Το 1992 ο πατέρας της Lynea Lattanzio της ζήτησε να του βρει μια γάτα. Η ίδια γύρισε σπίτι με 15 μικρά γατάκια. Έκτοτε από τα χέρια της έχουν περάσει περισσότερες από 28.000 γάτες.
Η Lynea Lattanzio περιγράφει τον εαυτό της ως την πιο εκκεντρική και τρελή "Cat Lady". "Είμαι κυριολεκτικά στην κορυφή της λίστας" λέει χαριτολογώντας η 67χρονη, που παράτησε το 4.200 τ.μ. σπίτι με πισίνα που έμενε για να ζήσει σε ένα τρέιλερ στη μέση μιας έκτασης 6 στρεμμάτων ώστε οι γάτες να κυκλοφορούν όσο γίνεται πιο ελεύθερες. Επιτρέπει στις γάτες που ζουν εκεί να μπαινοβγαίνουν σε όλους τους χώρους του σπιτιού της.
Όταν ξεκίνησε το 1992 να ασχολείται με την φροντίδα των αδέσποτων γατιών, είχε μαζέψει συνολικά 96 και κατάφερε να βρει σε όλα τους σπίτια. Το 1993 έγινε βοηθός κτηνιάτρου για να μπορεί να καλύπτει μερικές από τις ιατρικές ανάγκες μόνη της και να εξοικονομεί χρήματα. Στο μεταξύ ο αριθμός των γατιών που φιλοξενούσε ολοένα και μεγάλωνε. "Σε κάποια φάση δεν υπήρχε χώρος ούτε για εμένα. Κατέληξα με 60 γάτες μες στην κρεβατοκάμαρά μου συν τα 4 σκυλιά που έχω. Τότε ήταν που αποφάσισα να μετακομίσω" προσθέτει. Σήμερα το "Cat House On The Kings" στην Καλιφόρνια είναι το μεγαλύτερο καταφύγιο για γάτες, χωρίς κελιά και χωρίς προοπτική θανάτωσης.
"Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να έχει ζήσει με 28.000 γάτες μέσα σε 24 χρόνια. Μάλλον πρόκειται για ρεκόρ. Όταν άρχισα να τις μαζεύω δεν είχα σκοπό να συγκεντρώσω 1.000 γάτες, αυτό έγινε σταδιακά" λέει η Lynea που όλο αυτό το ξεκίνησε χωρίς καμία οικονομική στήριξη. Όπως εξηγεί, τα πρώτα 7 χρόνια το χρηματοδοτούσε μόνη της. "Πούλησα το αυτοκίνητό μου, μέχρι και το δαχτυλίδι αρραβώνων μου" προσθέτει.
Για να φροντιστούν πλέον οι τόσες πολλές γάτες, η Lynea απασχολεί περίπου 45 άτομα προσωπικό συν τους εθελοντές. Οι ίδιοι ξεκινούν το τάισμα στις 4 τα ξημερώματα καθώς χρειάζεται περισσότερο από μια ώρα συντονισμένης προσπάθειας για τακτοποιηθούν όλες τους. Επιπλέον, υπάρχει ξεχωριστός χώρος για τις γάτες που είναι άρρωστες, ενώ τις επισκέπτεται κτηνίατρος κάθε μέρα.
Συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού, της τροφής, της συντήρησης και των ιατρικών παροχών, το καταφύγιο έχει ετήσιο κόστος περίπου 1,6 εκατ. δολάρια.
"Αγαπώ τις γάτες γιατί είναι ανεξάρτητες, όμορφες και χαριτωμένες" λέει η Lynea, η οποία διευκρινίζει πως δεν έχει στόχο να τις κρατήσει για τον εαυτό της καλώντας όσους ενδιαφέρονται να τις υιοθετήσουν.