ο ίδιος αλλάζεις κατηγορία στο ζωικό βασίλειο και μοιάζεις πιο πολύ μα στρουθοκάμηλο);!- Ευτυχώς παντρεύτηκα κάποιον που επίσης σιχαίνεται το ποδόσφαιρο


Πραγματικά, μου είναι εντελώς ακατανόητη αυτού του είδους η εμμονή με τα σπορ. Το θέαμα; Είναι σαν να πηγαίνεις στον ζωολογικό κήπο, έχει θέαμα, αλλά δεν θα αγόραζα και εισιτήριο διαρκείας. Δεν καταλαβαίνω επίσης πώς κάποιος που λέει ότι αγαπάει το ποδόσφαιρο κάθεται και βλέπει τις ελληνικές ομάδες, που είναι για γέλια και για κλάματα, και το καταλαβαίνεις μόλις δεις αληθινές ομάδες να παίζουν, κι ας μην έχεις ποτέ σου καταλάβει τι είναι το οφσάιντ.


Όλα αυτά πριν σκεφτείς τα εκατομμύρια που παίζονται, που κάνουν τα μάτια να χοροπηδούν από τα μηδενικά, που κάποιοι αμείβονται λες και έχουν βρει το χάπι κατά του καρκίνου, σώζοντας παράλληλα την Αφρική από την πείνα. Και αυτά τα συμβόλαια είναι και τα ορατά, φαντάσου τι συμβαίνει με τα αόρατα. Τώρα γιατί ο Μπέκαμ δικαιούται να νοικιάζει πύργο έξω από την Αγγλία, δε μπορώ να καταλάβω. Τον κάνουμε χρυσό ως κοινωνία επειδή ξέρει να παίζει μπάλα. Ε, δεν αξίζει και πύργους αυτού του είδους το ταλέντο. Αν έφτιαχνε τα καλύτερα γεμιστά του κόσμου, ίσως.


Καταλαβαίνω ότι αυτή η μανία προκύπτει από τη μεταφορά, ότι η νίκη του άλλου είναι η δική σου νίκη. Το καταλαβαίνω, αλλά δεν το καταλαβαίνω με τίποτα. Η νίκη του άλλου είναι η νίκη του άλλου, και οι πύργοι όλοι δικοί του.

________________
4.


Τελικά τι δείχνει σε μια σχέση περισσότερη αγάπη..ένα ρέψιμο ή ένα κλάσιμο???- Τίγης


Ε, όχι. Δεν εγκρίνω τέτοιες λέξεις, ούτε τις χρησιμοποιώ, ούτε μου αρέσει να τις ακούω.

________________
5.


"Πολυλατρεμενη Λενα,

α) Απο που ακουνε οι παπιες;
β) Γιατι ενω έχουμε 1 ωρα διαφορα (ωρας) με την αλβανια και την φυρομ. δεν εχει την ιδια διαφορά ωρας και η μιση ελλάδα απο την άλλη μιση; Σαν την αμερικη με τις δυο ωρες, ρε αδερφε.

Θεσσαλονικιωτικα φιλακια"-ευα

Α) από εκεί που ακούνε και τα υπόλοιπα πουλιά
Β) Η Αμερική έχει τέσσερις ζώνες. Αυτές τις ερωτήσεις δεν σου απαντήθηκαν όταν πήγαινες σχολείο;

________________
6.

Γιατί στις δραματικές σχολές περιλαμβάνονται πάντα και μαθήματα χορού και τραγουδιού, ενώ υπάρχουν αντίστοιχες σχολές (χορού, ωδείο) στις οποίες δεν γίνονται μαθήματα υποκριτικής; Επίσης ώ ενέχω παρατηρήσει ότι οι ηθοποιοί πετάνε και τη σκούφια τους για τραγούδια και χορό (μόνο τους Απαράδεκτους να δεις, θα λαλήσεις από τόσα γλέντια που έκαναν), παρ' όλ' αυτά δεν μπορώ να φανταστώ την Angelina Jolie να χοροπηδάει και να τραγουδάει, γιατί;


Γιατί είναι ξινή. Επ' ευκαιρία, διάβασα κάπως προσεκτικά το βιογραφικό της, και έχει κάνει μόνο δύο χρόνια σπουδές θεάτρου, και μάλιστα πριν τελειώσει το σχολείο, στη σχολή Strasberg, μια σχολή που πέθανε όταν πέθανε και ο Strasberg – δεν χρειάζεται ούτε ακρόασις για να σε πάρουν πλέον, και το υποκατάστημα στο ΛΑ είναι εργοστάσιο για βίζες. Άρα: λίγες ευκαιρίες για χοροπηδητό. Κρίμα, γιατί το ένα πόδι έχει πολύ ταλέντο.

________________
7.


"Αγαπητή 'Α-μπα' , πρόσφατα μια συνάδελφος μου είπε πως έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου και κάνεις ένα καλό ξεσκαρτάρισμα σε όσους αποκαλούνται φίλους-παρέα -κοντινούς ανθρώπους (πες τους όπως εσύ θες) και κόβεις επαφές μαζί τους μαχαίρι. Πότε καταλαβαίνεις ότι έχει έρθει αυτή η στιγμή; και τι κάνεις σε περίπτωση που ενώ έχεις εκφράσει τι είναι αυτό που σε κάνει να αισθάνεσαι ο μαλάκας της υπόθεσης όλοι οι ενδιαφερόμενοι απλά σφυρίζουν αδιάφορα;

ΥΣ: περιττό να σου πω ότι η στήλη σου απλά τα σπάει!"- Dazed and Confused


Δε νομίζω ότι είναι «μια στιγμή» σα να ανοίγουν οι ουρανοί, είναι μια διαδικασία που προκύπτει όσο ωριμάζεις, καταλαβαίνεις τα όριά σου και χάνεις και την υπομονή σου (λόγω γήρατος). Η ασυνέπεια κάποιου, ας πούμε, όταν είσαι νέος σου φαίνεται εκκεντρικότητα, όταν μεγαλώνεις όμως είναι τεράστιο ελάττωμα, και μπορεί να το ανεχτείς, μπορεί και όχι. Παρομοίως βεβαίως έχεις απορριφθεί και εσύ από άλλους.


Οι σχέσεις βασίζονται στο δούναι και λαβείν. Πρέπει να περιμένεις τα κατάλληλα από τους κατάλληλους ανθρώπους και να μην περιμένεις να αλλάξουν. Αν είσαι σίγουρη ότι δεν ζητάς πράγματα που ο άλλος δεν μπορεί να προσφέρει, και δεν σε έχει παραπλανήσει σχετικά, κόβεις επαφές. Μαχαίρι ή όχι, γούστα είναι αυτά, αλλά τι τα θέλεις τα δράματα; Αν έχετε ήδη απομακρυνθεί, ο χρόνος θα κάνει μόνος του τη δουλειά του.

________________
8.


εσυ, θα σου έστελνες ερώτηση? κι αν ναι, ποια θα ήταν αυτή?- Stellance

Μπα, δε νομίζω ότι θα μου έστελνα ερώτηση. Θα με διάβαζα, όμως!


________________
9.


Πως μπορώ να αλλάξω τον χαρακτήρα μου; ή τουλάχιστον τον χαρακτήρα που βγάζω στους άλλους; Στις συναναστροφές μου συναντώ τεράστιες δυσκολίες και βλέπω ότι είμαι γενικά αντιπαθής. Αυτό χωρίς να προκαλώ κανέναν: αντιθέτως είμαι πάντα ευγενής. Αυτό δεν συνέβαινε πάντα, αλλά μόνο τα τελευταία χρόνια που αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα και ίσως φαίνομαι θλιμμένη- μπορεί αυτό να φταίει; Δεν ξέρω πώς να βγω από αυτή τη λούπα... καμία συμβουλή;- Κατερίνα


Ο θλιμμένος μπορεί για κάποιους να είναι απωθητικός αλλά συνήθως δεν προκαλεί αντιπάθεια, η αντιπάθεια είναι έντονο συναίσθημα. Αν είσαι σίγουρη ότι αυτό προκαλείς, δε νομίζω ότι φταίει το ότι φαίνεσαι θλιμμένη. Αφού δεν συνέβαινε πάντα, δεν είναι του χαρακτήρα σου, είναι λόγω περιστάσεων. Αν βλέπεις να λύνονται τα προβλήματα, θα λυθούν και τα υπόλοιπα. Αν δεν το βλέπεις, μήπως φταίει που είσαι «πάντα ευγενής;» Αυτό που κερδίζει είναι ο αυθορμητισμός, η ειλικρίνεια, το χιούμορ, η ευγένεια βοηθάει πολύ, αλλά δε φτάνει. Μακάρι να μπορούσα να κάνω διάγνωση δια αλληλογραφίας...

________________
10.


"Ερώτηση μεθεορτική και συνεπώς επίκαιρη. Η κότα και η γαλοπούλα είναι φαντάζομαι συγγενή πτηνά και στην όψη και στην γεύση. Ενώ λοιπόν αυγά κότας υπάρχουν και χρησιμοποιούνται σχεδόν παντού (αποφεύγω γενικεύσεις έστω και στην ρυμή του λόγου προς τιμήν σου) αυγά γαλοπούλας δεν έχω δει πουθενά. Αυγά άλλων πτηνών δε πολύ σπανιότερων των γαλοπούλων όπως ορτυκιών κλπ έχω δει να πουλιούνται. Τί συμβαίνει λοιπόν; Είναι τόσο δύσγευστα τα αυγά της γαλοπούλας; Υπάρχει κάποιος άλλος λόγος; Και για να δώσω και περισσό ενδιαφέρον στην ερώτηση έχω έναν φίλο με αλλεργία στο κοτόπουλο και το αυγό. Και όταν λέμε αλλεργία εννοούμε δυνητικά θανατηφόρα αναφυλακτική αντίδραση με ελάχιστο αυγό. Στην γαλοπούλα όμως δεν έχει τέτοια ισχυρή αντίδραση, έτσι αν βρίσκαμε αυγά γαλοπούλας θα μπορούσε να δοκιμάσει για πρώτη φορά στη ζωή του μαρέγγα, ομελέττα, αυγά μάτια καθώς και το ταπεινότερο των γαστριμαργικών επιτευγμάτων, το απλό βραστό αυγό!
Λοιπόν;"- aleste

Η απάντηση είναι πολύ απλή: είναι πολύ ακριβά. Η γαλοπούλα γεννάει πιο αραιά (110 αβγά το χρόνο, 300 η κότα) και απαιτεί περισσότερο χώρο για να ζήσει. Τα αβγά της ήταν πολύ αγαπητά στους Ινδιάνους της Βόρειας Αμερικής. Οι Ευρωπαίοι ανακάλυψαν τη νέα λιχουδιά στο Νέο Κόσμο και τον 16ο αιώνα οι γαλοπούλες διέσχισαν τον Ατλαντικό, όπου εκτιμήθηκαν πολύ και αυτές και τα αβγά τους, ειδικά στην Αγγλία.
Σήμερα οι Αμερικάνοι δεν καταναλώνουν αβγά γαλοπούλας (ενώ αγοράζουν τα αβγά κότας σε 18δες) για τον ίδιο λόγο. Μέχρι πολύ πρόσφατα πάντως τα αγαπούσαν πολύ. Μοιάζουν πάρα πολύ με τα αβγά κότα. Είναι 50% πιο μεγάλα και έχουν παρόμοια γεύση, με περισσότερο λίπος και 4 φορές περισσότερη χοληστερίνη.
Τώρα, αυτό με το φίλο σου. Καλύτερα να μην κάνετε το πείραμα. Έτσι λέω.

________________
11.


"Σήμερα θα προβληθεί το πρώτο επεισόδιο της 2ης season του ""Girls"".
Πώς σου φάνηκε;"- Eύα


Το πρώτο δεν μου πολυάρεσε, αλλά γίνεται όλο και καλύτερη η σειρά, και το τελευταίο (one man's trash) μου φάνηκε καταπληκτικό, ήταν σαν θεατρικό έργο. Μπράβο στο Λενάκι.

________________
12.

Ελα παραδέξου το... αυτό το κειμενάκι : ""Γεια σου Α, μπα! Θα σου πρότεινα να διαβάσεις το βιβλίο του Α. Χίτλερ "Ο Αγών μου". Ο λογος που το λεω αυτο ειναι επειδη σας βρισκω λιγακι κυνικη στις απαντησεις σας στους αναγνώστες που σε ρωτουν για ερωτα κ αγαπη. Ο σκοπος της αγαπης ειναι να αγαπάει. Τιποτα λιγοτερο και τιποτα περισσοτερο. Δεν πασαρευεται στην αγορα. Ο πονος της καρδιας μας δειχνει οτι εχουμε ακομα αγάπη μέσα μάς. Θα σας προτεινα να απαντατε πιο όμορφα σε τετιους ειδους ερωτησεις γιατι η ηρωνία ειναι πάντα μια έυκολη απάντηση σε δύσκολες ερωτήσεις.- Think about it" με διαφορετικό βιβλίο κάθε φορά δε σου το στέλνουν, μονη σου το γράφεις... αν κάποιος σου το στέλνει, να του υποβάλλω τα σέβη μου...


Αλήθεια. Δεν έχω τόση φαντασία. Νομίζω ότι τα στέλνει συνέχεια ο ίδιος άγνωστος, αλλά ούτε αυτό μπορώ να το ξέρω με σιγουριά. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι διασκεδάζω αφάνταστα. Απολαύστε το τελευταίο του αριστούργημα:

________________________
Γεια σου Α, μπα! Θα σου πρότεινα να διαβάσεις το βιβλίο του πρεσβύτερου Διονύσιου Τατση "Ο Αcκητήc τηc Παναγούδαc". Ο λογος που το λεω αυτο ειναι επειδη σας βρισκω λιγακι κυνικη στις απαντησεις σας στους αναγνώστες που σε ρωτουν για ερωτα κ αγαπη. Ο σκοπος της αγαπης ειναι να αγαπάει. Τιποτα λιγοτερο και τιποτα περισσοτερο. Δεν πασαρευεται στην αγορα. Ο πονος της καρδιας μας δειχνει οτι εχουμε ακομα αγάπη μέσα μάς. Θα σας προτεινα να απαντατε πιο όμορφα σε τετιους ειδους ερωτησεις γιατι η ηρωνία ειναι πάντα μια έυκολη απάντηση σε δύσκολες ερωτήσεις.- Think about it

 

 

 

 

 

 

22

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

13 σχόλια
#3διοτι οι ανδρες ειναι παιδια και τους αρεσουν τα παιχνιδια.ασχετως αν τα παιζουν, η εχουν κανει κοιλαρα και απλα τα βλεπουν.το οτι παρακολουθουν εμμονικα αν και δεν ειναι αθλουμενοι, ειναι καθαρα συγκυριακο.και οι αθλουμενοι το ιδιο φανατικα παρακολουθουν...
Το ποδόσφαιρο ειναι μια αντρική συνηθεια, δεν υπαρχει ουτε λογος ουτε εξηγηση.. όπως είναι η βολτα στα μαγαζια για τις γυναίκες. Ψωνίζουμε πάντα? ΟΧΙ, απλα κοιτάμε χαζεύουμε, κουτσομπολευουμε..! Ας συνεχίσουν να βλέπουνε ποδόσφαιρο να λεμε, μη το γυρισουν στη χαλάουα, ολοι...
#6Σ' όλες τις χώρες, στις μουσικές σχολές και στα κονσερβατόρια διδάσκεται η υποκριτική, έστω κι όχι σαν κύριο μάθημα. Στην Ελλάδα πάλι, ακόμα και στις δραματικές σχολές οι ώρες τραγουδιού και χορού είναι πολύ περιορισμένες, άρα ο καθένας χορεύει και τραγουδά όπως του'ρθει τις περισσότερες φορές.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι τα εκατομμύρια που βλέπει κάποιος που αγνοεί τι εστι ποδόσφαιρο.Το ποδόσφαιρο εμπεριέχει πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό-γεωγραφικό-ψυχολογικές ακόμα και θρησκευτικές προεκτάσεις.Πόλεμοι έχουν αρχίσει και έχουν σταματήσει λόγω του ποδοσφαίρου. Εμπεριέχει επιστήμες όπως μαθηματικά-κοινωνιολογία-ψυχολογία και αλλεςΛένα νόμιζα ότι επειδή διαβάζεις αρκετά δε θα απαντούσες με την κοινότοπη άγνοια της τυπικής ΕλληνίδαςΗ φυλή του ποδοσφαίρου-Ντέσμοντ Μόρις, Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου-Εδουάρδο Γκαλεανο...απλα για την εισαγωγή...
Μπορεί και να έχω την κοινότοπη άγνοια της τυπικής Ελληνίδας (!) αλλά ακόμα κι έτσι ξέρω ότι οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα έχει πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό-γεωγραφικό-ψυχολογικές, ακόμα και θρησκευτικές προεκτάσεις. Οποιαδήποτε. Αυτό δεν την εξυψώνει αυτόματα.Το ότι έχουν γραφτεί βιβλία για το θέμα τι αποδεικνύει; Για τι δεν έχει γραφτεί βιβλίο; Το θέμα που έθιξε η ερώτηση δεν ήταν για το ποδόσφαιρο, γενικώς. Ήταν για αυτούς που βλέπουν αποκλειστικά από τον καναπέ με εμμονή, χωρίς άλλη ανάμιξη. Μόνο γι' αυτούς και όχι για όλους τους άντρες (απαντώ και στον nikiforenko666). Οι αντιρρήσεις σας είναι για ένα συμπέρασμα που βγάλατε μόνοι σας, ο ένας επειδή θίχτηκε προσωπικά επειδή είναι άντρας και ο άλλος επειδή ήθελε να μας ενημερώσει για τις γνώσεις του.
Τι κάνεις Γιάννη? κουκιά σπέρνωΟποιαδήποτε ανθρωπινή δραστηριότητα έχει έχει πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό- γεωγραφικό-ψυχολογικές, ακόμα και θρησκευτικές προεκτάσεις. Οποιαδήποτε......Το ακούσαμε και αυτό....Σε λίγο πέφτω για ύπνο..πρέπει να έχει και αυτό...πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό- γεωγραφικό-ψυχολογικές, ακόμα και θρησκευτικές προεκτάσεις...Είπε κάποιος ότι επειδή έχουν γραφτεί βιβλία για το ποδόσφαιρο ότι αποδεικνύει τίποτα? Αυτό το συμπέρασμα είναι καθαρά δικό σου και δεν βγαίνει από πουθενά. Τα βιβλία στα πρότεινα να τα διαβάσεις για να καταλαβαίνεις τα περί ποδοσφαίρου. Δεν είπα ότι ορίστε έχουν γραφτεί και βιβλία οπότε έχω δίκιο. Δικό σου το συμπέρασμα αυτό. Και πάλι αυθαίρετο.ΥΓ. ''δεν καταλαβαίνω επίσης πώς κάποιος που λέει ότι αγαπάει το ποδόσφαιρο κάθεται και βλέπει τις ελληνικές ομάδες, που είναι για γέλια και για κλάματα, και το καταλαβαίνεις μόλις δεις αληθινές ομάδες να παίζουν, κι ας μην έχεις ποτέ σου καταλάβει τι είναι το οφσάιντ''Και μόνο αυτή η πρόταση δείχνει το πόσο βαθιά νυχτωμενη είσαι περί του θέματος. Νομίζεις ότι το ποδόσφαιρο έχει να κάνει μόνο με θέαμα και νίκες. (μην μας πεις ότι είναι δικό μας συμπέρασμα, αυτό δείχνει ολοκάθαρα αυτό που έγραψες)ΥΓ1. Γενικά μια χαρά τα λες-γράφεις. Αλλά προτιμότερο θα ήταν όταν ασχολείσαι με ένα θέμα με το οποίο είσαι εμφανώς παν-άσχετη να το δηλώνεις. Είπαμε καλές οι πιασαρικες ατάκες αλλά μην φτάσουμε και σε φιέστα ασχετοσύνης
#7 Πολύ συγκροτημένη απάντηση αμπά, πραγματικά μ' αρέσει ο τρόπος που εκφράζεις τις σκέψεις σου :) Κάποτε, το έφερα πολύ βαρέως όταν με κάποιους φίλους απλώς απομακρυνόμασταν με λιγότερο ή περισσότερο δράμα. Μερικές φορές σκέφτομαι πόσο εύκολο είναι να χάσεις για πάντα κάποιον (και έχω χάσει ήδη αρκετούς). Μπορεί μια στιγμή να είναι αρκετή και αυτό με τρομάζει. Αλλά έτσι είναι η ζωή, το έχω αποδεχτεί πια. Με κάποιους θα συνεχίσουμε, για όσο μας επιτρέπεται τουλάχιστον, με κάποιους άλλους όχι. And that's that.
«Τι νόημα έχει να βλέπεις συστηματικά άλλους να μαγειρεύουν;»(μια πιθανή ερώτηση άνδρα αναφορικά με τη γυναίκα του που παρακολουθεί εκπομπές μαγειρικής αλλά δεν μεταφέρει τίποτα από αυτά που παρακολουθεί στη δική της κουζίνα.)Λίγο άστοχη η ερώτηση με τα κεφαλαία, όπως αποδεικνύει η παραπάνω υποθετική ερώτηση ενός άνδρα.Πρώτα απ’ όλα, το να βρεθεί μια ανδροπαρέα στο σπίτι για να δει ποδόσφαιρο (ναι, ακόμα και με τη κοιλιά έξω) είναι ευχάριστο, μιας και είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να βρεθεί με τους φίλους του. Αντίστοιχα και οι γυναίκες, (για παράλογες αφορμές όπως ενδεχομένως να έλεγε ένας άνδρας), βρίσκονται μεταξύ τους.Η ευχαρίστηση του να παρακολουθείς σπορ ίσως να έχει εγκεφαλικά αίτια (αυτόματος μιμητισμός, mirror neurons). Παρατηρείστε άνδρες να παρακολουθούν σπορ. Κάποιες φορές ασυναίσθητα κάνουν μικροκινήσεις σα να συμμετέχουν οι ίδιοι στη φάση και να θέλουν αυτοί να κλωτσήσουν τη μπάλα. Υποθέτω και οι γυναίκες που έχουν σχέση με κάποιο σπορ κάνουν το ίδιο.Επίσης, αν κάποιος αγαπάει τα σπορ, παρακολουθεί ακόμα και τους ερασιτέχνες. Όπως όταν κάποιος αγαπάει τη μουσική, ακούει ερασιτεχνικές μπάντες να παίζουν Radiohead, Mozart, Χατζιδάκι κτλ. Δεν περιμένει να δει τους καλλιτέχνες από κοντά για να ευχαριστηθεί τη μουσική. Και δεν είναι απαραίτητο να παίζει και ο ίδιος ένα μουσικό όργανο.
Εγώ πάντως ξέρω ότι οι γυναίκες (που ξέρω) αν δουν κάποια στιγμή (κι όχι συστηματικά) εκπομπή μαγειρικής όντως παίρνουν ιδέες, ακόμη κι αν δεν αντιγράψουν τη συνταγή. Εγώ για παράδειγμα πρόσφατα έμαθα βλέποντας μια εκπομπή ότι κόβω λάθος τα σπαράγγια. Ενώ η μητέρα μου μου έδωσε την καλύτερη συνταγή για τυρόπιτα από μια εκπομπή που η ίδια είδε με γνωστό μάγειρα.Ελπίζω κι οι άντρες να ξεσηκώνουν ιδέες βλέποντας ποδόσφαιρο. Oh wait!συνήθως δεν παίζουν ποδόσφαιρο αν και βλέπουν χιλιάδες ώρες στην τηλεόραση!
Παλι καλά που η αμπα μας εχει μαθει να μην γενικευουμε.Οι αντρες καθονται και βλεπουν χιλιαδες ωρες μπαλα και δεν κουνιουνται ενω τρωνε πιτσες και μπυρες. Κανα αλλο στερεοτυπο?
#1 Ακόμα γελάω με το σχόλιο περί Αλέκας, χαχαχα!#2 Συμφωνώ απόλυτα με την άποψή σου για την Austen. Και το δεύτερο σκέλος της απάντησης είναι εύστοχο αλλά εστιάζω στην Jane γιατί έχουμε ακριβώς την ίδια άποψη#3 Συμφωνώ απόλυτα Λένα παρόλο που έχω παρακολουθήσει αθλητισμό στην τηλεόραση και μάλλον θα παρακολουθήσω και στο μέλλον κυρίως λόγω οικογενείας (οι φίλοι μου και οι γνωστοί μου δεν ασχολούνται ιδιαίτερα προφανώς γι'αυτό είναι και φίλοι μου, χαχα!) Απλά θα ήθελα να δώσω μια πιο ρομαντική άποψη που έχω ακούσει απ΄τους γονείς μου. Πολύ παλιότερα έκαναν ταξίδια μαζί με μια γνωστή Ελληνική ομάδα, ήξεραν τους παίχτες, τον προπονητή, τον γιατρό της ομάδας, τους ακολουθούσαν ανα την Ελλάδα στα παιχνίδια τους και γλεντούσαν μαζί τους. υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν καταλαβαίνω πως είναι λίγο πιο συναισθηματική και προσωπική η προσκόλληση που μπορεί να έχουν στην συγκεκριμένη ομάδα ακόμα και τώρα. Για τους νεαρούς που απλά παρακολουθούν την ομαδάρα δεν έχω να πω και πολλά. Είναι σαν εξωγήινοι για μένα.
#9 Κατερίνα, καμιά φορά όταν έιμαστε θλιμμένοι, δε νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, όλα μας φταίνε, εκνευριζόμαστε εύκολα. καταλήγουμε λοιπόν δυστυχισμένοι κ θυμωμένοι κ με ΠΟΛΛΗ αρνητική ενέργεια.Αν όντως λοιπόν οι άλλοι σε αποφεύγουν, ίσως είναι επειδή σταμάτησες να είσαι ευχάριστος άνθρωπος. Κανείς δεν αναζητά την παρέα ενός "αρνητικού" ανθρώπου...Γιατί να αλλάξεις χαρακτήρα; ΄Αλλαξε διάθεση!Υ.Γ.: Προφανώς δεν είναι εύκολο, θα έχεις σοβαρούς λόγους για να είσαι θλιμμένη...
#10 aleste φροντίστε, σε παρακαλώ, πριν κάνετε την ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ δοκιμή με ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ αυγό και πουλερικό, να έχετε πάρει τη γνώμη του γιατρού του φίλου σου. Φοβάμαι πως σε μια αλλεργία δε χωρούν πειραματισμοί. Πέραν αυτού, τα βασικά αλλεργιογόνα του αυγού κότας, υπάρχουν και σε αυτό της γαλοπούλας, οπότε, ας μην μάθει καλύτερα την ομελέτα και τις μαρέγκες ...
Αν και πλήρως αληθινή η ιστορία με τον φίλο μου προστέθηκε για να δώσει ζουμί (γριάς γαλοπούλας) στην ερώτηση. Έχεις δίκιο, κανένας πειραματισμός δεν επιτρέπεται με τέτοιου είδους σοβαρές αλλεργίες και προφανώς ελπίζω να μην μπει κανείς στον πειρασμό να το δοκιμάσει. Τους ασθενείς μας πάντως και εγώ και ο φίλος μου θα τους απετρέπαμε από τέτοια "party tricks"...