ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Η γιγάντια Bjork στον τοίχο της πολυκατοικίας

Η γιγάντια Bjork στον τοίχο της πολυκατοικίας Facebook Twitter
3

Η οδός Απελλού, όπου εντοπίστηκε πρόσφατα ζωγραφισμένη η Bjork, είναι ένα μικρό δρομάκι της Θεσσαλονίκης που ενώνει την Αλεξάνδρου Σβώλου με την Πλατεία Ναυαρίνου. 

Παρ' ό,τι μικροσκοπικός δρόμος (μόλις μερικά μέτρα!) στο μυαλό μου είχε πάντα μυθικές διαστάσεις. Εκεί παραδίπλα, επί της Σβώλου, ήταν το μαγαζί της μαμάς μου, σχεδόν μεγάλωσα στην περιοχή. Η Απελλού ήταν το δρομάκι διέξοδος προς τη Ναυαρίνου, που έτρεχα με κάθε ευκαιρία για να δω τα ξένα περιοδικά στο βιβλιοπωλείο Κεντρί - για να αγοράσω το Bravo ή το Smash Hits, τότε ακόμα που δεν ήξερα ούτε αγγλικά ούτε γερμανικά. 

Χρησιμοποιούσα την Απελλού για να φέρω φαγητό απ' τα κοντινά τοστάδικα, για να βγω στη Μητροπόλεως και να πάρω το λεωφορείο της επιστροφής στο σπίτι, ή για να παρατηρήσω τους λιγοστούς διαβάτες που περνούσαν από εκεί. 

Το 1989, με το που δημιουργήθηκε ο Συνασπισμός της Αριστεράς (ήμουν 11 ετών), στην Απελλού άνοιξε το γραφείο του - μικροσκοπικό, γεμάτο πολύχρωμες αφίσες. Παραπέρα ένα καφενείο με ηλικιωμένους που απλώνονταν στο περοδρόμιο, τεντώνοντας τα πόδια τους και τα μπαστούνια τους δυσκολεύοντας το πέρασμα. 

Και στη μέση της δεξιάς πλευράς (κατεβαίνοντας) ήταν μια γκρεμισμένη πολυκατοικία. Η πολυκατοικία που -απ' ό,τι μου έμεινε- είχε μεγαλώσει η μαμά μου, η Απελλού 7, στην οποία έζησαν για χρόνια η γιαγιά και ο παππούς μου. Έφυγαν με το σεισμό της Θεσσαλονίκης του 1978 - κρίθηκε επικίνδυνο. Εγώ πρόλαβα μόνο τα χαλάσματα, που αποκάλυψαν αρχαία ευρήματα.

Εξαιτίας των αρχαίων δεν χτίστηκε ξανά ποτέ τίποτα στην Απελλού 7 και το μικρό οικόπεδο στέκει κενό, μια απροσδόκητη -ανέλπιστη- τρύπα στο κέντρο της πόλης. Και στα μάτια μου η περιοχή συνεχίζει να μοιάζει μαγική, όπως τότε. 

*Ακριβώς σε εκείνο το άδειο σημείο ζωγραφίστηκε η Bjork (που πολύ άρεζε στη μαμά μου, και πολύ θα χαιρόταν αν την έβλεπε στο παιδικό της σπίτι). 

Η γιγάντια Bjork στον τοίχο της πολυκατοικίας Facebook Twitter

Την Bjork είδα στο fb του Βασίλη Αμανατίδη, που έγραψε:

Δυο βήματα από το εδώ και οκτώ χρόνια σπίτι μου, αλλά το πρόσεξα μόλις προχθές το βράδυ. Η Bjork σε τοίχο στην Απελλού, πλάι στο καφενείο/ρεμπετάδικο "Γαλέριος". Μεράκλωσα. (Ω, τι σύγχρονο παλίμψηστο, τι εξευρωπαϊσμός. Θηρία ενήμερα)

3

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

2 σχόλια
Άρη, πολύ ωραίο και μελαγχολικό το άρθρο. Να σε ρωτήσω, όμως. Προς το τέλος λες "πολύ άρεζε στη μαμά μου". Επίτηδες έγραψες άρεζε? Είναι κάποιος γραμματικός τύπος που αγνοώ;[Απαντ. Άρη: Ναι, θεσσαλονικιώτικος. :)]
Τύπος Βορειοελλαδίτικος, όπως το "αφού" στο τέλος - εδώ στη Θράκη τουλάχιστον έτσι τα λέμε, αφού! Το κείμενο και η Bjork μου ζωγραφίσανε χαμόγελο στο πρόσωπο, το κέντρο της Θεσσαλονίκης ήταν και παραμένει για μένα εστία μαγείας. Παιδί της Αρμενοπούλου εγώ, αλλά τι το θες όλο περπατιέται με τα πόδια! Καλή Κυριακή σε όλους και μεγάλο ευχαριστώ στον Άρη, πραγματικός σκαφτιάς της καθημερινότητας!